Ermito
Ermito (el la greka éremos – dezerto) estas monaĥo vivinta sur fora kaj forlasita loko. Kutime ili vivis en grupoj, kie ili komune solenis eŭkaristion kaj preĝis. Ilia celo estis maksimuma unuiĝo kun Dio.
Ermito (el la greka éremos – dezerto) estas monaĥo vivinta sur fora kaj forlasita loko. Kutime ili vivis en grupoj, kie ili komune solenis eŭkaristion kaj preĝis. Ilia celo estis maksimuma unuiĝo kun Dio.