Ljóðlist
Ljóðlist er listgrein þar sem fagurfræði tungumálsins er í forgrunni, og meiri áhersla er lögð á uppsetningu og hrynjandi heldur en efnislegt innihald textans. Verk sem samin eru af ljóðskáldum nefnast ljóð.
Ljóðlist á sér langa sögu og eldri tilraunir til skilgreiningar (t.d. í verkum Aristótelesar) fjölluðu aðallega um framburð í leikritum, sem oft voru flutt í bundnu máli. Áhersla á hrynjandi og rím óx og var mikilvægur þáttur í skilgreiningu ljóðlistar á miðöldum. Frá miðri 20. öldinni hefur skilgreiningin verið útvíkkuð talsvert og skáldskapur í óbundnu máli getur fallið undir skilgreininguna að því gefnu að áhersla sé lögð á fagurfræði málsins.
Þótt skilgreiningin á ljóðum og ljóðlist hafi verið útvíkkuð í seinni tíð eru þó enn til afbrigði ljóðlistar sem lúta mjög ströngum bragfæðilegum reglum. Dæmi um það eru íslenska ferskeytlan og japanska ljóðformið haiku.
Tengill
- Fyrstu nútímaljóðin; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1968
- Líf ljóðsins; 1. grein í Lesbók Morgunblaðsins 1963
- Samhengið í íslenskum bókmenntum; 2. grein í Lesbók Morgunblaðsins 1963
- Bundið mál, tjaslað og laust; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1958
- Loksins dautt; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1990