Przejdź do zawartości

Wspólnota Filipin

Brak wersji przejrzanej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wspólnota Filipin
Commonwealth of the Philippines
Mancomunidad de Filipinas
Komonwelt ng Pilipinas
1935–1946
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn: Lupang Hinirang
Ustrój polityczny

republika

Konstytucja

Konstytucja Filipin z 1935

Stolica

Manila

Prezydent

Manuel Roxas
(ostatni)

Powierzchnia

298,712 km²

Waluta

peso filipińskie,
dolar amerykański

Język urzędowy

tagalski, angielski, hiszpański

Religia dominująca

katolicyzm

Mapa opisywanego kraju
Mapa Filipin z 1938
brak współrzędnych

Wspólnota Filipin (hiszp. Mancomunidad de Filipinas[1][2], tagalski Komonwelt ng Pilipinas[3]) – historyczne terytorium zorganizowane i wspólnota (commonwealth) Stanów Zjednoczonych, która istniała od 1935 do 1946 roku.

Wspólnota została utworzona na mocy Ustawy Tydings–McDuffie w celu zastąpienia Rządu Wysp Filipińskich[4][5][6][7] i została zaprojektowana jako administracja przejściowa w przygotowaniu do uzyskania pełnej niepodległości przez Filipiny[8]. Jej sprawy zagraniczne pozostały w gestii Stanów Zjednoczonych[9].

W ciągu ponad dekady istnienia Wspólnota posiadała silną władzę wykonawczą i Sąd Najwyższy. Jej parlament, zdominowany przez Partię Nacjonalistyczną, był początkowo jednoizbowy, a później dwuizbowy. W 1937 roku rząd wybrał język tagalski – język Manili i otaczających ją prowincji – jako podstawę języka narodowego, chociaż minęło wiele lat, zanim jego używanie stało się powszechne. Przyjęto prawo wyborcze dla kobiet[10], a gospodarka prężnie się rozwijała. Podczas II wojny światowej w latach 1942–1945 Wspólnota była okupowana przez Japonię[11].

W 1946 roku Wspólnota Narodów zakończyła działalność, a Filipiny uzyskały pełną niepodległość jako Republika Filipin, zgodnie z postanowieniami Artykułu XVIII Konstytucji Filipin z 1935 roku[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Official Ballot. Presidential Museum and Library. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  2. Manuel Quezon historical marker. National Historical Commission of the Philippines, 1961. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  3. Philconsa Yearbook. Philippine Constitution Association, 1965. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  4. Keat Gin Ooi: Southeast Asia: a historical encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO, 2004, s. 387. ISBN 978-1-57607-770-2. (ang.).
  5. Sonia M. Zaide: The Philippines: A Unique Nation. All-Nations, 1994, s. 319. ISBN 971-642-071-4. (ang.).
  6. Franklin Delano Roosevelt, Proclamation 2148 on the Establishment of the Commonwealth of the Philippines, „The American Presidency Project, the Commonwealth Road, consecrated on October 23, 1937”, Santa Barbara: University of California, 14 listopada 1935 [dostęp 2024-09-18] (ang.).
  7. Timeline 1930–1939. Philippines: St. Scholastica's College. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  8. Christi-Anne Castro: Musical Renderings of the Philippine Nation. Oxford University Press, 2011, s. 204. ISBN 978-0-19-974640-8. (ang.).
  9. Historical Setting. W: Donald M. Seekins: Philippines: A Country Study. Ronald E. Dolan (ed.). Wyd. 4th ed. Washington: GPO for the Library of Congress, 1993, s. 1–63. ISBN 0-8444-0748-8. (ang.).
  10. Severino Samonte: Only men enjoyed the right of suffrage in PH until 1937. The Philippine News Agency, 8.03.2022. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  11. Philippines: HIST 296 ("WWII & Making of Modern Asia/Pacific"). University of Hawaiʻi at Mānoa Library. [dostęp 2024-09-18]. (ang.).
  12. The 1935 Constitution. „Official Gazette”, 8.02.1935. Government of the Philippines. [dostęp 2024-09-18]. (ang.). 
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy