Przejdź do zawartości

Flamingowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flamingowe
Phoenicopteriformes[1]
Fürbringer, 1888
Ilustracja
Przedstawiciel rzędu – flaming karmazynowy (Phoenicopterus ruber) i flaming chilijski (Phoenicopterus chilensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

flamingowe

Rodziny
  • Phoenicopteridae

Flamingowe[2] (Phoenicopteriformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Eurazja, Afryka, Ameryka Południowa i Północna[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej (Wetmore, 1960)[4] rodzina flamingów była włączana do rzędu brodzących (Ciconiiformes). Wykonane ostatnio badania oparte na analizie DNA sugerują, że flamingi są najbliżej spokrewnione z perkozami (Podicipediformes)[5][6][7][8][9][10]. Do rzędu należy jedna rodzina[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Phoenicopteriformes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rząd: Phoenicopteriformes Fürbringer, 1888 - flamingowe (wersja: 2015-02-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-17].
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grebes, flamingos. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-17]. (ang.).
  4. Alexander Wetmore: A Classification for the Birds of the World. Smithsonian Institution, 1960.
  5. Marcel Van Tuinen, Dave Brian Butvill, John A. W. Kirsch, S. Blair Hedges. Convergence and divergence in the evolution of aquatic birds. „Proceedings Royal Society London”. 268, s. 1345–1350, 2001. DOI: 10.1098/rspb.2001.1679. (ang.). 
  6. Alison L. Chubb. New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 30 (1), s. 140–151, 2004. DOI: 10.1016/S1055-7903(03)00159-3. PMID: 15022765. (ang.). 
  7. Matthew G. Fain, Peter Houde. Parallel radiations in the primary clades of birds. „Evolution”. 58 (11), s. 2558–2573, 2004. (ang.). 
  8. Per G. P. Ericson, Cajsa L. Anderson, Tom Britton, Andrzej Elzanowski, Ulf S. Johansson, Mari Källersjö, Jan I. Olhson, Thomas J. Parsons, Dario Zuccon, Gerald Mayr. Diversification of Neoaves: Integration of molecular sequence data and fossils. „Biology Letters”. 2, s. 543–547, 2006. DOI: 10.1098/rsbl.2006.0523. (ang.). 
  9. Joseph W. Brown, Joshua S. Rest, Jaime García-Moreno, Michael D. Sorenson, David P. Mindell. Strong mitochondrial DNA support for a Cretaceous origin of modern avian lineages. „BMC Biology”. 6, s. 6, 2008. DOI: 10.1186/1741-7007-6-6. PMID: 18226223. (ang.). 
  10. Shannon J. Hackett, Rebecca T. Kimball, Sushma Reddy, Rauri C. K. Bowie, Edward L. Braun, Michael J. Braun, Jena L. Chojnowski,2 W. Andrew Cox, Kin-Lan Han, John Harshman, Christopher J. Huddleston, Ben D. Marks, Kathleen J. Miglia, William S. Moore, Frederick H. Sheldon, David W. Steadman, Christopher C. Witt, Tamaki Yuri. A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History. „Science”. 320, s. 1763–1767, 2008. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, Phil Benstead: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 154. ISBN 978-83-01-15733-3.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy