autoridade

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués autoridade, do latín auctōritās.

• Pronuncia: /awtoɾiˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

autoridade (sg: autoridade; pl: autoridades)

1. Aptitude recoñecida para mandar , administrar, dictar e facer cumprir leis, normas, etc.
2. Entidade que ten potestade.
3. Persoa ou conxunto de persoas que ten dereitos recoñecidos para mandar ou administrar.
4. Fonte aceptada de información sobre o coñecemento ou dominio de certa materia ou asunto.
5. Experto nalgun coñecemento ou dominio.

Traducións

• Castelán: autoridad ^(es).
• Catalán: autoritat ^(ca).
• Francés: autorité ^(fr).
• Inglés: authority ^(en).
• Italiano: autorità ^(it).
• Portugués: autoridade ^(pt).

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués autoridade, do latín auctōritās.

Substantivo feminino

autoridade (sg: autoridade; pl: autoridades)

1. Autoridade.