Spierverslappers
Een spierverslapper (spierrelaxans) is een geneesmiddel dat de spiertonus verlaagt. Spierverslappers worden vooral toegepast om operaties te vergemakkelijken en/of mogelijk te maken; zonder spierverslappers zouden bij veel buikoperaties de darmen naar buiten puilen en zo de operatie verhinderen of bemoeilijken. Bovendien is er minder slaapmiddel en pijnstiller nodig om de operatie te kunnen uitvoeren. Daarnaast worden spierverslappers met name gebruikt om intubatie, het inbrengen van een beademingsbuis voor het beademen van een patiënt mogelijk te maken. Momenteel gebruikte spierverslappers zijn in te delen in depolariserende spierverslappers en niet-depolariserende spierverslappers.
- Succinylcholine is de enige nog gebruikte depolariserende spierverslapper.
- Niet-depolariserende spierverslappers zijn:
- rocuronium
- mivacurium
- atracurium
- vecuronium
- pancuronium
- rapacuronium
Keuze niet-depolariserend spierrelaxans
Momenteel worden met name middellangwerkende spierverslappers gebruikt zoals vecuronium (Norcuron) en diens opvolger rocuronium (Esmeron). De laatste heeft een snelle inwerktijd (onset), waardoor rocuronium steeds meer aan populariteit heeft gewonnen. Langwerkende spierrelaxantia zoals pancuroniumbromide (pavulon) worden steeds minder gebruikt. Een extreem kort en snelwerkend spierrelaxans als rapacuronium heeft nog te veel bijwerkingen om eerste keuze te worden. Een ander middellangwerkende spierverslapper is atracurium (Tracrium), die onafhankelijk is van lever- en nierfunctie en dus geschikt is bij bijvoorbeeld dialysepatiënten. Atracurium is opgevolgd door zijn cis-enantiomeer: cisatracurium (Nimbex), die als tegenhanger van rocuronium veel gebruikt wordt. Mivacurium (Mivacron) werkt vrij kort en wordt toegepast bij kortere ingrepen.