spuro

spuro

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	spuro	spuroj
Akuzativo	spuron	spurojn

1. Postlasita enpremo, marko, signo, laŭ kiu eblas ekscii, kiu aŭ kio pasis, kion iu faris aŭ kio okazis.

   Li sekvis lupon per spuro.

   Ni trovis spuraron de urso en la arbaro.

   Tiu detektivo kapablis spuri (serĉi, rimarki kaj sekvi spurojn).

   La infano senspure malaperis kaj neniu sukcesis trovi lin.

Tradukoj

   

angla: spoor → en, footprint → en, track → en, trace → en, trail → en franca: trace → fr ina, empreinte → fr ina, vestige → fr vira, indice → fr vira germana: Spur → de ina

hispana: huella → es ina, pisada → es ina, impresión → es ina, indicio → es vira itala: traccia → it ina, orma → it, indicio → it vira portugala: indício → pt vira

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „spuro“.

Referencoj kaj literaturo

• spur
•  spuro