Liam Cosgrave
 Liam Cosgrave (1976) | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 października 2017 |
| Taoiseach | |
| Okres |
od 14 marca 1973 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Irlandii | |
| Okres |
od 2 czerwca 1954 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Liam Cosgrave (irl. Liam Mac Cosgair; ur. 13 kwietnia 1920 w Templeogue, zm. 4 października 2017[1] w Dublinie[2][3]) – irlandzki polityk i prawnik, długoletni deputowany, minister spraw zagranicznych w latach 1954–1957, od 1965 do 1977 lider Fine Gael, w latach 1973–1977 premier Irlandii (taoiseach).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Williama Thomasa Cosgrave’a[4], który w latach 1922–1932 stał na czele irlandzkiego rządu. Uczył się w Castleknock College, studiował prawo na University College Dublin, a także kształcił się w szkolącej prawników instytucji King’s Inns w Dublinie. W 1943 uzyskał uprawnienia barristera[1][4].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Fine Gael. W 1943 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w dziesięciu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie irlandzkiego parlamentu do 1981, kiedy to zrezygnował z kandydowania na kolejną kadencję[5][6].
W trakcie 13. kadencji na przełomie lat 40. i 50. pełnił funkcję parlamentarnego sekretarza przy premierze oraz przy ministrze przemysłu i handlu. Od czerwca 1954 do marca 1957 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych, wchodząc w skład rządu, którym kierował John A. Costello[6]. W 1965 został wybrany na nowego lidera Fine Gael[5].
W marcu 1973 stanął na czele irlandzkiego gabinetu[6], który utworzyły FG i Partia Pracy, przez co rządząca nieprzerwanie przez kilkanaście lat Fianna Fáil musiała przejść do opozycji[1]. W 1975 był z urzędu pierwszym rotacyjnym przewodniczącym Rady Europejskiej[7]. W okresie jego rządów terroryści z Prowizorycznej Irlandzkiej Armii Republikańskiej dokonali zamachu, w którym zginął Christopher Ewart-Biggs, brytyjski ambasador w Dublinie. Reakcją na to było przygotowanie nowego prawa pod nazwą Emergency Powers Bill. Na tle jego uchwalenia doszło do kryzysu w relacjach premiera z prezydentem, w wyniku którego w 1976 prezydent Cearbhall Ó Dálaigh zrezygnował z urzędu[8]. Na skutek kolejnych wyborów z 1977 FG utraciła władzę[1]. Liam Cosgrave w lipcu tegoż roku zakończył pełnienie funkcji premiera, ustąpił też z przywództwa w partii[5]. W 1981 odszedł z parlamentu, nie prowadził od tego czasu aktywnej działalności publicznej[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był żonaty z Verą Osborne, miał troje dzieci[1], w tym polityka Liama[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Liam Cosgrave, former taoiseach and Fine Gael leader, dies aged 97. irishtimes.com, 4 października 2017. [dostęp 2017-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-05)]. (ang.).
- ↑ Sam Roberts: Liam Cosgrave, 97, an Irish Premier Who Helped End Violence. nytimes.com, 9 października 2017. [dostęp 2017-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).
- ↑ Cosgrave, Liam. rulers.org. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ a b Liam Cosgrave, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-25] (ang.).
- ↑ a b c Liam Cosgrave. electionsireland.org. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ a b c Mr. Liam Cosgrave. oireachtas.ie. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ Consiglio europeo. treccani.it. [dostęp 2020-09-25]. (wł.).
- ↑ Ronan Fanning: The many resignations of O Dalaigh. independent.ie, 29 czerwca 2006. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ Liam Collins: Former Taoiseach Liam Cosgrave left estate worth €33m. independent.ie, 20 maja 2018. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
| Prezydenci Dáil Éireann |
|
|---|---|
| Prezydent Republiki Irlandzkiej |
|
| Przewodniczący Rządu Tymczasowego |
|
| Prezydenci Rady Wykonawczej |
|
| Taoisigh |
|
