Panahong Bakal

Sa arkeolohiya, ang Panahon ng Bakal ay ang yugto ng kaunlaran ng sinumang tao na namamayani ang bakal sa pangunahing sangkap sa mga kagamitan at sandata. Kadalasang sumasabay ang mga ganitong paghiram sa mga ibang pagbabago sa lipunan, kabilang ang mga magkakaibang pagsasanay sa pagsasaka, mga paniniwalang pang-relihiyon.

Sa kasaysayan, pinakahuling prinsipal na panahon sa sistema ng tatlong-panahon para sa pag-uuri ng mga lipunang bago ang kasaysayan, nauna ang Panahon ng Tanso. Nag-iiba ang petsa at konteksto ng panahong ito, depende sa bansa o rehiyong pang-heograpiya.

Ginamit ang tanso sa paggawa ng mga alahas at mga kagamitang pandigma. Natuklasan din sa Panahon ng Tanso ang pagkakalakalan at ang paggawa ng sasakyang pandagat.

Ang lathalaing ito na tungkol sa Agham ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.