Leituga
Leituga | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Leituga romana | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||
Lactuca sativa L. |
Valor nutricional por 100 g | |
---|---|
Enerxía | 55 kJ (13 kcal) |
2.23 g | |
Azucres | 0.94 |
Fibra alimentaria | 1.1 g |
0.22 g | |
1.35 g | |
Vitaminas | Cantidade %DV† |
Vitamina A equiv. | 21% 166 μg18% 1987 μg1223 μg |
Tiamina (B1) | 5% 0.057 mg |
Riboflavina (B2) | 5% 0.062 mg |
Ácido pantoteico (B5) | 3% 0.15 mg |
Vitamina B6 | 6% 0.082 mg |
Ácido fólico (B9) | 18% 73 μg |
Vitamina C | 4% 3.7 mg |
Vitamina E | 1% 0.18 mg |
Vitamina K | 97% 102.3 μg |
Minerais | Cantidade %DV† |
Calcio | 4% 35 mg |
Ferro | 10% 1.24 mg |
Magnesio | 4% 13 mg |
Manganeso | 9% 0.179 mg |
Fósforo | 5% 33 mg |
Potasio | 5% 238 mg |
Sodio | 0% 5 mg |
Cinc | 2% 0.2 mg |
Outros constituíntes | Cantidade |
Auga | 95.63 g |
| |
†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient |
A leituga (Lactuca sativa) é unha planta anual, propia das rexións temperadas, que se cultiva para alimentación. Debido ás moitas variedades que existen, pódese consumir durante todo o ano. Normalmente tómase crúa, como ingrediente de ensaladas e outros pratos; certas variedades, de orixe chinesa sobre todo, posúen unha textura máis robusta e empréganse cocidas.
Planta
[editar | editar a fonte]A planta ten un talo curto, do cal nacen as follas dispostas en roseta de cor verde máis ou menos intenso, segundo a variedade. Ao florecer, o talo alóngase e ramifica, producindo moitas cabezas florais parecidas ao dente de león (Taraxacum officinale) mais máis pequenas. Se a leituga se destina ao consumo humano, a colleita realízase antes da floración. A mesma pertence á familia das crucíferas (Pola súa flor en forma de cruz) e destaca por ter os seus cotiledóns (Primeiras follas) en forma de bolboreta.
Variedades
[editar | editar a fonte]Entre as variedades de leituga destacan as seguintes:
- Iceberg: de rebentos apertados e densos, semellantes á col; carece case por completo de sabor, mais goza de amplo uso pola renxente textura e a facilidade para cortala finamente. É a variedade máis habitual nas rexións onde non se dá naturalmente a leituga, xa que pode cultivarse en tanques hidropónicos;
- Romana: de rebento longo, con follas aproximadamente lanceoladas, menos grosas que as iceberg, pero grosas e renxentes; as follas átanse para provocar o branqueado.
- Francesa: de rebento redondo, follas finas e textura manteigosa; ten un sabor delicado e intenso. Tamén se lle chama Boston;
- Batavia: similar á francesa, de rebento solto, follas rizas e textura manteigosa;
A chamada leituga folla de carballo, de follas rizas e rebento solto, distintiva pola cor morada das súas follas, non é unha variedade de L. sativa, senón unha especie á parte, Chicorium intybus.
Nutrición
[editar | editar a fonte]A leituga ten moi pouco valor nutritivo, cun alto contido de auga (90-95%), é rica en antioxidantes, como a vitamina A, C, E, B1, B2 e B3, minerais: fósforo, ferro, calcio, potasio e aminoácidos. As follas exteriores máis verdes son as que teñen maior contido en vitamina C e ferro.
Naqueles países en que a hixiene das augas de regadío é deficiente, ou incluso se regan os cultivos con augas servidas, a leituga representa unha importante fonte de infección de enfermidades gastrointestinais como a febre tifoide, o cólera, a salmonelose, polo que é recomendábel consumilas moi ben lavadas con auga potábel e desinfectadas cunha solución microbicida.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Commons ten máis contidos multimedia sobre: leitugas |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Leituga de mar (especie de alga)