Giovanni Pierluigi da Palestrina
Giovanni Pierluigi da Palestrina (4. mart 1525. – 2. februar 1594), italijanski kompozitor renesansne muzike, najpoznatiji reprezent 16. vijeka rimske škole muzičke kompozicije. Imao je ogroman uticaj na razvoj rimske katoličke crkvene muzike, a njegov rad može biti viđen u renesansnoj polifoniji.
Palestrina je rođen u Palestrini, gradiću u blizini Rima, tada dio Papinske Države. Većinu karijere proveo je u Rimu. Dokumenti navode da je Rim prvi put posjetio 1537. kad je bio član hora bazilike Santa Maria Maggiore. Od 1544. do 1551. Palestrina je bio orguljaš crkve svog rodnog grada (St Agapito), a u zadnjoj godini je postao maestro di cappella u Cappella Giulia, papinskog hora u bazilici sv. Petra.
Palestrina je držao pozicije u kapelama i crkvama u Rimu tokom sljedeće dekade (1555–1566). Dekada 1570-ih je bila lično za njega teška, izgubio je brata, dva sina i ženu usljed kuge. U međuvremenu razmišljao je postati svećenikom, ali oženio se ponovo, ovaj put za bogatu udovicu, što mu je dalo finansijsku nezavisnost (nije kao vođa hora bio dovoljno plaćen) i tako je bio u mogućnosti obilno komponovati do smrti.
Umro je 1594. u Rimu od zapaljenja pluća. Ostavio je za sobom stotine kompozicija, uključujući 104 mise, 68 ofertorija, 300 moteta, 72 himne, 140 madrigala, itd. Nije pisao čistu instrumentalnu muziku. Glasio je za spasioca crkvene muzike, tokom reformi konzila u Trentu. Bio je iznimno poznat u svoje vrijeme, a nakon smrti slava mu je rasla.
