Przejdź do zawartości

Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
Godło
Państwo

 ZSRR

Data utworzenia

1918

Data likwidacji

14 lutego 1992

Proporzec

Liczebność

467 000 ludzi (1984)
1 053 jednostki pływające (1990)

Najwyższe dowództwa
Cywilne

Ludowy Komisariat Marynarki Wojennej ZSRR → Ministerstwo Obrony ZSRR

Żołnierze piechoty morskiej ZSRR z banderą wojenną w Port Arthur

Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ros. Военно-морской флот СССР) do 1937 roku Siły Morskie Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej ZSRR (ros. Морские силы Рабоче-Крестьянской Красной Армии СССР) lub Marynarka Wojenna Sił RKKA ZSRR (ros. Военно-Морские Силы РККА СССР) – jeden z rodzajów Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstała na mocy Postanowienia Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Komisarzy Ludowych z 30 grudnia 1937, powołującego ogólnozwiązkowy Ludowy Komisariat Marynarki Wojennej ZSRR. Przekazano mu wojskowe siły morskie Armii Czerwonej, dotychczas pozostające w podporządkowaniu Ludowemu Komisariatowi Obrony[1]. Początkowo stosowano wobec niej zamiennie nazwę Robotniczo-Chłopska Marynarka Wojenna[2].

Istniała do rozpadu ZSRR w grudniu 1991. Jej struktury zostały w dużym stopniu przejęte przez siły zbrojne państw – byłych republik radzieckich, tworząc m.in. Marynarkę Wojenną Federacji Rosyjskiej i Marynarkę Wojenną Ukrainy[3].

Insygnia

[edytuj | edytuj kod]

Proporce

[edytuj | edytuj kod]

Bandery jednostek straży granicznej i ministerstwa spraw wewnętrznych

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo

[edytuj | edytuj kod]

Marynarką Wojenną ZSRR dowodził minister Marynarki Wojennej (ludowy komisarz), następnie naczelny dowódca (głównodowodzący), będący zastępcą ministra obrony ZSRR

[edytuj | edytuj kod]

Siedziba dowódcy Marynarki Wojennej mieściła się w Moskwie.

Podporządkowany mu był Główny Sztab Marynarki Wojennej i Zarządy Marynarki Wojennej.

[edytuj | edytuj kod]

I zastępca dowódcy Marynarki Wojennej ds. ogólnych:

Szef Sztabu Głównego Marynarki Wojennej – I zastępca dowódcy Marynarki Wojennej

[edytuj | edytuj kod]

Szef Zarządu Wyszkolenia Bojowego – zastępca dowódcy Marynarki Wojennej

[edytuj | edytuj kod]

Dowódca Lotnictwa Marynarki Wojennej

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ПРИКАЗ НАРОДНОГО КОМИССАРА ОБОРОНЫ СОЮЗА ССР С объявлением постановления ЦИК и СНК СССР «Об образовании народного комиссариата военно-морского флота СССР». [dostęp 2016-05-14]. (ros.).
  2. Rozporządzenie Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 3 stycznia 1939.
  3. Władimir Kuzin, Władisław Nikolski, Военно-Морской флот СССР 1945-1991. Petersburg 1996, Wydawnictwo Istoriczeskoje Morskoje Obszczestwo, UDK 623.823.1. Stron 653.
  4. N. Pietrow, K. Skorkin: Кто руководил НКВД. 1934-1941.
  5. a b B. Potyrała, W. Szlufik: Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940–1991. Częstochowa: Wyd. WSP, 2001. ISBN 83-7098-662-5.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy