Richard Henderson
 Richard Henderson
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboorteland | Verenigd Koninkrijk | |||
| Geboorteplaats | Edinburgh | |||
| Nationaliteit | Britse | |||
| Nobelprijs | Nobelprijs voor Scheikunde | |||
| Jaar | 2017 | |||
| Reden | "Voor de ontwikkeling van de cryo-elektronenmicroscopie, waarmee in hoge resolutie de structuur bepaald kan worden van biomoleculen in oplossing." | |||
| Gedeeld met | Jacques Dubochet Joachim Frank | |||
| Voorganger(s) | Ben Feringa Jean-Pierre Sauvage Fraser Stoddart | |||
| Opvolger(s) | Frances Arnold Gregory Winter George P. Smith | |||
| ||||
Richard Henderson (Edinburgh, 19 juli 1945)[1] is een Schots moleculair bioloog en biofysicus. Hij is een pionier met het gebruik van elektronenmicroscopie voor biomoleculen. Hij deelde in 2017 de Nobelprijs voor de Scheikunde met Jacques Dubochet en Joachim Frank.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Henderson ging naar de Boroughmuir High School en behaalde zijn bachelor in de natuurkunde aan de Universiteit van Edinburgh. Hij voltooide zijn promotieonderzoek onder supervisie van David Klap bij het Medical Research Council's Laboratory of Molecular Biology. Hij deed hiervoor een studie naar de structuur en het mechanisme van chymotrypsine. In 1969 behaalde hij een graad aan de Universiteit van Cambridge.
Zijn interesse in membraaneiwitten zette hem ertoe aan om als post-doctoraal onderzoeker aan de Yale-universiteit onderzoek te doen naar spanningsafhankelijke natriumkanalen. In 1973 keerde hij terug naar het MRC Laboratory of Molecular Biology. Aldaar verrichtte hij samen met Nigel Unwin onderzoek naar de structuur van het membraaneiwit bacteriorhodopsin met behulp van een elektronenmicroscoop.[2] Van 1996 tot en met 2006 was hij directeur van het MRC Laboratory of Molecular Biology.[3] Daarna kreeg hij de functie van programmaleider toebedeeld.
Hij was in 1993 tevens gasthoogleraar aan het Miller Institute van de University of California, Berkeley.[4]
Erkenning
[bewerken | brontekst bewerken]- 1978 Willem Bate Hardy Prijs
- 1983 Fellow van de Royal Society
- 1984 Sir Hans Krebs Medaille door de Federatie van Europese Biochemische Samenlevingen
- 1981 Ernst-Ruska Prize for Electron Microscopy
- 1991 Lewis S. Rosenstiel Award
- 1993 Louis-Jeantet Prize for Medicine
- 1999 Gregori Aminoff prijs (samen met Nigel Unwin)
- 2008 Eredoctoraat Universiteit van Edinburgh
- 2016 Copley Medal van de Royal Society[5]
- 2016 Alexander Hollaender Award in Biophysics
- 2017 Nobelprijs voor de Scheikunde samen met Jacques Dubochet en Joachim Frank.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Richard Henderson (biologist) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ HENDERSON, Dr Richard, Who's Who 2014, A & C Black,2014; online edn, Oxford University Press, 2014
- ↑ Three-Dimensional Model of Purple Membrane Obtained by Electron Microscopy. Nature 257: 28–32. DOI: 10.1038/257028a0.
- ↑ CV van Richard Henderson
- ↑ "2 scientists with ties to UC Berkeley win 2017 Nobel Prize in Chemistry", The Daily Californian, 6 oktober 2017. Geraadpleegd op 15 oktober 2017.
- ↑ Copley Medal 2016
· 
· 