osetyjski

osetyjski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔsɛˈtɨjsʲci], AS: [osetyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od Osetia, Osetyjczyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język osetyjski; zob. też język osetyjski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	osetyjski		osetyjska	osetyjskie	osetyjscy	osetyjskie
dopełniacz	osetyjskiego		osetyjskiej	osetyjskiego	osetyjskich
celownik	osetyjskiemu		osetyjskiej	osetyjskiemu	osetyjskim
biernik	osetyjskiego	osetyjski	osetyjską	osetyjskie	osetyjskich	osetyjskie
narzędnik	osetyjskim		osetyjską	osetyjskim	osetyjskimi
miejscownik	osetyjskim		osetyjskiej	osetyjskim	osetyjskich
wołacz	osetyjski		osetyjska	osetyjskie	osetyjscy	osetyjskie

przykłady:

(1.1) Historiografia osetyjska podkreśla z kolei, że południowokaukaskie osadnictwo Osetyjczyków było związane z ich aktywnym uczestnictwem w ochronie Gruzji od wrogów zewnętrznych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) południowoosetyjski, północnoosetyjski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Osetia ż, Osetyjczyk m, Osetyjka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Ossetian
• baskijski: (1.1) osetiar
• białoruski: (1.1) асецінскі
• esperanto: (1.1) oseta
• francuski: (1.1) ossétien
• niemiecki: (1.1) ossetisch
• ormiański: (1.1) օսական
• osetyjski: (1.1) ирыстоны
• rosyjski: (1.1) осетинский
• słowacki: (1.1) osetský; (2.1) osetčina ż
• węgierski: (1.1) oszét

źródła: