Saltar ao contido

Terremoto de Chile de 2010

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa de intensidades do sismo

O terremoto de Chile de 2010 foi un sismo na madrugada do sábado 27 de febreiro de 2010 e que acadou unha magnitude de 8,8 MW, sendo o segundo máis forte da historia de Chile e o oitavo do mundo.[1]

O terremoto tivo lugar ás 03:34:08 am do sábado 27 de febreiro de 2010.[2] O seu epicentro foi submarino a uns 12,5 quilómetros da costa da rexión de Biobío, a unha profundidade de 30,1 km da codia terrestre. Nas zonas próximas o epicentro a duración máxima foi de catro minutos, mentres que en Santiago de Chile foron algo máis de 2. As zonas máis afectadas foron Valparaíso, a Rexión Metropolitana, a de O'Higgins, Maule, Biobío e Araucanía, o que supón máis do 80% da poboación chilena; aínda que tamén se sentiu en puntos máis afastados de América do Sur, como o Río da Prata e o sur do Brasil.[3][4] Especialmente destrutivo foi nas rexións de Maule e Biobío, onde chegou a rexistrarse a intensidade IX na escala Mercalli, chegando a desprazar á cidade de Concepción, a máis próxima ao epicentro, 3 metros cara ao oeste.[5]

Tempos de chegada do tsunami polo Pacífico (hora 0 = 06:34 UTC, 27 de febreiro).

Chile está situado sobre o bordo da placa tectónica de Nazca, que choca contra a de América do Sur. O límite oriental da de Nazca está nunha zona de indución baixo a de América do Sur, avanzando unha sobre a outra uns 7 ou 8 centímetros cada ano.[6] A presión xerada por este movemento é liberada nos terremotos, razón pola que Chile é un dos países con maior actividade sísmica do mundo.

Uns 35 minutos despois do terremoto impactou contra a costa chilena un forte maremoto que arrasou algunhas localidades que xa foran moi afectadas polo sismo. Debido a unha serie de erros nos sistemas nacionais de avaliación e alerta non se puido avisar á poboación con antelación para que se puxeran a salvo.[7][8]O Centro de Alerta de Tsunamis do Pacífico si que avisou do risco de tsunami no océano Pacífico alertando a 53 dos países ribeiregos.[9]

Consecuencias

[editar | editar a fonte]

A presidenta Michelle Bachelet declarou o "estado de excepción constitucional de catástrofe".[1] O número de falecidos estímase en 525, con 500 000 vivendas con graves danos e con 2 millóns de damnificados.[10][11] En moitas das zonas afectadas houbo problemas de abastecemento de alimentos e en localidades como Concepción e Talcahuano houbo saqueos e algúns disturbios que levaron ao goberno a despregar efectivos militares para garantir a orde pública.[12][13] Paralelamente, rexistráronse problemas de subministración de auga potable e electricidade, algo que días despois derivou nun fallo da rede eléctrica a nivel nacional.[14][15]

A reconstrución foi o primeiro grande desafío do seu executivo do goberno de Sebastián Piñera. Deste xeito, presentou o plan "Chile unido reconstrúe mellor" que pretendía dar cobertura a case 200 000 familias que se viran afectadas pola traxedia natural.[16] Este contemplaba dar axudas ás familias para acometer obras nas vivendas afectadas así como dotar de fogares provisionais ás que o precisaran.[17] Este esquema completouse co bono "Mans á obra" cun importe total de 15 millóns de dólares que se destinarían á merca de material de obra para ás familias afectadas. Estas axudas foron acompañadas cun cobizoso programa de reconstrución que destinaba máis de 9 000 millóns de dólares para vivenda, sanidade, educación, infraestruturas.[18]

  1. 1,0 1,1 "El terremoto de Chile de 2010 – Emergencia y Desastre". emergenciaydesastres.mineduc.cl. Consultado o 2022-03-26. 
  2. "Deadly earthquake hits central Chile". the Guardian (en inglés). 2010-02-27. Consultado o 2021-12-04. 
  3. "Un terremoto de 8,8 grados de magnitud sacude Chile". La Vanguardia (en castelán). 2010-02-27. Consultado o 2021-12-04. 
  4. "Terremoto no Chile é sentido em São Paulo". noticias.terra.com.br. Consultado o 4-12-2021. 
  5. "El terremoto cambió de lugar a Concepción". BBC News Mundo (en castelán). 2010-03-09. Consultado o 2021-12-04. 
  6. "¿Por qué hay tantos terremotos en Chile?". BBC News Mundo (en castelán). 2015-09-17. Consultado o 2021-12-04. 
  7. "Tsunami paso a paso: los escandalosos errores y omisiones del SHOA y la ONEMI". CIPER Chile (en castelán). 2012-01-18. Consultado o 2021-12-04. 
  8. "Informe del SHOA: Armada asegura que alerta de maremoto fue oportuna, pero que anticiparon su cancelación « Diario y Radio Universidad Chile". radio.uchile.cl (en castelán). Consultado o 2021-12-04. 
  9. "The most destructive Tsunamis Chile, 2010". www.sms-tsunami-warning.com. Consultado o 2021-12-04. 
  10. Montes, Rocío (2015-09-17). "La tragedia en 2010". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2021-12-04. 
  11. "¿Cuántos fallecidos? La pregunta sin respuesta". interactivo.latercera.com (en inglés). Consultado o 2021-12-04. 
  12. Concepción, Diario. "El “terremoto social” que obligó el Toque de Queda y el fuerte control militar". Diario Concepción (en castelán). Consultado o 2021-12-04. 
  13. Agencias, RTVE es/ (2010-03-01). "Chile despliega 10.000 soldados tras el terremoto". RTVE.es (en castelán). Consultado o 2021-12-04. 
  14. "Chile trata de recuperarse de un demoledor terremoto con más de 711 muertos". www.elmundo.es. Consultado o 2021-12-04. 
  15. "Lights back on in Chile after huge blackout - CNN.com". www.cnn.com (en inglés). Consultado o 2021-12-05. 
  16. "Presidente Piñera anunció histórico programa "Chile Unido Reconstruye Mejor" - Chile". ReliefWeb (en inglés). Consultado o 2021-12-04. 
  17. "Chile: a un mes del terremoto, Piñera anuncia bono para viviendas". BBC News Mundo (en castelán). 2010-03-27. Consultado o 2021-12-04. 
  18. "Plan de reconstrucción del terremoto y maremoto del 27 de febrero de 2010: resumen ejecutivo." (PDF). Ministerio de Desarrollo Social y Familia de Chile. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 20 de xaneiro de 2022. Consultado o 04 de decembro de 2021. 
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy