Прејди на содржината

NGC 129

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 129

Соѕвездие Касиопеја
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 0 ч 29 м 58 с
Деклинација + 60° 12' 42"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид IV2p
Привиден сјај
(видлив)
6,5
Физички податоци
Привидни димензии 12' x ?'
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 16 декември 1788
Други ознаки OCL 294

NGC 129расеано ѕвездено јато во соѕвездието Касиопеја, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 129 се споменува и како OCL 294 .

Откривање

[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 16 декември 1788 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување

[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 129 е од видот IV2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 6,5 m.[2] NGC 129 има само една позната привидна димензија, која изнесува 12'.[2]

Астрономски податоци

[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 29 м 58 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 60° 12' 42".

Други поделби

[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 129 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 35; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4015. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1237.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Запис за NGC 129 на НАСА (англиски)
  2. 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}

Користена литература

[уреди | уреди извор]
  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy