Перайсці да зместу

Галактычны цэнтр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 12:23, 25 сакавіка 2023, аўтар Artsiom91Bot (размовы | уклад) (выпраўленне перасылак)
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Выява, памерам 400 на 900 светлавых гадоў, складзеная з некалькіх фатаграфій тэлескопа «Чандра», з сотнямі белых карлікаў, нейтронных зорак і чорных дзірак, у аблоках газу, распаленага да мільёнаў градусаў. Унутры яркай плямы ў цэнтры выявы знаходзіцца звышмасіўная чорная дзірка галактычнага цэнтра (радыёкрыніца Стралец A*). Колеры на здымку адпавядаюць рэнтгенаўскім энергетычным дыяпазонам: чырвоны (нізкая), зялёны (сярэдняя) і сіні (высокая).

Галактычны цэнтр — параўнальна невялікая вобласць у цэнтры нашай Галактыкі, радыус якой складае каля 1000 парсек і ўласцівасці якой рэзка адрозніваюцца ад уласцівасцей іншых яе частак. Вобразна гаворачы, галактычны цэнтр — гэта касмічная «лабараторыя», у якой і цяпер адбываюцца працэсы зоркаўтварэння і ў якой размешчана ядро, якое калісьці дало пачатак кандэнсацыі нашай зорнай сістэмы.

Галактычны цэнтр знаходзіцца на адлегласці 8,5 кпк ад нашай Сонечнай сістэмы, у кірунку да сузор’я Стральца. У галактычнай плоскасці засяроджана вялікая колькасць міжзоркавага пылу, дзякуючы якому святло, ідучы ад галактычнага цэнтра, аслабляецца на 30 зорных велічынь, гэта значыць у 1012 разоў. Таму цэнтр нябачны ў аптычным дыяпазоне — няўзброеным вокам і пры дапамозе аптычных тэлескопаў. Галактычны цэнтр назіраецца ў радыёдыяпазоне, а таксама ў дыяпазонах інфрачырвоных, рэнтгенаўскіх і гама-прамянёў. Першая выява ядра Галактыкі была атрымана ў канцы 1940-х гг. А. А. Калінякам, В. І. Красоўскім і У. Б. Ніканавым у інфрачырвоным дыяпазоне спектра[1][2].

Экватарыяльныя каардынаты Галактычнага цэнтра (эпоха J2000.0):

Зноскі

  1. Цесевич В. П. § 80. Млечный Путь и строение Галактики // Что и как наблюдать на небе. — 4-е изд. — М.: Наука, 1973. — 384 с.
  2. А. А. Калиняк, В. И. Красовский, В. Б. Никонов Наблюдение области галактического центра в инфракрасных лучах // Доклады Академии наук СССР. — 1949. — В. 1. — Т. 66.
  • Melia Fulvio. The Black Hole in the Center of Our Galaxy, Princeton U Press, 2003 (англ.: )
  • Eckart A., Schodel R., Straubmeier C. The Black Hole at the Center of the Milky Way. — London: Imperial College Press. — 2005 (англ.: )
  • Melia Fulvio. The Galactic Supermassive Black Hole. — Princeton U Press, 2007 (англ.: )
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy