lingua

Grafías semellantes:     língua

Galego

• Etimoloxía: do latín lĭngŭam, "lingua".

• Pronuncia: /ˈliŋ.ɡwa/ (AFI)

Substantivo feminino

lingua (sg: lingua; pl: linguas)

1. (Anatomía) Órgano musculoso e móbil, situado no interior da boca, con funcións na inxestión de alimentos e na articulación de sons.
   • Exemplo: Pecha a boca e non saques a lingua.
     
     
   • Termos relacionados: glosopeda, lingua azul.
2. Por extensión, calquera forma que lembra unha lingua.
   • Exemplo: Paseaba tódalas tardes pola lingua de area que formaba a praia.
     
     
   • Termos relacionados: lingua de boi, lingua de can, lingua cerviña, lingua de gato, lingua de ovella.
3. (Lingüística) Sistema de comunicación verbal propio de seres humanos que na maior parte dos casos vai asociado a un sistema de representación escrito.
   • Sinónimos: dialecto, fala, idioma, linguaxe.
   • Exemplo: Mil primaveras máis para a lingua galega.
     
     
   • Termos relacionados: lingua artificial, lingua irmán, lingua materna, lingua morta, lingua viva, lingua oficial, lingua vernácula.
4. (Lingüística) Variedade dentro dun idioma.
   • Sinónimos: xerga.
   • Exemplo: A lingua dos canteiros ou verbo dos arxinas.
     
     

Termos relacionados

• lingua viperina
• andar nas linguas
• bota-la lingua a pacer, bota-la lingua ó sol
• coa lingua fóra, coa lingua de fóra
• darlle á lingua
• don de linguas
• irse da lingua
• morde-la lingua
• non remexe-la lingua
• ser un mala lingua
• ter [algo] na punta da lingua
• te-la lingua grosa
• tirar da lingua

Traducións

1ª definición

Africáner: tong (af) Alemán: Zunge (de). Alto sorabo: jazyk (hsb) Asturiano: llingua (ast) Baixo sorabo: jězyk (dsb) Castelán: lengua (es). Catalán: llengua (ca). Checo: jazyk (cs). Chinés: 舌头 (zh) Coreano: 혀 (ko) Cheién: vétanove (chy).

Danés: tunge (da). Eslovaco: jazyk (sk). Esloveno: jezik (sl). Esperanto: lango (eo). Francés: langue (fr). Hakka: 舌嫲 (hak) Inglés: tongue (en). Irlandés: teanga (ga) Italiano: lingua (it). Lao: ລີ້ນ (lo) Luxemburgués: zong (lb) Minnan: 喙舌 (nan)

Neerlandés: tong (nl) Polaco: język (pl). Portugués: língua (pt). Romanés: limbă (ro) Ruso: язык (ru) Tailandés: ลิ้น (th) Tao: lila (tao) Thao: zama (ssf) Vietnamita: lưỡi (vi) Xaponés: 舌 (ja) Xeorxiano: ენა (ka)

2ª definición

Castelán: lengua (es)

3ª definición

Castelán: lengua (es), idioma (es). Catalán: llengua (ca), idioma (ca). Danés: sprog (da).

Esperanto: lingvo (eo). Francés: langue (fr). Inglés: language (en). Irlandés: teanga (ga)

Maorí: reo (mi). Portugués: língua (pt). Vietnamita: ngôn ngữ (vi), tiếng (vi)

4ª definición

Castelán: dialecto (es).

Catalán: parla (ca), dialecte (ca).

Vietnamita: tiếng (vi)

Italiano

• Escoitar: «lingua» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

lingua

1. (Lingüística) Lingua.
2. (Anatomía) Lingua.