słodkość

słodkość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈswɔtkɔɕt͡ɕ], AS: [su̯otkość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co słodkie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	słodkość	słodkości
dopełniacz	słodkości	słodkości
celownik	słodkości	słodkościom
biernik	słodkość	słodkości
narzędnik	słodkością	słodkościami
miejscownik	słodkości	słodkościach
wołacz	słodkości	słodkości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) słodkawość

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słodzik m, słodycz ż, słodycze lm nmos, słodkości lm nmos, słodkawość ż, słodzenie n

czas. słodzić ndk.

przym. słodki, słodziutki, słodziuteńki, słodkawy, słodziaśny

przysł. słodko, słodziutko, słodziuteńko, słodkawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. słodko

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sweetness
• arabski: (1.1) حلاوة ż, عذوبة ż
• baskijski: (1.1) gozotasun, eztitasun
• białoruski: (1.1) салодкасць ż, саладосць ż
• duński: (1.1) sødme w
• gudźarati: (1.1) ગળપણ n (gaḷapaṇa)
• kazachski: (1.1) тәттілік
• rosyjski: (1.1) сладкость ż
• sanskryt: (1.1) मधु, मधुर
• włoski: (1.1) dolcezza ż

źródła: