Membraaneiwit
Een membraaneiwit is een eiwit dat niet vrij in de cel voorkomt, maar slechts gekoppeld aan een celmembraan. Er zijn meerdere soorten membraaneiwitten:
- Perifere membraaneiwitten. Dit zijn membraaneiwitten die gekoppeld zijn aan een membraan maar er niet doorheen steken, zoals vetzuren.
- Integrale membraaneiwitten. Dit zijn membraaneiwitten die door het membraan heensteken. Tot de integrale membraaneiwitten behoren de transmembraanproteïnen
De structuur van de eiwitten hangt af van de toestand. Een in de membraan verankerd eiwit heeft vaak fosforylatie-, glycosylatie- en myristoylatieplaatsen, die posttranslationeel de tertiairstructuur beïnvloeden.
Membraaneiwitten zijn medicinaal belangrijk. Ongeveer de helft van alle toegelaten geneesmiddelen beïnvloeden de membraaneiwitten.[1]
Voorbeeld 1
De eiwitten en enzymen die betrokken zijn bij de energievoorziening van cellen zijn in de mitochondriën aan membranen gekoppeld. Op deze wijze kunnen de reactieproducten van het ene eiwit makkelijk als uitgangsstof voor een volgend eiwit doorgegeven worden.
Voorbeeld 2
Membranen bestaan uit een soort zeepachtige moleculen. Eén deel van het molecuul lost goed op in water, het andere deel heeft meer een soort olieachtige structuur. De olieachtige delen van de membraanmoleculen gaan naast elkaar liggen en vormen zo een olieachtige laag tussen twee stukken van een cel, of tussen de cel en de buitenwereld. Allerlei goed in water oplosbare stoffen (en die lossen dus slecht op in olie) kunnen dus niet zomaar het membraan passeren. De eiwitten die door het membraan heen steken maken het transport mogelijk van dit soort deeltjes. Tijdens het transport van een zenuw-signaal worden natrium- en kalium-ionen van binnen naar buiten de zenuwcel gebracht via membraan-eiwitten.
referenties
- ↑ Baker, M. , Making membrane proteins for structures: a trillion tiny tweaks, 2010, Nat Methods, 7, 6, pages: 429-434, PMID 20508636