Natator depressus

Natator depressus é unha tartaruga mariña endémica da plataforma continental de Australia, onde lle chaman tartaruga mariña de dorso plano (flatback sea turtle), debido á súa coiraza ou cuncha máis plana en comparación con outras tartarugas mariñas. Esta tartaruga pertence á superfailia Cheloniidae e é a única especie do xénero Natator.

Os adultos teñen unha coiraza bastante plana, con beiras dobradas cara a arriba, a cal é aproximadamente de 90 a 95 cm de longo. O espaldar (parte dorsal) é de cor olivácea a gris e o plastrón (parte inferior) é de cor crema. As crías ao eclosionaren teñen coirazas grises perfiladas en negro. O plastrón e as beiras do espaldar son brancos.

Distribución e hábitat

Mapa de distribución de Natator depressus: Os círculos vermellos indican os principais lugares de aniñación.

Viven xeralmente en baías, e augas pouco profundas con vexetación, arrecifes de coral, estuarios, e lagoas costeiras da costa do noroeste de Australia e fronte á costa de Papúa Nova Guinea.

As especies poden alimentarse nas augas de Indonesia e Papúa Nova Guinea, pero aniña só en Australia. O desove ocorre nas costas de toda a metade norte de Australia, desde Exmouth en Australia Occidental a Mon Repos Conservation Park en Queensland. O sitio de aniñación máis significativo é Crab Island no Estreito de Torres oeste. Tamén se reproducen nas illas do sur da Gran Barreira de Coral, e en praias do continente e de illas como as do norte de Gladstone.

Anatomía

A coiraza ou cuncha do adulto é de media de 90 cm de lonxitude. Non é moi alta, as beiras están voltas para arriba e ten catro pares de escamas costais, o que é menos que outras tartarugas mariñas. As partes superiores son de cor oliva cincenta, e máis pálida ventralmente. Teñen un só par de escamas situadas na fronte da cabeza, que tamén serven para distinguir esta especie.

Ciclo vital

Unha cría acabada de eclosionar de N. depressus dirixíndose ao mar.

Parte inferior dun adulto.

Aniñación

Esta tartaruga é peculiar polo feito de que pon poucos ovos pero de gran tamsaño en comparación con outras especies. Depositan uns 55 ovos de cada vez, e fan tres postas durante a estación reprodutora. As tartarugas nunca tornan a terra, a non ser para poñer ovos, xa que o apareamento ten lugar no mar, e dura unhas 1,5 horas. A femia escava un burato usando primeiro as súas aletas dianteiras para despexar a primeira capa de area seca. Despois usan ss aletas traseiras para escavar unha pequena cámara para os ovos. Despois de depositaren unha posta de entre 50 e 75 ovos, cobrena con area usando primeiro as aletas traseiras, e despois lanzan area cara a atrás coas súas aletas dianteiras. As femias poñen ovos cada 16 ou 17 días durante a tempada de aniñación, o que fai un total de 1 a 4 niños. Só aniña durante dous ou tres anos e as concentracións de tartarugas nos sitios de posta son pequenas.

Estes ovos son vulnerables á predación por dingos, algúns varanos (Varanus gouldii) e o raposo, que é unha especie invasora introducida. Unha ecoloxía alterada nos sitios de aniñación, como ocorreu en Port Hedland, trastorna o comportamento reprodutor. Os espécimes adultos tamén quedan atrapadas nas redes de pesca dos arrastreiros, e aínda son consmidas polos pobos indíxenas da súa área de distribución.

Eclosión

As crías que saen do ovo son as máis grandes de todas as tartarugas. O período de vida inicial é o máis perigoso para estas tartarugas. Guiadas polo horizonte aberto e baixo e a luz reflectida polo mar, as crías corren cara ao mar. O único que as protexe da depredación por aves e cangrexos é a súa saída dos niños en grandes números. Con todo, mesmo no mar non están a salvo, xa que os tiburóns e peixes patrullan as augas pouco profundas, esperando para comelos. Estímase que só unha de cada 100 tartarugas vive ata chegar a adulto. Porén, unha vez que chegan a adultos, moi poucas especies as poden depredar. A súa curva de supervivencia é de tipo III porque as crías ao ecosionaren teñen alta mortalidade, mentres que os adultos sobreviven máis facilmente.

Adaptacións

Son tartarugas bastante grandes comparados con outras tartarugas mariñas, o que dificulta que os depredadores as capturen e coman. Cando eclosionan as súas coirazas lisas e as extremidades con forma de aleta axúdanas a correr en dirección á auga a unha velocidade de 29 km/h.

Ecoloxía

Alimentación

Estas tartarugas comen diversos organismos, como plantas mariñas, invertebrados mariños, como moluscos, medusas e camaróns, e peixes. Tamén consomen coral brando, cogombros de mar e outras criaturas de corpo mol.

Conservación

A especie considérase vulnerable á extinción en Australia Occidental, pero a Lista Vermella da IUCN considera que os datos son deficientes e non serven para avaliar o seu risco correctamente.

Estas tartarugas na área noroeste de Kimberley enfróntanse a ameazas inmediatas debido ao desenvolvemento industrial.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• EOL - Encyclopedia of life 791397
• Great Barrier Reef Marine Park Authority: Flatback turtles
• Flatback sea turtle @ Sea Turtle, Inc.