Przejdź do zawartości

Kabaret Olgi Lipińskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kabaret Olgi Lipińskiej
Kaba 3
Ilustracja
Olga Lipińska
Rodzaj programu

program rozrywkowy
(kabaret)

Kraj produkcji

 Polska

Język

język polski

Data premiery

16 kwietnia 1990
11 czerwca 2010

Lata emisji

1990–2005
2010

Czas trwania odcinka

od 30 do 50 minut

Format nadawania

4:3
16:9 (odcinek z 2010)

Produkcja
Produkcja

Telewizja Polska

Reżyseria

Olga Lipińska

Stacja telewizyjna

TVP1 (1990–2005)
TVP2 (2010)

Kabaret Olgi Lipińskiej – najdłuższy cykl telewizyjnych programów kabaretowych Olgi Lipińskiej. Bezpośredni następca poprzedniego cyklu autorki, który w powszechnej świadomości oraz w niektórych opracowaniach znany jest jako Kurtyna w górę (1977–1984), ale oficjalnie nosił tytuł Kabaret Olgi Lipińskiej.

Kabaret po 1990 to cykl zapoczątkowany przez autorkę po wieloletniej przerwie (nie licząc dwóch specjalnych wydań sylwestrowych w 1986 i 1987), mówiący o gwałtownych zmianach społeczno-ustrojowych, jakie zaszły po transformacji systemowej w Polsce (1989).

Historia i charakter Kabaretu

[edytuj | edytuj kod]

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Produkcję nowego kabaretowego cyklu rozpoczęto w 1990 roku, w czasie kiedy pierwszym niekomunistycznym prezesem Radiokomitetu był Andrzej Drawicz. Premiera pierwszego kabaretu pt. Kablowa nastąpiła w Poniedziałek Wielkanocny 16 kwietnia 1990 roku o godz. 21:50 w Programie Pierwszym TVP, gdzie był emitowany do 2005 roku[1]. Od czasu pierwszej premiery Kabaret ukazywał się średnio sześć razy w roku, a w latach 2000-2005 regularnie co miesiąc z wyjątkiem wakacji. Kabaret powrócił do telewizji po pięcioletniej przerwie z jednym programem Burak czy pietruszka?[2], który ukazał się w telewizyjnej Dwójce 11 czerwca 2010 roku o godz. 21:10[3].

Tematyka

[edytuj | edytuj kod]

W stale zmieniającej się rzeczywistości III RP kabaret wyszydzał głupotę światka politycznego, naiwność i wady narodowe Polaków. W opinii zwolenników prawej strony politycznej, te parodie niejednokrotnie przechodziły granice dobrego smaku, np. w stosunku do Kościoła katolickiego, który był w kabarecie stałym punktem ataku.

Program Lipińskiej nie oszczędzał i widzów – coraz bardziej idącej na łatwiznę i żądnej taniej rozrywki publiczności. Autorka broniła, w niezwykle starannie dopracowanej artystycznie formie, etosu inteligenta i człowieka kulturalnego. Wymowa oświatowa, a wręcz oświeceniowa i publicystyczna Kabaretu, była, według wielu, jego najmocniejszą stroną.

Wśród poruszanych wprost tematów polityczno-społecznych w Kabarecie najbardziej dało się odczytać nawiązania do przemian zainicjowanych przez rządy Rakowskiego i Mazowieckiego, np. planu Balcerowicza (m.in. głęboko ironiczna piosenka satyryczna z refrenem „a Balcerowicz wyciął nam numer...” autorstwa Wojciecha Kejnego, często błędnie interpretowana jak krytyka reformy balcerowiczowskiej), krytykę niekompetencji i arogancji elit wywodzących się z „Solidarności” oraz PZPR, wciąż tkwiącej w Polakach peerelowskiej mentalności (por. piosenka autorstwa Michała Błażejewskiego i Olgi Lipińskiej I komu to przeszkadzało?). Przede wszystkim kabaret wyszydzał bezmyślność i absurdalną ideowość różnych stron polskiej rzeczywistości społecznej i politycznej.

Olga Lipińska jawnie kpiła z polskich kompleksów narodowych, z fanatyzmu i uprzedzeń (por. piosenkę-wiersz Mikołaja Olejnikowa Żuk-antysemita z 1993 roku), czego przejawem jest m.in. słynne hasło „idźcie przez zboże...”, naiwności politycznej sympatyków „nowego” („jeśli nie teraz to kiedy/jeśli nie my, no to kto/wyciągnie Polskę z tej biedy/bo pójdzie ona na dno”), którzy – jak zdawała się sugerować autorka Kabaretu – tak naprawdę pragną nie wolnego rynku i demokracji, a „socjalizmu z ludzką twarzą”.

W programie dostawało się także zadufanym polskim politykom, mimo zmiany systemu, wciąż odczuwającym wyższość nad „przypadkowym społeczeństwem” („z daru Boga politycy, przypadkowe społeczeństwo” – piosenka Marka Piechoty) oraz Kościołowi katolickiemu nazwanemu przewrotnie w jednej z piosenek Michała Błażejewskiego „nową siłą przewodnią”. Autorka krytykowała aspiracje „urzędników pana B.”[4] do nadmiernej ingerencji we wszystkie dziedziny życia oraz ich bezduszność.

Przez 15 lat III RP Kabaret Olgi Lipińskiej wzbudzał krańcowe emocje, pobudzał do myślenia, tępił narodowe przywary. W opinii wielu był jednym z najważniejszych programów publicznej telewizji. Skierowany był do widzów wykształconych, którzy świetnie bawili się przewrotnymi cytatami z klasyki literatury polskiej, zwłaszcza z Wyspiańskiego.

Kulisy likwidacji programu

[edytuj | edytuj kod]

Został zdjęty z anteny decyzją szefa TVP1 Macieja Grzywaczewskiego w 2005 roku po tym, jak nie powiodły się negocjacje o „liftingu” programu. Sama autorka zarzuciła telewizji publicznej motywacje polityczne, a także sugerowała zakulisowe działania Kościoła katolickiego zmierzające do wyrzucenia jej programu z ekranu (por. wywiad z lutego 2006 dla „Przeglądu” oraz wypowiedzi dla programu Uwaga w TVN).

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Do atutów programu należał też znakomity, choć podlegający silnej rotacji, zespół aktorski. Trzon zespołu stanowili: Iwona Biernacka, Dorota Furman, Izabella Olejnik, Agnieszka Suchora, Hanna Śleszyńska, Irena Tyl, Andrzej Blumenfeld, Władysław Grzywna, Czesław Majewski, Wojciech Pokora, Janusz Rewiński, Robert Rozmus, Marek Siudym, Jan Tadeusz Stanisławski, Krzysztof Stroiński, Krzysztof Tyniec, Paweł Wawrzecki, Grzegorz Wons, Jacek Wójcicki.

W kolejnych latach dołączyli młodsi aktorzy: Monika Dryl, Anna Gajewska, Beata Jankowska, Edyta Jungowska, Agata Kulesza, Dorota Marczyk, Agnieszka Matysiak, Dorota Nikiporczyk, Agnieszka Piotrowska, Małgorzata Puzio, Sybilla Rostek, Anna Sroka, Monika Wierzbicka, Przemysław Branny, Sebastian Gonciarz, Sławomir Jóźwik, Klaudiusz Kaufmann, Michał Konarski, Kacper Kuszewski, Piotr Makowski, Tomasz Pałasz, Robert Płuszka i inni.

W późniejszych wydaniach częstymi gośćmi byli również Jan Kobuszewski i Piotr Fronczewski. Okazjonalnie pojawiali się aktorzy dawnych cykli kabaretowych autorki m.in. Barbara Wrzesińska (w stałej obsadzie do 1991 roku), Marek Kondrat i Janusz Gajos, również sama Olga Lipińska. Do rzadkości należały występy znanych aktorów, którzy nie byli związani z programami reżyserki, jak np. Zbigniew Zamachowski czy Zbigniew Buczkowski.

Krytyka i kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Gdy w 1990 kabaret wrócił na antenę w wolnej Polsce, Lipińska wywołała oburzenie swą ostrą krytyką instytucji Kościoła katolickiego (krytykowali ją za to m.in. Stefan Niesiołowski i Hanna Gronkiewicz-Waltz), m.in. przez piosenkę Urzędnicy Pana B.. Kabaret ganili też przedstawiciele duchowieństwa, zarzucając mu atak na tradycyjne wartości etyczne, obronę relatywizmu moralnego oraz straszenie Polaków widmem państwa wyznaniowego (por. częste nawiązania do podpisanego w 1993 konkordatu). Lipińska usiłowała odpierać te zarzuty twierdząc, że nie walczy z żadną religią, a jedynie z kołtunerią i przejawami arogancji Kościoła.

Przez wielu kwestionowana była także deklarowana często przez samą autorkę neutralność polityczna kabaretu. W pewnych latach dawało się zauważyć, że prawa strona sceny politycznej krytykowana jest częściej i gorliwiej niż przedstawiciele SLD, które to wrażenie potęgowało jeszcze pojawienie się Olgi Lipińskiej w komitetach wyborczych Aleksandra Kwaśniewskiego i Włodzimierza Cimoszewicza w latach 2000 i 2005.

Lipińskiej zarzucano też w 2001 (m.in. na łamach „Rzeczpospolitej”) udział w zmontowanej przez SLD i ekipę Roberta Kwiatkowskiego kampanii wymierzonej w PiS (piosenka z refrenem „hej, jadą z forsą wory/hej, a na nich kaczory/jadą po raz drugi, jadą po raz drugi/znów się forsa zgubi”).

Krytykę budziła także formuła programu nazwana przez jednego z publicystów „Gazety Wyborczej” stylistyką wrzasku[5].

W ostatnich latach uważano, że słabą stroną programu było odejście od tak niegdyś charakterystycznego dla autorki absurdalnego poczucia humoru, które łączyło ją z Gałczyńskim (zarzucano Oldze Lipińskiej, że w swych programach przestała nawiązywać do jego twórczości, zastępując ją piosenkami autorstwa współczesnych autorów). W ostatnich latach reżyserka wróciła jednak do tradycyjnej poezji Gałczyńskiego.

Strona artystyczna Kabaretu

[edytuj | edytuj kod]

Miejsce akcji

[edytuj | edytuj kod]

Akcja kabaretu dzieje się w telewizji kablowej działającej pod nazwą Kaba 3 (jednocześnie nazwa cyklu kabaretów po roku 1990 używana przez autorkę[6], nazwa nie pojawiała się w czołówce programu). Dialogi aktorów (tutaj grających jako artyści i pracownicy Kaby 3) przeplatane były piosenkami nawiązującymi do polskiej literatury, a także tekstami współczesnymi. W ostatnich latach część z nich była powtarzana.

Cykle skeczy

[edytuj | edytuj kod]

W każdym programie było kilka minicykli, najpopularniejszy z nich i najbardziej charakterystyczny to Chata rozśpiewana z rodziną Wściekliców oraz z ich sąsiadami i kumami. Przez wiele lat ta część Kabaretu kończyła się wezwaniem: „Idźta przez zboże, we wsi Moskal stoi” (wbrew obiegowej opinii nie jest to cytat z klasyki literatury polskiej, Olga Lipińska wymyśliła go sama, w 1993 roku użyła go zresztą jako refrenu jednej z najbardziej znanych swoich piosenek po 1990 roku).

Przez kilka lat (od 1993 roku) obecny był również w Kabarecie prowadzony przez Pawła Wawrzeckiego tok-szoł, ośmieszający płytkość nowych programów telewizyjnych i ukazujący w krzywym zwierciadle próbujące dostosować się na siłę do „nowoczesności” społeczeństwo i „publisię”.

Teksty piosenek

[edytuj | edytuj kod]

Od początku istnienia programu Olga Lipińska czerpała pełną garścią z bogatego dorobku literatury polskiej XIX i XX wieku, np. cykl o Wścieklicach nawiązuje bezpośrednio do twórczości Stanisława Witkiewicza. W programie często wykorzystywano też twórczość Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego czy Stanisława Wyspiańskiego.

Jednak twórcą, z którym Lipińska czuła się najbardziej związana, był Konstanty Ildefons Gałczyński – jego autorstwa jest większość z piosenek do Kabaretu (np. słynne Do góry uszy!, Skumbrie w tomacie, Zjeżdżanie endeków, Krucjata, Wróci wiosna baronowo, Serwus, Madonna czy W sprawie zakonu oo. regulantów).

Z twórców współczesnych teksty do programu pisali[7]:

  • Magda Czapińska (Ciesz się z tego co masz..., Urzędnicy Pana B.)
  • Agnieszka Osiecka (Wariatka jeszcze tańczy..., Umarł Polak, umarł..., My chcemy do Europy..., Bo my jesteśmy moderna...)
  • Andrzej Jarecki (Hop-siup, zwariowałem... – piosenka finałowa z lat 1990–1992, To nie są czasy dla ludzi – razem z Agnieszką Osiecką),
  • Wojciech Kejne (A pan Balcerowicz..., Jeśli nie teraz, to kiedy...,To była piękna katastrofa, Systemowi cześć),
  • Michał Błażejewski (Polska głupota, O żeż ty, Mojżesz, Europejski blues, Amen i Okay, Moja nowa siło przewodnia oraz większość finałów z lat 1992–1997),
  • Marek Piechota (Nie musimy iść przez zboże – razem z Olgą Lipińską, Triolety o forsie),
  • Włodzimierz Żukowski (Żeby nie..., Tango nędzoroba, Los caballeros degrengolada, Turkawka),
  • Zdzisław Michał Kamiński (Don’t worry, be happy!, Rerum natura, Zwyczajni-niezwyczajni),
  • Wojciech Lipczyk (Ryngraf, Wszyscy dla wszystkich, Wolny najmita),
  • Ryszard Marek Groński (Czy warto było zmieniać rząd?),
  • Krzysztof Bylinka (Miernota),
  • Jan Tadeusz Stanisławski (W naszym cyrku...)

Współautorką niektórych tekstów jest również sama Olga Lipińska (Daj se luz!, Nie musimy iść przez zboże..., Czerwony blask latarni... czy W imieniu całego narodu...).

Muzyka

[edytuj | edytuj kod]

Również w innych dziedzinach z autorką KOL współpracowało wiele znanych osób. Muzykę do tekstów piosenek pisali Włodzimierz Korcz, Ewa Kornecka, Antoni Kopff, Adam Sadowski, Jarosław Abramow-Newerly, Andrzej Korzyński, a od 1995 roku aż do zakończenia emisji programu również Ryszard Poznakowski.

Choreografia, scenografia i montaż

[edytuj | edytuj kod]

Za choreografię odpowiedzialna była z początku Dorota Furman, a potem Zofia Rudnicka (w międzyczasie z programem współpracowała również Małgorzata Potocka). Autorkami scenografii do programów były Iwona Wesoły i Tatiana Kwiatkowska, a za montaż odpowiedzialna była Wiesława Liszewska, a w początkowych latach również Ryszard Czopowik.

Koncerty estradowe Kabaretu

[edytuj | edytuj kod]

4 czerwca 2006 roku w ramach XLIII Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu odbyło się widowisko 101 lat polskiego kabaretu w reżyserii Olgi Lipińskiej, który w zamierzeniu miał być „wybiórczą i niekoniecznie chronologiczną podróżą po polskich kabaretach literackich, od Zielonego Balonika do dziś”[8]. Oprócz aktorów Kabaretu Olgi Lipińskiej wykonujących piosenki z jego repertuaru wystąpili także Wiesław Gołas, Wiesław Michnikowski, Irena Kwiatkowska i Krzysztof Kowalewski, którzy wykonywali przeboje piosenki kabaretowej m.in. W Polskę idziemy! czy Wesołe jest życie staruszka. Koncert prowadził Andrzej Poniedzielski[9][10].

17 kwietnia 2010 roku, w Sali Kongresowej PKiN, miał odbyć się koncert prowadzony przez Olgę Lipińską i Andrzeja Poniedzielskiego pt. Przeboje z kabaretów Olgi Lipińskiej. Artystów śpiewających na nim, wspomagać miał dwunastoosobowy Jazz City Choir pod kierownictwem Małgorzaty Korczyńskiej. Nigdy się nie odbył[11].

8 sierpnia 2015 roku w leśniczówce Pranie – Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Praniu odbył się premierowy koncert Olga Lipińska i przyjaciele. Gwiazdy kabaretu[12]. W koncercie udział wzięli: Monika Dryl, Kacper Kuszewski, Robert Rozmus, Anna Sroka-Hryń, Hanna Śleszyńska, Łukasz Borkowski oraz muzycy: Czesław Majewski, Robert Obcowski, Ryszard Poznakowski. Koncert prowadzili Olga Lipińska i Paweł Wawrzecki. Koncert wystawiono także w Mińsku Mazowieckim podczas 7. Festiwalu im. P. Skrzyneckiego (3 listopada 2015 r.) oraz w Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie (3 stycznia 2016 r.). Koncert w dużej mierze był poświęcony twórczości Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego – jego twórczości poetyckiej oraz satyrycznej (skecze i fragmenty Teatrzyku Zielona Gęś). W programie koncertu znajdują się też wybrane piosenki z Kabaretu Olgi Lipińskiej.

Lista programów Kabaretu Olgi Lipińskiej[13]

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miesiąc Tytuł
1990 IV Kablowa
V Struś
VII Polskie danie
IX Kandydat
XI Program na dziś
XII Bal
1991 II Nasi i Elektorscy
III Wesołych Świąt
V Ku pokrzepieniu serc
VI Uma uma um
VII Cała w gwizdek
X Studio eksperymentalne
XII Miejmy nadzieję
1992 III Bękarty
VI Skumbrie w tomacie
VII Zza krzaka
X Lepiej z głupim zgubić
XI Lwi pazur mistrza
XII Pieski Sylwester
1993 I Nasza chata z kraja
II Wszystko już było...
IV Coś wesołego
V Dajmy się zwariować
VII Ryba-brzana-kiełbik
X Tok Szoł
1994 I I po balu
III Będzie, jak być musi
V Kto kogo w konia
VII Franczezing
VIII Zgoda, zgoda
XII Wart pałac Paca
1995 I Do siego po kres
II New age
III Biznesdocent i łowy
III Gdzie oczy poniosą
VI Stare numery
X Kulig w strusich jajach
1996 I Obojga Narodów
III Zmiana na lepsze
VI Postmoderna i pokropek
VII Wszystko co nasze
XII Szopka noworoczna
1997 II Wczasy od Polski
III Niech się święci
V Gdyby nie raj
XI Prezent od św. Mikołaja
XII Wesoło jak nigdy
1998 II Nastąpi niespodzianka
IV Żeby jaja były świeże
VI Placówka for ever
IX Ogólne fiku-miku
XI Dziady na czatach
XII Don’t worry be happy
1999 II Epidemia sukcesu
IV Nie wiadomo dokąd
VI Każdemu za swoje
IX Nasza dziura
XI Skok na forsę
2000 I Era wodnika
II Znikoma szkodliwość
III Usiądźmy i porozmawiajmy
IV Opera kosmiczna
V Pralnia na skalę kraju
VI Piknik z premierem w tle
IX A może król?
X Słodka dekadencja
XI Entliczek, pętliczek
XII Czarny pech
2001 I Karnawałowy przerywnik
II Popiół i śledzik
III Nowe perspektywy
IV Tyle złego co dobrego
V Zupa à la kacza
VI Sprawa otwarta
IX Same dobre wiadomości
X Odprawa posłów
XI Każdemu na konto
XII Wielkie otwarcie
2002 I Prognoza pogody
II Po prostu elegancja
III Wirus optymizmu
IV Kto nas rozbawi
V Dziecinnie proste
VI Czas na milion
IX Próba generalna
X Tylko dla VIP-ów[14]
XI Nowa tradycja
XII I raut, i frak, i bal
2003 I Na wsi weselej
II Z rozmachem
III Chwileczka prawdy
IV Lobbing, biling
V Wylane z kąpielą
VI Światełko
IX Szerokie horyzonty
X Konkurs otwarty
XII K.I.G.
2004 I Oklaski na finał
I Zdrowia szczęścia i wszystkiego
II Powiew niezupełnie świeży
III Nie nasza broszka
IV Łabędzi śmiech
V Europejczycy
VI Państwu już dziękujemy
IX Nawet najstarsi górale
X Kurs na misję
XI Niebezpieczna pora
2005 I Zrobieni w turka
III Polskie tańce
IV Chata nadzorcza
V Jest świetnie
2010 VI Burak czy pietruszka?

Programy telewizyjne związane z Kabaretem Olgi Lipińskiej

[edytuj | edytuj kod]

Piosenki z Kabaretu Olgi Lipińskiej

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991-1993 na antenie TVP1 oprócz samego kabaretu ukazywały się także Piosenki z Kabaretu Olgi Lipińskiej[13]. Pierwszy cykl to rozmowy reżyserki ze znanymi postaciami życia kulturalnego Polski (m.in. Kazimierzem Kutzem, Jerzym Dudą-Graczem czy Agnieszką Osiecką), przeplatane piosenkami oraz fragmentami dawnych programów, ukazujące się kilka razy do roku. W drugim cyklu z podtytułem Teraz ja! (w 1993 roku) występowali sami aktorzy programu[15].

Olga Lipińska zaprasza

[edytuj | edytuj kod]

Olga Lipińska zaprasza – program zrealizowany w latach 2015-2018 dla TVP Rozrywka, w którym Tomasz Raczek rozmawiał z Olgą Lipińską o powstawaniu jej kabaretów[16]. Reżyserka opowiada w nim anegdoty z planu i wyjaśnia z perspektywy lat konteksty historyczne tworzenia najsłynniejszych scenek i piosenek prezentowanych w jej audycjach[17][18]. Rozmowy są ilustrowane fragmentami kabaretów: Gallux Show, Właśnie leci kabarecik, Kurtyna w górę, Kabaret Olgi Lipińskiej. Premierowe odcinki emitowano w kilku sezonach co tydzień, z wyjątkiem wydań okolicznościowych.

Numer
odcinka
Data premiery Dzień i
godzina emisji
1 26 kwietnia 2015[17] niedziela 20:40
2 3 maja 2015
3 10 maja 2015
4 17 maja 2015
5 24 maja 2015
6 31 maja 2015
7 11 listopada 2015 środa 21:30
8 26 grudnia 2015 sobota 15:25
9 24 marca 2016 czwartek 22:25
10 31 marca 2016 czwartek 22:25
11 7 kwietnia 2016 czwartek 22:25
12 14 kwietnia 2016 czwartek 22:20
13 21 kwietnia 2016 czwartek 22:25
14 28 kwietnia 2016 czwartek 22:20
15 11 listopada 2016 piątek 17:10
16 25 grudnia 2016 niedziela 15:25
17 niedziela 19:20
18 31 grudnia 2016 sobota 16:20
19[a] 5 kwietnia 2017 środa 22:10
20 19 kwietnia 2017 środa 22:10
21[b] 12 kwietnia 2017 środa 22:10
22 26 kwietnia 2017 środa 22:10
23 3 maja 2017 środa 16:55
24 10 maja 2017 środa 22:30
25 17 maja 2017 środa 22:10
26 24 maja 2017 środa 22:30
27 31 maja 2017 środa 22:15
28 7 czerwca 2017 środa 22:15
29 11 listopada 2017 sobota 17:35
30 31 grudnia 2017 niedziela 15:40
31 12 kwietnia 2018 czwartek 23:30
32 15 marca 2018 czwartek 23:30
33[c] 8 marca 2018 czwartek 23:20
34 22 marca 2018 czwartek 23:25
35 5 kwietnia 2018 czwartek 23:20
36 19 kwietnia 2018 czwartek 23:25
37 10 maja 2018 czwartek 23:25
38 17 maja 2018 czwartek 23:25
39 24 maja 2018 czwartek 23:25
40 7 czerwca 2018 czwartek 23:25

Tabelę opracowano na podstawie publikowanych przez TVP programów dnia[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Red [i in Czechowcz, Głos Pomorza, 1990, kwiecień, nr 88, Koszalińskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa-Książka-Ruch", 1990, s. 10 [dostęp 2024-09-17].
  2. Pietruszka czy burak? – tvp.pl [online], kabarety.tvp.pl [dostęp 2016-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-13].
  3. Kabaret Olgi Lipińskiej – Telemagazyn.pl [online], telemagazyn.pl [dostęp 2016-04-01].
  4. Pojęcie zaczerpnięte z piosenki autorstwa Magdy Czapińskiej pt. Urzędnicy Pana B.
  5. Stylistyka wrzasku [online], gazetapl [dostęp 2016-04-01] (pol.).
  6. Olga Lipińska zaprasza, odc. 3 [online], vod.tvp.pl [dostęp 2016-04-01].
  7. Kabarety Olgi Lipińskiej [online], kabaretyol.cba.pl [dostęp 2016-04-22].
  8. Zakończył się 43. festiwal opolski [online], Onet Opole, 5 czerwca 2006 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  9. Telewizja Polska S.A, XLIII KFPP - 2006 [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  10. Oglądalność Opola w telewizji [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  11. Przeboje Kabaretu Olgi Lipińskiej w Sali Kongresowej – Muzyka [online], web.archive.org, 25 kwietnia 2017 [dostęp 2021-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-25].
  12. Olga Lipińska wystąpiła w muzeum Gałczyńskiego [online], olsztyn.tvp.pl [dostęp 2016-03-04].
  13. a b Kabarety OL. kabaretyol.cba.pl. [dostęp 2015-10-12].
  14. Program okolicznościowy z okazji 50-lecia TVP.
  15. Lista kabaretów – proszę uzupełnić! – Kabaret Olgi Lipińskiej – Forum dyskusyjne | Gazeta.pl [online], Forum.gazeta.pl [dostęp 2016-05-13].
  16. Olga Lipińska zaprasza [online], Tomasz Raczek – Oficjalna strona [dostęp 2016-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-14].
  17. a b Telewizja Polska SA – OMI, Olga Lipińska powraca do TVP na drugie urodziny TVP Rozrywka – Telewizja Polska SA [online], tvp.pl [dostęp 2016-04-01].
  18. „Olga Lipińska zaprasza”: nowy program w TVP [online], Onet Film [dostęp 2016-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-15] (pol.).
  19. Ramówki z poszczególnych dni są dostępne w skompresowanych plikach.
    https://www.tvp.pl/prasa/TVPRozrywka/2015/2015.zip
    https://www.tvp.pl/prasa/TVPRozrywka/2016/2016.zip
    https://www.tvp.pl/prasa/TVPRozrywka/2017/2017.zip
    https://www.tvp.pl/prasa/TVPRozrywka/2018/2018.zip
  1. Odcinek wspominkowy o Krystynie Sienkiewicz.
  2. Odcinek wspominkowy o Wojciechu Młynarskim.
  3. Odcinek wspominkowy o Wojciechu Pokorze.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy