Mikołaj z Latowicza
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 września 1499 |
| Penitencjarz mniejszy w bazylice św. Piotra na Watykanie | |
| Okres sprawowania |
od 1480 |
| Dziekan Wydziału Sztuk Uniwersytetu Krakowskiego | |
| Okres sprawowania |
1467–1468 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Mikołaj z Latowicza (ur. w Latowiczu, zm. 15 września 1499 w Rzymie) – polski duchowny katolicki i prawnik, dziekan penitencjarzy w bazylice św. Piotra, kanonik i prepozyt kapituły katedralnej w Płocku, prepozyt kapituły włocławskiej oraz kanonik kapituły gnieźnieńskiej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Piotra, mieszczanina z Latowicza koło Mińska Mazowieckiego[1]. Latem 1462 roku rozpoczął studia na Wydziale Sztuk Uniwersytetu Krakowskiego, po dwóch latach uzyskał bakalaureat sztuk wyzwolonych, a zaraz po świętach Bożego Narodzenia w 1468 roku sięgnął po tytuł magistra[1]. Studiował również filozofię (wraz z Janem z Głogowa)[1].
Działalność uniwersytecka
[edytuj | edytuj kod]Niedługo po promocji magisterskiej rozpoczął wykładać na krakowskim Wydziale Sztuk, zaczął wtedy również studiować prawo kanoniczne[1]. W 1470 roku został bakałarzem dekretów[1].
30 stycznia 1473 roku wszedł do grona kolegiatów Kolegium Większego, dwukrotnie pełnił funkcję prepozyta (przełożonego) Kolegium (1473 i 1474)[1]. W semestrze zimowym 1473/1474 roku pełnił funkcję praepositus cellarii (opiekuna piwnicy z trunkami dla mieszkańców Kolegium)[1].
W 1474 roku uzyskał licencjat prawa kanonicznego[1]. Przez kilka miesięcy, razem z Jakubem Boksicą, toczył spór z prepozytem Kolegium Andrzejem z Łabiszyna o pozycję wśród kolegiatów. Sprawa ta była rozważana m.in. na zgromadzeniu ogólnym mistrzów uniwersytetu, którzy 28 lutego 1475 roku zdecydowali, że Mikołaj będzie miał pierwszeństwo w oddawaniu głosów na zebraniach kolegiatów, przy stole i na wykładach, zaraz po osobach z tytułem doktora[1].
W semestrze zimowym 1476/1477 roku wybrany został na dziekana Wydziału Sztuk[1]. Studiował również teologię, od początku 1480 roku źródła wymieniają go jako bakałarza teologii[1].
Kariera kościelna
[edytuj | edytuj kod]Przed 1479 rokiem otrzymał kanonię w kościele św. Floriana w Krakowie[1]. Na polecenie biskupa Jana Rzeszowskiego wyjechał do Rzymu (1479), gdzie na początku 1480 roku wypromowany został na doktora dekretów, a rok później na doktora obojga praw[1]. Najprawdopodobniej w 1483 roku uzyskał również tytuł doktora teologii[1].
W marcu 1480 roku uzyskał nominację na penitencjarza mniejszego w bazylice św. Piotra. Obsługiwał tam penitentów z Polski, Rusi, Czech i Słowacji[1]. Niedługo później mianowano go dziekanem penitencjarzy[1]. Uzyskał również wiele papieskich prowizji i beneficjów: probostwa w Ibramowicach (przed 1480), św. Jakuba Apostoła na Kazimierzu (1480), w Gołaczowych (1484), kanonię (1480) i prepozyturę (1484) w płockiej kapitule katedralnej, prepozyturę w kapitule włocławskiej oraz kanonię w kapitule gnieźnieńskiej[1]. Reprezentował również wielu polskich duchownych w Kamerze Apostolskiej[1].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Zmarł w Rzymie, 15 września 1499 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- Kanonicy gnieźnieńskiej kapituły katedralnej
- Kanonicy płockiej kapituły katedralnej
- Kanonicy włocławskiej kapituły katedralnej
- Duchowni katoliccy Polski średniowiecznej
- Ludzie związani z Rzymem
- Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej (Polska średniowieczna)
- Wykładowcy Akademii Krakowskiej (Polska średniowieczna)
- Urodzeni w XV wieku
- Zmarli w 1499
- Polscy prawnicy (Polska średniowieczna)
- Kanonicy kapituły kolegiackiej św. Floriana w Krakowie
- Absolwenci uczelni w Rzymie
- Ludzie urodzeni w Latowiczu