Przejdź do zawartości

An-Nasir Faradż

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
An-Nasir Faradż
Ilustracja
Kompleks grobowy sułtana Barkuka wybudowany przez Faradża w Kairze
Sułtan Mamelucki
Okres

od czerwiec 1399
do 20 września 1405

Poprzednik

Barkuk

Następca

Al-Mansur Abd-al-Aziz

Sułtan Mamelucki
Okres

od 28 listopada 1405
do 23 maja 1415

Poprzednik

Al-Mansur Abd-al-Aziz

Następca

Al-Musta’in

Dane biograficzne
Dynastia

Burdżyci

Data urodzenia

1389

Data i miejsce śmierci

23 maja 1415
Damaszek

Przyczyna śmierci

zabójstwo

Ojciec

Barkuk

Rodzeństwo

Al-Mansur Abd al-Aziz
Ibrahim

An-Nasir Faradż (arab. ‏الناصر زين الدين فرج‎) (ur. 1389, zm. 23 maja 1412 w Damaszku) – sułtan Mameluków panujący w latach 1399-1405 i 1405-1412[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Objęcie władzy i najazd Tamerlana

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Bitwa pod Aleppo (1400).

Wstąpił na tron w wieku dziesięciu lat po śmierci swojego ojca Barkuka (faktyczną władzę początkowo sprawowali wpływowi emirowie). Po wstąpieniu młodego sułtana na tron o sojusz przeciw Tamerlanowi bez skutku ubiegał się sułtan osmański Bajazyd I Błyskawica. Powodem tej decyzji mogła być chęć odzyskania przez Mameluków Malatyi[2].

W 1400 roku Faradż odrzucił żądania emisariusza Tamerlana, domagającego się uwolnienia więzionego przez Mameluków dowódcy timurydzkiego, Atilmysza i grożącego najazdem na Syrię i Egipt. Stało się to pretekstem najazdu wojsk mongolskich na Syrię w październiku 1400 roku. Wojska Tamerlana zdobyły twierdze Behesni i Aintab, następnie pokonały Mameluków w bitwie pod Aleppo, co doprowadziło do upadku tej twierdzy[2].

W reakcji na atak mongolski sułtan zebrał podwyższone podatki. Teren Syrii nawiedziły klęski zarazy i głodu, co stało się jedną z przyczyn zakończenia ofensywy wojsk Tamerlana (obok rosnących sił sułtana Bajezyda I). W wyniku najazdu An-Nasi Faradż podporządkował się najeźdźcy. Po bitwie pod Ankarą z 28 lipca 1402 roku w reakcji na rosnącą potęgę Timurydów sułtan Faradż zgodził się na wymienianie imienia Tamerlana w chutbie i zamieszczenie jego imienia na egipskich monetach[1][2].

Dalsze panowanie

[edytuj | edytuj kod]

Sułtan An-Nasir Faradż poślubił córki czterech wpływowych emirów. Podobnie jak jego ojciec prowadził politykę dynastycznego wiązania rodzin wpływowych emirów z rodem sułtańskim. Pochodzący z dynastii o czerkieskich korzeniach sułtan wspierał swoich rodaków na wysokie urzędy i przyczynił się do wzrostu elementu czerkieskiego w armii[3].

Po śmierci Tamerlana w lutym 1405 roku zanikł też związek sułtanatu z państwem czagatajskim. We wrześniu 1405 roku, w wyniku rywalizacji frakcji mameluków tureckich z czerkieskimi, sułtan został obalony, a na jego miejscu osadzono Al-Mansura Abd-al-Aziza. Odzyskał jednak władzę w listopadzie tego samego roku. W 1412 roku podczas trwania karnej kampanii przeciw syryjskim wasalom został uwięziony w Damaszku i stracony[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Faraj | Mamlūk Sultan, Egypt, Cairo | Britannica [online], britannica.com, 1 marca 2024 [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  2. a b c Stanisław Rek, Ankara 1402, Wydawnictwo Bellona, 2019, s. 59-61, 67, 69, 73, 74, 76, 84, 172, ISBN 978-83-11-15673-9 [dostęp 2024-03-23] (pol.).
  3. Clément Onimus, Chapitre 4. L’ascension de la Maison du sultan, Bibliothèque historique des pays d’Islam, Paris: Éditions de la Sorbonne, 2019, s. 159–217, ISBN 979-10-351-0544-0 [dostęp 2024-03-23] (fr.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy