Viktor Hügo
| Viktor Hügo | |
|---|---|
| frenkçe Victor Hugo | |
 | |
| Doğma adı | frenkçe Victor-Marie Hugo |
| Doğğan künü | 1802 fevral 26[1][2][3][…] |
| Doğğan yeri | |
| Ölgen künü | 1885 mayıs 22[1][2][3][…] (83 yaşında) |
| Ölgen yeri | |
| Memleketi | |
| Zenaatı | siyasetçi, dramaturg, roman yazıcı, ressam, libretto yazıcı, esse yazıcı, yazıcı, illüstrator, seyaatçı yazıcı, şair, sanatşınas, publitsist, grafikacı ressam |
| Baba | Joseph Léopold Sigisbert Hugo[d][5] |
| Ana | Sophie Trébuchet[d][5] |
| Ömür arqadaşı | Adèle Foucher[d][5] |
| Balalar | Adèle Hugo[d][5], Charles Hugo[d][7][5], François-Victor Hugo[d][7][5] ve Léopoldine Hugo[d][5] |
| Mukâfatlar |
  |
| Avtograf |
 |
 Mediafaylı na Vikisklade | |
Viktor-Mari Hügo (frenkçe Victor-Marie Hugo, [viktɔʁ maʁi yˈɡo]; 1802 s. fevral 26, Bezanson, Frenkistan — 1885 s. mayıs 22, Paris, Frenkistan) — frenk yazıcı, dramaturg, şair, neşircisi ve cemaat erbabıdır. Frenk akademiyasınıñ azasıdır (1841 s.).
Hügonıñ yaratıcılığı çeşit türlüdir: romanlar, lirik nazm, şiir ve nesir şeklinde dramalar, siyasiy nutuqlar ve mektüplerden ibaret.
Viktor Hügo, frenk edebiyatında romantizm ceryanınıñ lideri olaraq, şiiriyet ve teatrniñ yañarmasına büyük isse qoştı.
1848 s. inqilâptan evel Viktor Hügo ebediy yaratıcılığını taşlap siyasiy erbap olaraq faalleşti. Hügo, qatiy işanğan cumhuriyetçi oldı ve 1848 senesinden soñ cumhuriyet qurumınıñ saqlanması ve pekinmesi içün küreşte faal iştirak ete edi.
İyünniñ 30-ı bütün dünyada Viktor Hügo künü dep sayıla, 1862 s. iyünniñ 30-ında "Qısmeti kesilgenler" (Les Misérables) epik romanınıñ soñki qısmı neşir etildi.
İhtarlar
[deñiştir | kodunı deñiştir]- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France identifikator BNF (fr.): açıq malümat platforması — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Victor Hugo (niderl.)
- ↑ 3,0 3,1 Victor Hugo (fr.) / Assemblée nationale
- ↑ http://kulturnav.org/46270dea-cf15-43f2-adb1-ef2626b0eb63 — 2016.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Katalog Nemetsköy natsionalnoy biblioteki (nem.)
- ↑ 6,0 6,1 Archivio Storico Ricordi — 1808.
- ↑ 7,0 7,1 Vengerova Z. Gügo, Viktor (rus.) // Entsiklopediçeskiy slovar — SPb: Brokgauz — Yefron, 1893. — T. IXa. — S. 956—959.
Bağlantılar
[deñiştir | kodunı deñiştir]- Güґo Vіktor Marі // Zarubіjnі pismenniki. Yentsiklopediçniy dovіdnik : u 2 t. / za red. N. Mihalskoї ta B. Şçavurskogo. — Ternopіl : Navçalna kniga — Bogdan, 2005. — A — K. — S. 421. — ISBN 966-692-578-8.
- Vіktor Gügo // Zarubіjna lіteratura XIX storіççâ. Doba romantizmu: Pіdruçnik / Nalivayko D.S., Şahova K.O.. — Ternopіl : Navçalna kniga - Bogdan, 2001. — S. 144-168.
- Tvori Vіktora Gügo na Çitantsі
- Ukraїnska radânska yentsiklopedіâ : u 12 t. / gol. red. M. P. Bajan ; redkol.: O. K. Antonov ta іn. — 2-ge vid. — K. : Golovna redaktsіâ ÜRE, 1974–1985.
- Matvіїşin V. G., Gügo Vіktor Marі // Ukraїnska lіteraturna yentsiklopedіâ. — T. 1. — K., 1988. — S. 529.
- Güґo Vіktor // Ukraїnska mala yentsiklopedіâ : 16 kn. : u 8 t. / prof. Є. Onatskiy. — Nakladom Admіnіstraturi UAPTs v Argentinі. — Buyenos-Ayres, 1958. — T. 1, kn. II : Lіteri V — Ґ. — S. 290. — 1000 yekz.
- Güґo Vіktor-Marі // ÜSE Unіversalniy slovnik-yentsiklopedіâ. — 4-ye vidannâ. — 2006. — S. 338.
- Іvan Mazepa — nathnennik єvropeyskogo romantizmu
- Vіktor Gügo. Sobor Parizkoї Bogomaterі 13 iyülniñ 2021 s. arhivlengen.
- Korotka bіografіâ ta bіblіografіâ na saytі Frantsuzkoї akademії (fr.)