Przejdź do zawartości

SM U-20 (1912)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM U-20
Ilustracja
U-20 po wejściu na mieliznę
Typ

U-19

Historia
Stocznia

Kaiserliche Werft

Położenie stępki

7 listopada 1911

Wodowanie

18 grudnia 1912

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

5 sierpnia 1913

Los okrętu

samozatopienie 5 listopada 1916

Dane taktyczno-techniczne
Długość

64,15 m

Zanurzenie testowe

50 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
2 silniki Diesla MAN, 2 silniki elektryczne, wały napędowe (1700 bhp/1200 shp)
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15,5 węzła
9,5 węzła

Zasięg

7600 Mm @ 8 węzłów (powierzchnia)
80 Mm @ 5 węzłów (zanurzenie)

Uzbrojenie
6 torped G/7, 1 działo 88 mm SK L/30
Wyrzutnie torpedowe

2 × 500 mm (dziób)
2 × 500 mm (rufa)

Załoga

35 osób

SM U-20 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu U-19 z czasów I wojny światowej, który zatopił między innymi liniowiec RMS Lusitania.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt zamówiony został 25 listopada 1910 w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku. Stępkę położono 7 listopada 1911, wodowanie miało miejsce 18 grudnia 1912. Wcielony do służby 5 sierpnia 1913. Pierwszym dowódcą był Kptlt. Otto Dröscher, 16 grudnia 1914 zastąpił go Kptlt. Walther Schwieger. W skład jego uzbrojenia wchodziły torpedy G/7 kalibru 500 mm[1]

Podczas 7 patroli bojowych U-20 zatopił 37 statków o łącznej pojemności 145 829 BRT i uszkodził dwa (2643 BRT).

4 listopada 1916 U-20 wpadł na mieliznę u wybrzeży Danii; następnego dnia został wysadzony przez swoją załogę.

Zatopienie Lusitanii

[edytuj | edytuj kod]

7 maja 1915 U-20 patrolował wody u południowych wybrzeży Irlandii. Dowódca Walther Schwieger dostrzegł za pomocą peryskopu duży statek, który zidentyfikowano jako RMS „Lusitania”. Wystrzelono w jego kierunku jedną torpedę, która uderzyła w sterburtę na wysokości mostku. Chwilę potem nastąpiła kolejna, silna eksplozja. Statek zaczął szybko tonąć – zniknął z powierzchni morza po 18 minutach.

W wyniku zatonięcia liniowca śmierć poniosło ok. 1200 pasażerów i członków załogi, w tym 139 obywateli neutralnych wówczas Stanów Zjednoczonych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norman Friedman: Naval Weapons, s. 338

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • www.uboat.net: U-20. [dostęp 2008-03-02]. (ang.).
  • Norman Friedman: Naval Weapons Of World War One; Guns, Torpedoes, Mines And ASW Weapons Of All Nations. An Illustrated Directory. Naval Institute Press. ISBN 978-1-84832-100-7.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy