En catalonha dau nòrd, pauc de comunas an de noms occitans, notadament Tautavuèlh
En bascoat nòrd: quasi totas las comunas son conegudas en francés sos sons exonims occitans, donc aqueths se pòden adoptar.
Aquò pòt voler díser: l·h, rh, n·h frequents; tz>tz, z>ç/c a còps, ts>ts; benlèu -th- intèrn (es una part istorica daus noms, pr’amor qu’es prononciat t aspirat)
En navarra e guipuscoa, un pichòt nombre de vilas an de noms occitans istorics (los Passatges, Hontarràbia, Estela, Sangòssa, Ronçasvaths) pr’amor de lor populacion istoricas.
En país gavai (bordalés nòrd) la màger part de las comunas an d’exonims occitans atestat per Mistral, e a còps tanben dens d’enquestas.
En piemont cèrtas comunas an d’exonims occitans ja utilizats per los occitanistas piemontés (adaptacions daus noms piemontés). Es pas necessari d’en crear de nòus dempuei frança. En quauquas regions adjacentas a occitània, de comunas non occitanas an de noms occitans atestats a l’orau (ex. Gumèiras, Sant Porçan de Siula).
En dehòra d’aquò preni sonque los exonims de vilas importantas donats prau CLÒ.
Cau pas adoptar tot exonim atestat un còp dens la literatura medievala (sustot pas de formas que son universalament medievalas).
