خلافت عباسیہ
خلافت عباسیہ ، خلافت راشدہ دے خاتمے دے بعد عرباں دی قائم کردہ 2 عظیم سلطنتاں چوں دوجی سی ۔جس دا قیام 750ء بمطابق 132ھ چ عمل چ آئيا 1258ء (686ھ) چ اسدا خاتمہ ہوگئیا ۔ ایہہ خلافت اک تحریک دے زریعے قائم ہوئی چہڑی بنو امیہ دے خلاف سی ۔ تحریک نے اک عرصے تک اپنے مقصد دے حصول لئی جدوجہد کیتی تے آخر کار بنو امیہ نوں شکست دین دے بعد برسراقتدار آگئی ۔ عباسیاں دی حکومت وی امویاں دی طرح شخصی تے موروثی سی تے ولی عہدی دا طریقہ وی اوہی سی جہڑا بنو امیہ نے اخیار کیتا ہوئیا سی ۔
خاندان عباسیہ نے راجگھر دمشق توں بغداد منتقل کیتا تے 2 صدیاں تک مکمل عروج حاصل کیتی رکھیا ۔ زوال دے آغاز چ مملکت کئی حصیاں چ منقسم ہوگئی ، ایران چ مقامی امراء نے اقتدار حاصل کیتا تے المغرب تے افریقہ اغالبہ تے فاطمیاں (سلطنت فاطمیہ) دے زیر اثر آگئے ۔
عباسیاں دی حکومت دا خاتمہ 1258ء چ منگول فاتح ہلاکو خان دے حملے دے زریعے ہوئیا ۔ تاہم عباسیاں دی خلیفہ دی حثیت نال عباسیاں دا ناں فیر وی باقی رہیا کیونجے مملوک سلطان ملک الظاہر بیبرس نے خاندان عباسیہ دے اک شہزادے ابو القاسم احمد دے ہتھ تے بیعت کرکے اس دے ناں دا خطبہ تے سکہ جاری کردتا ۔ اس طرح خلافت بغداد توں قاہرہ منتقل ہوگئی ۔ لیکن ایہہ صرف ظاہری حثیت دی خلافت سی ، سارے اختیارات مملوک سلاطین نوں حاصل سن ۔
عثمانیاں (سلطنت عثمانیہ) دے ہتھوں مملوکاں دی شکست دے بعد عباسیاں دی ایہہ ظاہری حثیت وی ختم ہوگئی تے خلافت عباسیاں توں عثمانیاں چ منتقل ہوگئی ۔
موجودہ عراقچ تکریت دے شمال چ رہن والا العباسی قبیلہ ری عباسیہ خاندان نال تعلق رکھدا اے ۔ ریاست بہاولپور تے حکومت کرن والے عباسی وی ایسے عباسیہ خاندان نال تعلق رکھدے سن۔
پس منظر
بنو امیہ دے دور زوال چ سلطنت چ ہر جگہ شورش تے بغاوتان شروع ہوگئیان سن ، جس چ سب توں خطرناک تحریک بنی ہاشم دی سی ۔