Przejdź do zawartości

Batumi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batumi
ბათუმი
Ilustracja
Batumi
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Gruzja

Region

Adżarska Republika Autonomiczna

Data założenia

1010

Prawa miejskie

1866

Burmistrz

Dżemal Ananidze

Powierzchnia

64,9 km²

Wysokość

0 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


179,1 tys.[1]
2382,1 os./km²

Nr kierunkowy

(+995) 422

Kod pocztowy

6000-6010

Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Położenie na mapie Adżarii
Mapa konturowa Adżarii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Ziemia41°38′19″N 41°38′14″E/41,638611 41,637222
Strona internetowa
Nabrzeże w Batumi
Port w Batumi
Uniwersytet i hotel Radisson

Batumi (gruz. ბათუმი) – miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego, stolica autonomicznej republiki Adżarii. Położone jest w pobliżu granicy z Turcją[2]. Drugie co do wielkości miasto kraju (po Tbilisi). Batumi jest siedzibą Gruzińskiego Sądu Konstytucyjnego[3]. W 2023 Batumi liczyło 179,1 tys. mieszkańców[4].

Miasto jest dużym ośrodkiem przemysłowym i znanym uzdrowiskiem. Mieści się tutaj rafineria ropy naftowej (rurociąg z Baku). Dominuje przemysł maszynowy (maszyny i urządzenia dla przemysłu spożywczego i naftowego), stoczniowy, drzewny, elektrotechniczny oraz spożywczy. W mieście znajduje się port handlowy (głównie import ropy naftowej) i lotniczy, a także wyższa szkoła pedagogiczna[2].

Stolica Autonomicznej Republiki Adżarii, wchodzącej w skład Republiki Gruzińskiej. Skład etniczny urozmaicony: Gruzini – chrześcijanie i Gruzini – muzułmanie, przede wszystkim w tej grupie Adżarowie; Rosjanie, Ormianie i Żydzi[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Batumi powstało na miejscu wcześniejszego fortu rzymskiego Batys, jako gruzińska twierdza o nazwie Tamaryscihe. Od około XI wieku miasto nosi obecną nazwę. W XVII wieku zostało zdobyte przez Turków, a następnie zislamizowane. Po wojnie rosyjsko-tureckiej zostało w 1878 roku przyłączone do Imperium Rosyjskiego[6]. W czasie panowania rosyjskiego miasto stało się ośrodkiem przetwórstwa ropy, powstał port naftowy, a także zostało połączone z Baku linią kolejową. Od marca 1918 r. miasto znajdowało się w ręku Turków, a następnie od grudnia tego roku — Anglików, którzy zamierzali wprowadzić w życie projekt wolnego miasta Batumi. W marcu 1921 r. Armia Czerwona obaliła gruziński rząd mienszewicki, a Batumi stało się stolicą autonomicznej Adżarskiej SRR. Od 1991 roku wchodzi w skład Gruzji, będąc stolicą Adżarskiej Republiki Autonomicznej[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do najważniejszych atrakcji miasta należą turecki meczet z drugiej połowy XIX wieku[7], eklektyczna zabudowa willowa z przełomu XIX i XX wieku[2], Park Przymorski, Uniwersytet (leżący bezpośrednio przy plaży nadmorskiej), synagoga, dawny kościół katolicki z początku XX wieku, delfinarium, a także ogród botaniczny (założony w 1912 roku) z bogatą kolekcją roślinności zwrotnikowej i podzwrotnikowej[2]. Muzeum Józefa Stalina zostało zlikwidowane w 2013 z powodu niewielkiej liczby odwiedzających[8].

17.03.2022 odsłonięto pomnik Lecha Kaczyńskiego, który stanął na nadmorskim bulwarze Lecha i Marii Kaczyńskich[9].

 Osobny artykuł: Ogród Botaniczny w Batumi.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się wiele instytucji kulturalnych – Adżarskie Muzeum Krajoznawcze (z działem prezentującym dzieje Adżarii, z działem etnograficznym; w stałej ekspozycji również „Złoty Skarb” – zabytki epoki antycznej), Muzeum Archeologiczne, Galeria Sztuki, teatr dramatyczny, kina. W okresie letnim miejsce licznych festiwali i spotkań o charakterze kulturalnym (m.in. festiwal muzyki klubowej, festiwal filmowy itp.)[10].

Na temat miasta piosenkę nagrała w 1963 polska grupa wokalna Filipinki z Technikum Handlowego[11] w Szczecinie.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W Batumi zlokalizowany jest różnorodny przemysł, zwłaszcza petrochemiczny (połączenie ropociągiem z Baku), stoczniowy i spożywczy. Miasto jest jednak przede wszystkim znanym ośrodkiem wypoczynkowym, z dobrze zagospodarowanym pasem nadmorskim (promenada, restauracje, sala koncertowa otwarta w 2013) i bezpłatnymi, kamienistymi plażami[12]. Są tu też pola herbaciane – chociaż pozostały nieliczne[13].

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Ważny węzeł komunikacyjny kraju. Największy port na czarnomorskim wybrzeżu Kaukazu[14]. Miasto posiada też port lotniczy[2].

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Lista miast partnerskich Batumi[15]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. National Statistics Office of Georgia: Population as of 1 January by cities and boroughs. www.geostat.ge. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).
  2. a b c d e f Batumi, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-16].
  3. Gruzja: premier Iwaniszwili potwierdza gwarancje dla niezależności Sądu Konstytucyjnego. Obserwator Konstytucyjny, 2013-06-18. [dostęp 2016-04-16]. (pol.).
  4. Wayback Machine [online], web.archive.org, 10 maja 2023 [dostęp 2024-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-10].
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-23)].
  6. Leonard Drożdżewicz, Pocztówka z Jedwabnego Szlaku, „Znad Wilii”, nr 1 (57), 2014, s. 87, ISSN 1392-9712, indeks 327956.
  7. About Sights – The Orta Mosque in Batumi [online], Georgia About, 5 marca 2014 [dostęp 2017-02-22].
  8. Nino Khozrevanidze: Stalin Museum was abolished in Batumi. Georgian Journal, 10 lipca 2013. [dostęp 2016-08-15]. (ang.).
  9. Marta Gostkiewicz, W Batumi uroczyście odsłonięto pomnik prezydenta Lecha Kaczyńskiego [online], wp.pl, 17 marca 2022.
  10. goBatumi.com - FESTIVALS 2016 [online], goBatumi.com - FESTIVALS 2016 [dostęp 2017-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-23].
  11. Nasz profil - Historia szkoły | Technikum Ekonomiczne im. rtm. Witolda Pileckiego [online], zs3szczecin.edupage.org [dostęp 2024-05-26].
  12. Beaches in Georgia, „Georgia starts here”, 24 czerwca 2016 [dostęp 2017-02-22] (ang.).
  13. Chai Mania: Tea Culture in Georgia [online], The Georgia Philes, 20 stycznia 2013 [dostęp 2017-02-22].
  14. Port of Batumi [online], World Port Source [dostęp 2017-02-22].
  15. Kakha Mekvabishvili, ქალაქ ბათუმის მერია [online], www.batumi.ge [dostęp 2024-04-15] (gruz.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy