Wojciech Iwańczak
Wojciech Józef Iwańczak (ur. 19 stycznia 1948 we Wrocławiu[1]) – polski historyk, mediewista, profesor nauk humanistycznych.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1948 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: dzieje kultury Europy późnośredniowiecznej, mediewistyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1981 – historia |
| Habilitacja |
1990 – historia |
| Profesura |
2002 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna/Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach |
| Okres zatrudn. |
Od 1982 |
Życiorys
edytujW 1965 ukończył XLI LO im. Joachima Lelewela w Warszawie. W latach 1965–1970 odbył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1970 do 1972, również na UW, studiował dziennikarstwo. Doktoryzował się w 1981 w Instytucie Historii PAN w Warszawie[1]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 na UW w oparciu o rozprawę Ludzie miecza, ludzie modlitwy i ludzie pracy. Trójpodział społeczeństwa w średniowiecznej myśli czeskiej[2]. Postanowieniem Prezydenta RP z 15 marca 2002 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[3].
W latach 1973–1976 pracował jako redaktor w „Tygodniku Kulturalnym”. Od 1976 do 1980 był doktorantem w Instytucie Historii PAN. W 1982 rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach (przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego)[1]. W 1990 został kierownikiem Zakładu Historii Średniowiecznej w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym. Pracował również we Wszechnicy Świętokrzyskiej w Kielcach. Ponadto był przewodniczącym Komisji Nauki i Spraw Zagranicznych Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, a także członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk[2].
Specjalizuje się w dziejach kultury Europy późnośredniowiecznej[2]. Jego zainteresowania badawcze obejmują: dzieje Europy środkowej w średniowieczu ze szczególnym uwzględnieniem schyłku tej epoki, historię Czech w różnych przekrojach, etos rycerski, wyobraźnię społeczną, socjologię średniowieczną, różne aspekty wojskowości, dziejopisarstwo, historiografię XIX i XX wieku dotyczącą średniowiecza, epokę Luksemburgów, husytyzm, dzieje geografii i kartografii w średniowieczu i wczesnych czasach nowożytnych, wyobraźnię przestrzenną, odkrycia geograficzne, podróże oraz wiedzę o świecie[4].
Wybrane publikacje
edytuj- Tropem rycerskiej przygody, Warszawa 1985.
- Ludzie miecza, ludzie modlitwy i ludzie pracy. Trójpodział społeczeństwa w średniowiecznej myśli czeskiej, Kielce 1989.
- Człowiek i przyroda w średniowieczu i we wczesnym okresie nowożytnym, Warszawa 2000 (redaktor).
- Do granic wyobraźni. Norymberga jako centrum wiedzy geograficznej i kartograficznej w XV i XVI wieku, Warszawa 2005.
- Lidé meče, modlitby a práce, Praha 2011
- Jan Luksemburski. Dzieje burzliwego żywota i bohaterskiej śmierci króla Czech i hrabiego Luksemburga w 21 odsłonach, Warszawa 2012.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Z. Judycki, J. Siwek, Kto jest kim w Kielcach. Informator biograficzny, T. 1, Toruń: Oficyna Wydawnicza Kucharski, 2002, s. 67–68.
- ↑ a b c Prof. dr hab. Wojciech Józef Iwańczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-12-31].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 15, poz. 239
- ↑ Prof. zw. dr hab. Wojciech Iwańczak. ujk.edu.pl. [dostęp 2015-02-25]. (pol.).