obcas

obcas (język polski)

wysoki obcas (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔpʦ̑as], AS: [opcas], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) obuw. część buta w tylnej jego części, pod piętą, często unoszący ją do góry; zob. też obcas w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obcas	obcasy
dopełniacz	obcasa	obcasów
celownik	obcasowi	obcasom
biernik	obcas	obcasy
narzędnik	obcasem	obcasami
miejscownik	obcasie	obcasach
wołacz	obcasie	obcasy

przykłady:

(1.1) Poznaliśmy Ankę po stukaniu obcasami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysoki/niski obcas • płaski obcas

synonimy:

(1.1) reg. śl. abzac

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. obcasik

zgrub. obcasisko

związki frazeologiczne:

trzasnąć/strzelić obcasami

etymologia:

niem. Absatz • źródłosłów dla jid. אָפּצאַס

uwagi:

por. szpilka • koturn

tłumaczenia:

• albański: (1.1) takë ż
• angielski: (1.1) heel
• baskijski: (1.1) orpo, takoi
• białoruski: (1.1) абцас m, каблук m
• bułgarski: (1.1) токче n
• chiński standardowy: (1.1) 跟 (gēn)
• czeski: (1.1) podpatek m
• esperanto: (1.1) kalkanumo
• francuski: (1.1) talon m
• hiszpański: (1.1) tacón m
• interlingua: (1.1) calce
• islandzki: (1.1) hæll m
• jidysz: (1.1) אָבצאַס) אָפּצאַס) m, קנאַפֿל m
• kataloński: (1.1) taló m
• kazachski: (1.1) өкше
• norweski (bokmål): hæl m
• nowogrecki: (1.1) τακούνι n
• rosyjski: (1.1) каблу́к m
• szwedzki: (1.1) klack w
• ukraiński: (1.1) підбор m, каблук m
• węgierski: (1.1) cipősarok
• wilamowski: (1.1) kłöcła n, kłecła n
• włoski: (1.1) tacco m

źródła: