Karl Alexander Müller
| Karl Alexander Müller | |||
 Alex Müller i 2001. | |||
| Fødd | 20. april 1927 Basel | ||
|---|---|---|---|
| Død | 9. januar 2023 Zürich | ||
| Nasjonalitet | Sveitsisk | ||
| Område | fysikk | ||
| Yrke | fysikar, universitetslærar | ||
| Institusjonar | Universitetet i Zürich IBM Research – Zurich | ||
| Alma mater | ETH Zürich | ||
| Kjend for | Høgtemperatur-superleiar | ||
| Medlem | Det saksiske vitenskapsakademiet National Academy of Sciences Det polske vitenskapsakademi Det russiske vitskapsakademiet Slovenias akademi for vitenskap og kunst | ||
Karl Alexander Müller (20. april 1927–9. januar 2023) var ein sveitsisk fysikar. Müller mottok Nobelprisen i fysikk i 1987, saman med Johannes Georg Bednorz, «for oppdaginga deira av eit superleiande oksid i keramisk materiale».
Müller vart utdanna frå Eidgenössische Technische Hochschule Zürich, og var lektor ved Universität Zurich fram til han i 1963 vart tilsett ved IBMs forskingssenter i Rüschlikon. Her jobba han fram til han gjekk av med pensjon, og dreiv spesielt med låge temperaturar, mellom anna varmeleiingseigenskane til oksidsambindingar.
Verk
[endre | endre wikiteksten]- (med J.G. Bednorz): Possible High Tc Superconductivity in the Ba-La-Cu-O System. I: Zeitschrift für Physik. B: Condensed matter bind 64 (1986) s. 189–193. ISSN 0722-3277. (Volltext).
- Paramagnetische Resonanz von Fe3+ in SrTiO3 Einkristallen. Diss. ETH Zürich 1958. (Abstract).
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Karl Alexander Müller» frå Wikipedia på bokmål, den 22. februar 2012.