1334
Izgled
< |
13. vijek |
14. vijek
| 15. vijek
| >
< |
1300-e |
1310-e |
1320-e |
1330-e
| 1340-e
| 1350-e
| 1360-e
| >
<< |
< |
1330. |
1331. |
1332. |
1333. |
1334.
| 1335.
| 1336.
| 1337.
| 1338.
| >
| >>
Gregorijanski | 1334. (MCCCXXXIV) |
Ab urbe condita | 2087. |
Islamski | 734–735. |
Iranski | 712–713. |
Hebrejski | 5094–5095. |
Bizantski | 6842–6843. |
Koptski | 1050–1051. |
Hindu kalendari | |
• Vikram Samvat | 1389–1390. |
• Shaka Samvat | 1256–1257. |
• Kali Yuga | 4435–4436. |
Kineski | |
• Kontinualno | 3970–3971. |
• 60 godina | Yang Drvo Pas (od kineske Ng.) |
Holocenski kalendar | 11334. |
Podrobnije: Kalendarska era |
Godina 1334 (MCCCXXXIV) bila je redovna godina koja počinje u subotu (1. januar/siječnja po julijanskom kalendaru).
- februar - Jovan XIV, zvani Kalekas, novi je vaseljenski patrijarh (do 1347). Raniji je mitropolit Soluna, izabran je voljom velikog domestika Jovana Kantakuzina.
- proljeće - Kralj Karlo Robert se vratio iz Napulja u Ugarsku - mali princ Andrija je ostao u Napulju kao nasljednik prijestola.[1]
- maj - Papa je uveo Trinitatis, dan sv. Trojice sedam dana nakon Duhova, u rimski kalendar, tj. proširio ga je na celu katoličku crkvu.
- 19. 5. - Dušan izdaje kod Prizrena novu povelju Dubrovniku: Dubrovčani su se obavezali da na, prošle godine prodati Stonski rat, neće primati nove ljude iz Dušanovog kraljevstva; vlastela se zaklela da će u Stonu i Ratu ostati "pop srpski i da poje u crkvama"[2] (što nije poštovano).
- Dubrovčani osnivaju Mali Ston, počinju gradnju Stonskih zidina.
- leto - Kralj Dušan napada Vizantiju, jedan deo vojske vodi prebeg Sirgijan Paleolog: Srbi zauzimaju Ohrid i Strumicu, i Prilep[3], Sirgijan zauzima Kostur i "neka mesta na albanskoj granici". Srpska vojska je nadomak Soluna. Ali Sirgijan je ubijen od strane Sfrancesa Paleologa, koji je fingirao sopstveni prebeg.[2]
- 19. 7. - Počinje gradnja Giottove kampanile (zvonika) u Firenci - završeno 1359. do visine od blizu 85 metara.
- 26. 8. - Dušan i Andronik III Paleolog sklapaju mir, čak i savez. Dušan zadržava pogranične gradove s užom okolinom: "Ohrid, Prilep, u kom sazida svoj dvor, Kostur, Strumicu, Lerin, Sidirokastron (srpski Železnac), Voden i Čerman";[2][4] ili je zadržao Prilep, Ohrid i Strumicu i vratio ono što je zauzeo Sirgijan.[5]
- Granica Srbije prema Ugarskoj je ugrožena u ovo vreme[5] (Karlo Robert će sledeće godine upasti u Srbiju).
- Nakon osvojenja Prilepa, Dušan je obdario obližnji manastir Treskavica (od 1335).[5]
- Andronik ovih godina pravi zamak Ginekokastro ("ženski zamak") u dolini Vardara, blizu Kilkisa, za odbranu Soluna.[2]
- jesen - Bitka u Adramitionu: Hrišćanska liga na čelu sa Venecijom i Hospitalerima porazila je u današnjem Edremitskom zaljevu, nasuprot Lezbosa, flotu Begluka Karasi - zatim napadaju obale Male Azije i Smirnu. Čim se flota povukla, Turci su nastavili prepade u Egeju.
- 22-23. 11. - Velika poplava sv. Klementa u zemljama oko Severnog mora.
- 3. 12. - Kontroverza blažene vizije: papa se bulom Ne super his povlači od ranije iznetog mišljenja, ne i doktrine, da spašena duša vidi Boga tek na Sudnji dan.
- 4. 12. - Umro je papa Ivan XXII.
- 30. 12. - Kardinal Jacques Fournier, biskup Mirepoixa, izabran je za papu Benedikta XII. (do 1342).
- Ivan Arhiđakon Gorički sastavio Statute Zagrebačkoga kaptola (Statuta Capituli Zagrabiensis, Album capitulare ili Liber acclavatus) s popisom posjeda i prihoda.
- Prvi pomen: crkva sv. Trojstva u Krašiću. Crkva sv. Ivana Krstitelja u Sv. Ivanu Žabno; crkva sv. Mihaela Arkanđela u Mahovljanu; crkva u Čađavici, crkva sv. Jurja u Desiniću, crkva sv. Martina u Kalniku, crkva Presvetoga Trojstva u Ludbregu, crkva sv. Martina u Velikoj Trnovitici; mjesta ili župe Konjščina; Nedelišće, Mikleuš, Nova Bukovica u Podravini, Dragalić, Kravarsko, Pribislavec, Sopje, Novi Golubovec, Špišić Bukovica, Petrovsko (Konoba), Novska, Brdovec, Mursko Središće, župa Marija Bistrica, Koprivnički Ivanec, Kutina, Sunja, Krapinske Toplice, Radoboj, Hlebine (Struga), Bosiljevo, Podravske Sesvete, Bosanski Petrovac (St. Petri de eodem).
- c. Manastir sv. Nikole u Dobrušti kod Prizrena.[6]
- Omiški gusari opljačkali opatiju na Tremitima (oko čega je nastala legenda o prokletstvu[7]).
- Bosanski biskup Petar I. umro u Avinjonu:[8] stolica u Đakovu je upražnjena dvije godine jer se papa i ugarski kralj spore oko imenovanja (Lovro Lorandov slijedi 1336-47).
- Poljski kralj Kazimir III je potvrdio privilegije Jevrejima po Kališkom statutu i proširio ga na celu zemlju.
- Robert III od Artois, plemić kome su u Francuskoj oduzeta imanja zbog krivotvorine, pobegao je u Englesku, gde daje informacije o francuskom dvoru i nagovara Edwarda III da povrati "svoj" francuski presto.
- Čagatajski kan Tarmaširin/Ala-ad-din smenjen je na kurultaju i zatim ubijen - osuđen je zbog prihvatanja islama i jer je radije živeo u gradovima. Nakratko na čelo dolazi njegov sinovac Buzan (do 1335).
- 4. 1. - Amadeo VI od Savoje († 1383)
- 30. 8. - Pedro I od Kastilje († 1369)
- ↑ Klaić, 56
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Stvaranje srpskog carstva. rastko.rs
- ↑ Istorija s.n. I, 513
- ↑ Sveta loza Stefana Nemanje 4, rastko.rs
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Istorija s.n. I, 514
- ↑ Knjiga o Kosovu. rastko.rs
- ↑ Politika, 6. jun 1937, str. 13 digitalna.nb.rs
- ↑ Historija Bosne, 143
- Literatura
- Svezak drugi: dio prvi. Treće doba: Vladanje kraljeva iz raznih porodica (1301-1526). Prva knjiga: Anžuvinci i Sigismund do gubitka Dalmacije (1301-1409), Vjekoslav Klaić (archive.org)
- Istorija srpskog naroda, Prva knjiga, Od najstarijih vremena do Maričke bitke (1371), SKZ Beograd 1981 (I)
- Ćorović, Historija Bosne I