Saltar ao contido

Leituga

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Leituga
Valor nutricional por 100 g
Enerxía55 kJ (13 kcal)
2.23 g
Azucres0.94
Fibra alimentaria1.1 g
0.22 g
1.35 g
VitaminasCantidade
%DV
Vitamina A equiv.
21%
166 μg
18%
1987 μg
1223 μg
Tiamina (B1)
5%
0.057 mg
Riboflavina (B2)
5%
0.062 mg
Ácido pantoteico (B5)
3%
0.15 mg
Vitamina B6
6%
0.082 mg
Ácido fólico (B9)
18%
73 μg
Vitamina C
4%
3.7 mg
Vitamina E
1%
0.18 mg
Vitamina K
97%
102.3 μg
MineraisCantidade
%DV
Calcio
4%
35 mg
Ferro
10%
1.24 mg
Magnesio
4%
13 mg
Manganeso
9%
0.179 mg
Fósforo
5%
33 mg
Potasio
5%
238 mg
Sodio
0%
5 mg
Cinc
2%
0.2 mg
Outros constituíntesCantidade
Auga95.63 g

As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos.
Fonte: Base de datos USDA Nutrient

A leituga (Lactuca sativa) é unha planta anual, propia das rexións temperadas, que se cultiva para alimentación. Debido ás moitas variedades que existen, pódese consumir durante todo o ano. Normalmente tómase crúa, como ingrediente de ensaladas e outros pratos; certas variedades, de orixe chinesa sobre todo, posúen unha textura máis robusta e empréganse cocidas.

A planta ten un talo curto, do cal nacen as follas dispostas en roseta de cor verde máis ou menos intenso, segundo a variedade. Ao florecer, o talo alóngase e ramifica, producindo moitas cabezas florais parecidas ao dente de león (Taraxacum officinale) mais máis pequenas. Se a leituga se destina ao consumo humano, a colleita realízase antes da floración. A mesma pertence á familia das crucíferas (Pola súa flor en forma de cruz) e destaca por ter os seus cotiledóns (Primeiras follas) en forma de bolboreta.

Variedades

[editar | editar a fonte]
leituga no Corpiño. Lalín

Entre as variedades de leituga destacan as seguintes:

  • Iceberg: de rebentos apertados e densos, semellantes á col; carece case por completo de sabor, mais goza de amplo uso pola renxente textura e a facilidade para cortala finamente. É a variedade máis habitual nas rexións onde non se dá naturalmente a leituga, xa que pode cultivarse en tanques hidropónicos;
  • Romana: de rebento longo, con follas aproximadamente lanceoladas, menos grosas que as iceberg, pero grosas e renxentes; as follas átanse para provocar o branqueado.
  • Francesa: de rebento redondo, follas finas e textura manteigosa; ten un sabor delicado e intenso. Tamén se lle chama Boston;
  • Batavia: similar á francesa, de rebento solto, follas rizas e textura manteigosa;

A chamada leituga folla de carballo, de follas rizas e rebento solto, distintiva pola cor morada das súas follas, non é unha variedade de L. sativa, senón unha especie á parte, Chicorium intybus.

Nutrición

[editar | editar a fonte]

A leituga ten moi pouco valor nutritivo, cun alto contido de auga (90-95%), é rica en antioxidantes, como a vitamina A, C, E, B1, B2 e B3, minerais: fósforo, ferro, calcio, potasio e aminoácidos. As follas exteriores máis verdes son as que teñen maior contido en vitamina C e ferro.

Naqueles países en que a hixiene das augas de regadío é deficiente, ou incluso se regan os cultivos con augas servidas, a leituga representa unha importante fonte de infección de enfermidades gastrointestinais como a febre tifoide, o cólera, a salmonelose, polo que é recomendábel consumilas moi ben lavadas con auga potábel e desinfectadas cunha solución microbicida.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy