Wzgórek łonowy
| Mons pubis | |
 Wzgórek łonowy |
Wzgórek łonowy (łac. mons pubis) – jest wyniosłością skórną spowodowaną skupieniem tkanki tłuszczowej. Znajduje się w przedniej części sromu. Wzgórek łonowy leży powyżej spojenia łonowego i ma kształt trójkątny. Wierzchołek trójkąta skierowany jest ku dołowi i przedłuża się w obręb warg większych. Podstawa leży u góry, odgraniczona poziomą linią skórną od przedniej ściany brzucha, zaś ramiona boczne trójkąta odpowiadają z obu stron bruździe pachwinowej w jej odcinku przyśrodkowym, gdzie przechodzi w bruzdę skórną płciowo-udową (łac. sulcus genitofemoralis). Grubość wzgórka jest osobniczo bardzo zmienna, waha się od 2 do 8 cm lub nawet więcej u kobiet bardzo otyłych. W okresie dojrzewania pokrywa się włosami łonowymi. Inna nazwa to wzgórek Wenery – od imienia bogini miłości[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Lew-Starowicz: Miłość i seks: słownik encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo „Europa”, 1999, s. 299. ISBN 83-87977-17-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia Człowieka, tom II, Trzewia, wyd. VIII, Warszawa 1998, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, ISBN 83-200-2290-8.
