Edukira joan

OLED

Wikipedia, Entziklopedia askea

Diodo argi-igorle organikoa edo OLED (ingelesez: organic ligth-emitting diode), elektroluminiszente organiko izenez ere ezaguna, diodo argi-igorle (LED) mota bat da zeina geruza elektrolumineszentea konposatu organikoen film batez osatuta dagoen. Geruza organiko honek bi elektrodoen artean kokatuta dago; elektrodo hauetako bat gardena izaten da. OLEDak display digitaletan erabiltzen dira; telebisten, monitoreen edo mugikorren antzeko gailuetan.[1][2]

OLED familien artean bi nabarmentzen dira: molekula txikien erabileran oinarritzen direnak eta polimeroak erabiltzen dituztenak. OLED display baten kontrol-eskema matrize pasibo (PMOLED) batekin edo matrize aktibo (AMOLED) batekin funtziona dezake. PMOLED eskeman, displayaren ilara eta lerro bakoitza sekuentzialki kontrolatzen da; AMOLED kontrol eskema, ordea, banakako pixel bakoitzarako sarbide zuzena eskaintzen du on edo off jarriz. Kontrol zuzenerako, pelikula finen transistoreen planoa erabiltzen du.[3] AMOLED teknologiak bereizmen eta tamaina handiagoko displayentzako aukera ematen du.

OLED display batek ez du backlight beharrik, bera bakarrik baita argi ikusgaia igortzeko gai. Honen emaitza, beltz kolore-maila sakonak dira, LCD teknologia baino pantaila arinago eta meheagoekin. Giro-argi baxuko egoeretan, gela ilunetan adibidez, OLED pantailak kontraste-erlazio handiagoa lor dezake LCD pantailak baino.

Funtzionamendu-printzipioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

OLED diodoa bi elektrodoen —anodo eta katodo— artean kokatutako material organikoen geruza batez osatuta dago, guztia substratu baten gainean jarrita. Tentsio bat aplikatzen da anodoa positiboki kargatuz katodoarekiko; honek, elektroien fluxua sortuko du katodotik anodora.[4]

1. katodoa (-), 2. igorpen-geruza, 3. erradiazio-igorpena (argia), 4. eroanbide-geruza, 5. anodoa (+).

Igorpen-geruza negatiboki kargatzen da gehiegizko elektroiengatik; eroapen-geruza hutsuneekin kargatzen da elektroien faltagatik. Indar elektroestatikoek elektroiak eta hutsuneak erakartzen dituzte exciton bat osatuz. [5] Elektroi eta hutsuneen elkartzea igorpen-geruzan gertatzen da, erdieroale organikoen hutsuneek elektroiak baino mugikortasun handiagoa baitute. Honek, elektroia energia-maila altuago batetik energia-maila baxuago batera pasatzea eragiten du; hasierako eta bukaerako egoeren arteko aldearen berdina den energia askatuz, erradiazio ikusgaiaren igorpenarekin batera. Erradiazioaren frekuentzia materialaren banda-etenduraren araberakoa izango da; OLED baten kasuan HOMO eta LUMO arteko energia diferentziaren araberakoa.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. K. T, Kamtekar. (2010). Recent Advances in White Organic Light-Emitting Materials and Devices (WOLEDs). Advanced Materials.
  2. B. W, D`Andrade. (2004). White Organic Light-Emitting Devices for Solid-State Lighting. Advanced Materials.
  3. «PMOLED vs AMOLED - what's the difference? | OLED-Info» www.oled-info.com (Noiz kontsultatua: 2020-11-16).
  4. Final Report: OLED Solid State Lighting. Kodak European Research, MOTI (Management of Technology and Innovation) Project, Judge Business School of the University of Cambridge and Kodak European Research.
  5. Indium-tin-oxide-free organic light-emitting device. IEEE Transactions on Electron Devices.

Kanpo estrekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy