Przejdź do zawartości

Ludmiła Rudenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmiła Rudenko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1904
Łubnie

Data i miejsce śmierci

5 marca 1986
Leningrad

Obywatelstwo

ZSRR

Tytuł szachowy

arcymistrzyni (1976)

Ludmiła Władimirowna Rudenko, ros. Людмила Владимировна Руденко (ur. 27 lipca 1904 w Łubniach, zm. 5 marca 1986 w Leningradzie) – radziecka szachistka, mistrzyni świata w szachach w latach 1950–1953.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodzona w Łubniach w guberni połtawskiej Imperium Rosyjskiego, dorosłe życie związała z Leningradem. Umiejętność gry w szachy zawdzięczała ojcu, nauczycielowi i miłośnikowi szachów. Pracowała jako ekonomistka, lecz jej pasją były szachy. Zadebiutowała w 1925 roku na turnieju w Moskwie. W 1927 roku zakwalifikowała się do finału pierwszych kobiecych mistrzostw Związku Radzieckiego. Największe sukcesy przyszły w stosunkowo późnym wieku.

W grudniu 1949 roku Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE zorganizowała pierwszy powojenny turniej o mistrzostwo świata kobiet. W turnieju, rozegranym w Moskwie, uczestniczyło szesnaście zawodniczek z dwunastu państw, jednak pierwsze cztery miejsca zajęły reprezentantki ZSRR. Zwyciężyła Rudenko (11½ punktu z 15) przed Olgą Rubcową (10½) i Elizawietą Bykową (10)[1]. Te trzy zawodniczki nadawały ton kobiecym szachom przez następne trzynaście lat.

Rudenko była mistrzynią świata przez trzy lata. W 1953 roku rozegrała mecz ze zwyciężczynią turnieju pretendentek, Bykową. Mecz był niezwykle zacięty i rozstrzygnął się w ostatniej partii. Rudenko miała szansę obrony tytułu, pod warunkiem wygrania tej partii. Nie zdołała jednak tego dokonać i przegrała cały mecz 6-8[2]. Trzy lata później w trójmeczu o mistrzostwo świata wyraźnie już ustąpiła pola młodszym rywalkom, Rubcowej i Bykowej, zdobywając zaledwie 4½ punktu z 16 (grano po osiem partii systemem kołowym)[3].

Rudenko była pierwszą szachistką, która otrzymała w 1950 tytuł męskiego mistrza międzynarodowego. W 1976 FIDE przyznała jej nowo wprowadzony tytuł arcymistrzyni.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy