Przejdź do zawartości

Cykl pracy serca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Serce człowieka.
Cykl pracy serca

Cykl pracy serca, cykl hemodynamiczny serca – działanie serca indukowane jest przez układ bodźcotwórczo-przewodzący, który pobudza kardiomiocyty do skurczu w odpowiedniej kolejności, wymuszając przepływ krwi. Na układ ten wpływa impulsacja z układu autonomicznego, regulująca rytm serca i dostosowująca go do aktualnych potrzeb organizmu.

Za początek cyklu pracy serca powszechnie przyjmuje się pauzę. W czasie pauzy przedsionki i komory serca są w stanie rozkurczu i krew pod wpływem różnicy ciśnień przelewa się z żył głównych i płucnych do przedsionków, a stamtąd do komór.

Następnie dochodzi do skurczu przedsionków, co zwiększa ciśnienie w przedsionkach i powoduje dopchnięcie jeszcze porcji krwi do komór. Objętość komór po skurczu przedsionków nazywa się objętością końcoworozkurczową, a ciśnienie panujące w komorach ciśnieniem późnorozkurczowym lub obciążeniem wstępnym.

Ciśnienie w komorach wzrasta powyżej ciśnienia w przedsionkach i następuje zamknięcie zastawek, odpowiednio trójdzielnej po prawej i dwudzielnej po lewej stronie serca, i uderzenie krwi o zastawki od strony komór. Zamknięcie zastawek wywołuje efekt akustyczny w postaci pierwszego tonu serca.

Następnie rozpoczyna się skurcz komór niepowodujący zmiany objętości krwi zawartej w komorach, czyli skurcz izowolumetryczny. W czasie tego skurczu narasta napięcie ścian komór serca, co powoduje wzrost ciśnienia w komorach. Gdy ciśnienie przekroczy ciśnienie odpowiednio w pniu płucnym i aorcie, następuje faza wyrzutu i pewna objętość krwi zostaje wypchnięta do pnia płucnego i aorty (jest to tzw. objętość wyrzutowa). Po fazie wyrzutu ciśnienie w komorach zaczyna spadać, powodując zamknięcie zastawek pnia płucnego i aortalnej i wywołując drugi ton serca.

W komorach po wyrzucie pozostaje zawsze pewna ilość krwi (objętość końcowoskurczowa) – ciśnienie panujące wówczas w komorach nazywane jest ciśnieniem końcowoskurczowym. Rozpoczyna się rozkurcz komór. W początkowej fazie rozkurczu ciśnienie w komorach jest jeszcze wyższe niż w przedsionkach i zastawki przedsionkowo-komorowe są zamknięte – ta faza rozkurczu nazywana jest rozkurczem izowolumetrycznym. Gdy ciśnienie w komorach spadnie poniżej ciśnienia w przedsionkach, zastawki otwierają się i krew przelewa się z przedsionków do komór, po czym cały cykl powtarza się.

pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy