Przejdź do zawartości

Earnie Stewart

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Earnie Stewart
Pełne imię i nazwisko

Earnest Lee Stewart

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1969
Veghel

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1990 VVV Venlo 62 (15)
1990–1996 Willem II Tilburg 170 (49)
1996–2003 NAC Breda 199 (50)
2003–2004 D.C. United 47 (4)
2004–2005 VVV Venlo 6 (1)
W sumie: 484 (119)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–2004  Stany Zjednoczone 101 (17)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
brąz Meksyk 1999

Earnie Stewart (ur. 28 marca 1969 w Veghel) – amerykański piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W 2001 roku został wybrany najlepszym sportowcem w kraju.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Earnie Stewart zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w VVV Venlo grającym w drugiej lidze holenderskiej. W pierwszym sezonie występów na De Koel rozegrał 27 spotkań, a w kolejnych rozgrywkach w 35 meczach zdobył dwanaście goli i należał do czołówki ligowych strzelców. Dobra forma zaowocowała transferem do występującego w Eredivisie Willem II Tilburg latem 1990 roku. Barwy "Armii Króla" Stewart reprezentował przez sześć sezonów, w trakcie których zagrał w 170 ligowych pojedynkach i 49 razy wpisał się na listę strzelców.

Kolejnym klubem w karierze Stewarta był NAC Breda. W swoim pierwszym sezonie w barwach Bredy Amerykanin uzyskał dziewięć goli i razem z Grahamem Arnoldem był najskuteczniejszych strzelcem drużyny. Po spadku holenderskiego zespołu do drugiej ligi Stewart zdecydował się pozostać Rat Verlegh Stadion i w Eerste Divisie zdobył osiem bramek. NAC zajął pierwsze miejsce w ligowej tabeli i powrócił do najwyższej klasy rozgrywek w kraju. Earnie jeszcze dwa razy z rzędu okazywał się najskuteczniejszym snajperem w klubie – w sezonach 2000/2001 i 2001/2002.

Łącznie dla Bredy wychowanek Venlo rozegrał 199 meczów, po czym w styczniu 2003 roku przeniósł się do amerykańskiego D.C. United. Wygrał z nim krajowy puchar, jednak nie spełnił pokładanych w nim nadziei i w 2004 roku powrócił do Holandii. Tam podpisał kontrakt z VVV Venlo. W sześciu spotkaniach zdobył jedną bramkę, po czym zdecydował się zakończyć karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Stanów Zjednoczonych Stewart zadebiutował w 1990 roku w spotkaniu przeciwko Portugalii. Następnie Velibor Milutinović powołał go do kadry na Mistrzostwa Świata 1994. Amerykanie na turnieju tym dotarli do 1/8 finału, w którym przegrali 1:0 z późniejszymi triumfatorami mundialu – Brazylijczykami. Na imprezie tej Earnie zagrał we wszystkich czterech meczach, a w pojedynku z Kolumbią zdobył jedną z bramek.

W 1998 roku Stewart także znalazł się w kadrze USA na mistrzostwa świata. Drużyna prowadzona przez Steve'a Sampsona zajęła jednak ostatnie miejsce w swojej grupie i pożegnała się z turniejem. Earnie ponownie pojawił się na boisku w każdym ze spotkań. Ostatnią wielką imprezą w karierze Amerykanina były Mistrzostwa Świata 2002. Na boiskach Korei Południowej i Japonii reprezentacja USA niespodziewanie dotarła do ćwierćfinału, gdzie lepsi od nich okazali się jednak Niemcy. W pierwszym meczu grupowym z Portugalią Stewart był kapitanem swojego zespołu, jednak w dalszej części turnieju pełnił już rolę rezerwowego, a opaskę kapitańską przejął Claudio Reyna.

W czerwcu 2004 roku, w meczu z Grenadą w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2006, zawodnik rozegrał swój setny mecz dla reprezentacji. Łącznie dla drużyny narodowej Stewart rozegrał 101 spotkań, w których zdobył 17 bramek.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy