Ducáu de Kleve

Escudu d'armes.

El ducáu de Kleve (n'alemán: Herzogtum Kleve; en neerlandés: Hertogdom Kleef) foi un Estáu del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu na actual Alemaña (parte del estáu federáu de Renania del Norte-Westfalia) y los actuales Países Baxos (partes de Limburgu, Brabante Septentrional y Gelderland). El so territoriu taba asitiáu nos dos llaos del ríu Rin, alredor de la so capital Kleve, y cubría aproximao los distritos actuales de Kleve, Wesel y la ciudá de Duisburgu.

El condáu de Kleve (n'alemán: Grafschaft Kleve; en neerlandés: Graafschap Kleef) foi mentáu per primer vegada nel sieglu XI. Por ésitos militares y una prudente política de bodes, el poder de los condes de Kleve creció a la fin del sieglu XIII, y en 1417 el conde Adolfo II foi xubíu a duque. La hestoria del ducáu ta rellacionada de cerca cola de los sos vecinos, los ducaos de Jülich, Berg y Gelderland y el condáu de Mark. En 1368 xuniéronse Cléverís y Mark. En 1521 con Jülich, Berg, Kleve y Mark fueron formaos los “Ducaos Xuníos de Jülich-Kleve-Berg” pol duque Xuan III el Pacíficu. Ana de Kleve (1515-57), reina consorte d'Inglaterra en 1540, foi una fía d'esti duque.

Ducáu de Kleve (Kleve) en 1477

Cuando l'últimu duque de Jülich-Kleve-Berg morrió ensin fíos en 1609, españó una guerra pola socesión. Como resultáu'l ducáu foi estremáu ente Palatináu-Neoburgu (Jülich y Berg) y Brandeburgu (Kleve, Mark y Ravensberg) nel tratáu de Xanten (1614). Sicasí, grandes partes del ducáu de Kleve fueron ocupaes poles Provincies Xuníes hasta 1672. Kleve foi una parte del Reinu de Prusia dende 1701, cuando foi ocupáu temporalmente polos franceses na Guerra de los siete años (1757-62).

En 1795, dempués de les guerres revolucionaries franceses, los prusianos dexaron la parte a la izquierda del Rin y Wesel a los franceses, y la rexón formó parte de la so provincia del Rin. El restu del ducáu foi ocupáu ente 1803 y 1805, y foi parte del “Département d´Yssel-Supérieur” y del gobiernu títere del “Gran Ducáu de Berg” (dempués de 1811, el “Département des Lippe)”. En 1815, dempués de la derrota de Napoleón, el ducáu pasó a integrar la provincia prusiana de “Jülich-Kleve-Berg”, que formó una parte de la “provincia del Rin” dempués de 1822. Como resultancia del congresu de Viena en 1815, les ciudaes de Gennep, Zevenaar y Huissen fueron amestaes pol “Reinu Xuníu de los Países Baxos”.

Soberanos de Kleve

Condes de Kleve

• 1092-1119 Teodorico I
• 1119-1147 Arnoldo I
• 1147-1172 Teodorico II
• 1172-1188 Teodorico III
• 1188-1198 Teodorico IV
• 1198-1201 Arnoldo II
• 1201-1260 Teodorico V
• 1260-1275 Teodorico VI
• 1275-1305 Teodorico VII
• 1305-1310 Otón
• 1310-1347 Teodorico VIII
• 1347-1368 Johann

Condes de Kleve-Mark

• 1368-1394 Adolfo I de Mark
• 1394-1448 Adolfo II
• 1448-1481 Xuan I
• 1481-1521 Xuan II

Duques de Kleve-Mark-Jülich-Berg-Ravensberg

• 1521-1539 Xuan III
• 1539-1592 Guillermo
• 1592-1609 Juan Guillermo
• 1614-1619 Juan Segismundo

• Datos: Q641138
• Multimedia: Duchy of Cleves