About: Tata Güines

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Federico Arístides Soto Alejo (June 30, 1930 – February 4, 2008), better known as Tata Güines, was a Cuban percussionist, bandleader and arranger. He was widely regarded as a master of the conga drum, and alongside Carlos "Patato" Valdés, influential in the development of contemporary Afro-Cuban music, including Afro-Cuban jazz. He specialized in a form of improvisation known as descarga, a format in which he recorded numerous albums throughout the years with Cachao, Frank Emilio Flynn, Estrellas de Areito, Alfredo Rodríguez and Jane Bunnett, among others. In the 1990s he released two critically acclaimed albums as a leader: Pasaporte and Aniversario. His composition "Pa' gozar" has become a standard of the descarga genre.

Property Value
dbo:abstract
  • Federico Arístides Soto Alejo (* 30. Juni 1930 in Güines; † 4. Februar 2008 ebenda), bekannt als Tata Güines, war ein kubanischer Perkussionist, Bandleader, Komponist und Arrangeur. Soto spielte bereits in seiner Kindheit Perkussionsinstrumente, insbesondere die Conga. Er war zunächst Kontrabassist in der Gruppe Ases del Ritmo, und wurde dann Mitglied der Partagás, der Band seines Onkels . Später gründete er ein eigenes Orchester, die Estrellas Nacientes und trat mit dem Orquesta Swing Casino auf. 1946 arbeitete er mit dem Ensemble von Arsenio Rodríguez zusammen. Ab 1948 lebte er in Havanna. Dort war er Mitglied in La Nueva América, José Antonio Díaz' Havana Sport, ’ Unión und ’ La Sensación. 1952 wurde er Mitglied der Gruppe Fajardy y sus Estrellas, mit der er 1956 nach New York ging. Dort schloss er sich den Los Jóvenes del Cayo an, mit denen er Auftritte beim Radiosender La Voz del Aire hatte und arbeitete dann mit den Gruppen Camacho und Gloria Matancera zusammen. Er begleitete das Trío Taicuba als Congaspieler, arbeitete mit Guillermo Portabales und zusammen und trat mit Chano Pozo in die Gruppe Los Dandys de Belén ein, gehörte dem Quinteto Instrumental de Música Moderna (mit Frank Emilio Flynn, , , Israel López und ) an und spielte Aufnahmen mit Arturo O'Farrill in seinen Gruppen ein. 1955 reiste er nach Caracas, um am Karneval in dieser Stadt teilzunehmen. In New York trat er dann im Palladium mit Fajardo y sus Estrellas auf und begleitete als Congaspieler Machito und seine Afro-Cubans und Benny Moré. Im Hotel Waldorf-Astoria hate er seinen ersten Auftritt als Solist. Er bereitete eine Show vor und stand mit Josephine Baker, Frank Sinatra und Maynard Ferguson und Los Chavales de España auf der Bühne. Nach dem Sieg der Kubanischen Revolution kehrte Tata Güines in sein Heimatland zurück. Bei einem Konzert mit dem Orquesta Sinfónica Nacional führte er unter Leitung von Manuel Duchesne sein Werk Perico no llores más auf. Mit dem Gitarristen und Komponisten Sergio Vitier und den Tänzern Alicia Alonso und Antonio Gades wurde seine Komposition Ad Libitum aufgeführt. 1979 entstanden beim staatlichen kubanischen Label Egrem Aufnahmen mit den Estrellas de Areito. In den 1990er Jahren wurde Tata Güines als bedeutender Musiker wiederentdeckt. Mit dem jungen nahm er 1995 das Album Pasaporte auf, das von Egrem den Preis als Album des Jahres bekam. Er arbeitete dann auch mit anderen jungen Musikern wie Orlando Valle und seiner Band und Cubanismo zusammen, nahm Chamalongo mit der kanadischen Saxophonistin Jane Bunnett auf und spielte den Titeltrack auf dem Album Lágrimas Negras von Bebo Valdés und Diego el Cigala, das für einen Grammy nominiert wurde. In seinen letzten Lebensjahren wurde er mit mehreren Preisen ausgezeichnet: der Medalla Alejo Carpentier (2002), dem Orden Félix Varela (2004) und dem Premio Nacional de Música (2006). (de)
  • Tata Güines (Federico Aristides Soto Alejoà), surnommé « Le roi du tambour », est un percussionniste, contrebassiste et compositeur cubain né le 30 juin 1930 à Güines, (actuellement province de Mayabeque) (Cuba), et mort le 4 février 2008 à La Havane. (fr)
  • Tata Güines (nacido Federico Arístides Soto Alejo), percusionista cubano (30 de junio de 1930 - 4 de febrero de 2008) (es)
  • Federico Arístides Soto Alejo (June 30, 1930 – February 4, 2008), better known as Tata Güines, was a Cuban percussionist, bandleader and arranger. He was widely regarded as a master of the conga drum, and alongside Carlos "Patato" Valdés, influential in the development of contemporary Afro-Cuban music, including Afro-Cuban jazz. He specialized in a form of improvisation known as descarga, a format in which he recorded numerous albums throughout the years with Cachao, Frank Emilio Flynn, Estrellas de Areito, Alfredo Rodríguez and Jane Bunnett, among others. In the 1990s he released two critically acclaimed albums as a leader: Pasaporte and Aniversario. His composition "Pa' gozar" has become a standard of the descarga genre. (en)
  • Tata Güines (geboren als Federico Aristides Soto y Alejoà) (30 juni 1930 - 4 februari 2008) was een Cubaanse percussionist op de conga's en componist. Hij was belangrijk in de eerste generatie van de . Güines werd geboren in ,een arme stad ten oosten van Havana in de provincie Matanzas in Cuba. Hij maakte zijn eerste trommels van melkpakken. Hij werd beroemd door het bespelen van de conga, een smalle trommel, naar Cuba gebracht door Afrikaanse slaven uit het Congo-gebied. In de jaren vijftig werkte hij met Cubaanse topmuzikanten zoals , , Bebo Valdés en . In de late jaren vijftig formeerde hij een band met de pianist , genaamd Quinteto Instrumental de Musica Moderna, later bekend geworden als Los Amigos. Güines verhuisde naar New York in 1957, en speelde daar met grote jazzartiesten zoals Dizzy Gillespie, Maynard Ferguson, en Miles Davis op Birdland. Als percussionist trad hij op met Josephine Baker en Frank Sinatra. Hij keerde terug naar Cuba in 1959 nadat Fidel Castro aan de macht kwam. Hij hielp mee de Cubaanse Revolutie te financieren van zijn verdiensten als muzikant. Gedurende enige tijd waren instrumentalisten niet populair bij het Cubaanse publiek, en zijn populariteit nam af. Hij werd weer populair in 1979 met zijn werk in de -sessies, opnamen voor Egrem, de Cubaanse staats-platenmaatschappij, die de oude -stijl weer tot leven bracht. In de jaren negentig werd hij beschouwd als een oude meester en toerde hij regelmatig. Hij maakte opnamen met de jonge congaspeler Anga Diaz, op de plaat "Pasaporte" (1995), die de prijs voor het Egrem album van het jaar won, het equivalent van een Grammy Award in Cuba. En in 2004 speelde hij de conga's op het Latin Grammy-winnende "Lagrimas Negras" ("Black Tears") met pianist Bebo Valdés en Spaanse Flamenco zanger . Hij werkte met andere jonge groepen en nam “Chamalongo” op met de Canadese saxofonist , en hij speelde op de titel track van Bebo Valdés en ’s populaire album, Lágrimas Negras uit 2003. (nl)
  • Tata Güines właściwie Federico Aristides Soto y Alejoà (ur. 30 czerwca 1930 w Güines, zm. 4 lutego 2008 na Hawanie), kubański muzyk. Sławę zdobył grając na kongach. Urodził się w biednej czarnej dzielnicy w mieście Güines, na wschód od Hawany. Zanim zarobił pieniądze na prawdziwy instrument, grał na bębnach własnoręcznie zrobionych z opakowań po sałatce i skondensowanym mleku. Występował z największymi gwiazdami kubańskiej sceny - , , czy .W 1957 roku Güines przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie rozpoczął współpracę ze sławami jazzu, m.in. z Dizzym Gillespiem, Maynardem Fergusonem czy Milesem Davisem.Choć podobała mu się sława, jaką zdobył w USA, nie mógł przyzwyczaić się do amerykańskiego stylu życia. W jednym z wywiadów wspominał, że najbardziej bolał go rasizm, niezwykle widoczny w USA w tamtych czasach.Dlatego w 1959 roku Güines wrócił na Kubę. Parę miesięcy wcześniej władzę na wyspie zdobył Fidel Castro. Tata Güines początkowo wspierał nową władzę - przekazał im część pieniędzy, jakie zarobił grając w USA.Przez lata popadał w zapomnienie. W 2004 roku przypomniał światu o sobie podczas koncertu z okazji rozdania latynoskich nagród Grammy. Wystąpił wówczas z pianistą Bebo Valdesem i hiszpańskim śpiewakiem flamenco Diego El Cigalą. Przygotowany przez nich program nosił tytuł "Lagrimas Negras" - "Czarne łzy". Przyczyną śmierci Taty Güinesa była infekcja nerek. (pl)
  • Tata Güines era o nome artístico de Frederico Aristides Soto y Alejoà (Güines, 18 de Junho de 1930 - Havana, 4 de Fevereiro de 2008), um percussionista, contrabaixista e compositor cubano. Nascido em Güines, província de Matanzas (Cuba), Tata Güines era também conhecido como o "Rei das Congas" e "Mãos de Ouro", ganhando elogios por popularizar ritmos afro-cubanos para o mundo inteiro com o seu rufar impetuoso. Tata Güines iniciou-se no meio musical muito cedo. Ainda jovem, de família pobre, começou a trabalhar como aprendiz de sapateiro, o que lhe facilitou a prática manual, fabricando seu primeiro bongô artesanal com caixas de conserva. Iniciara, então, seu envolvimento com a música, tocando com outros "rumbeiros" em seu bairro. Outra influência em sua vida foi seu pai, Joseito, que apresentava-se com o conjunto de rumba local, "Sexteto Partagás", patrocinado pela conhecida marca de charutos cubanos. Em 1942-43 Tata Güines iniciou a prática profissional de percussão e contrabaixo nos conjuntos "Ases del Ritmo" (dirigido por seu tio Dionisio Martínez) e no "Sexteto Partagás" (onde seu pai tocava), aprendendo e desenvolvendo os rudimentos da música cubana. Nessa época, Tata Güines também ouvia muito Chano Pozo no rádio, tentando reproduzir seus toques e ritmos. Em 1946, após ser convidado a integrar a orquestra de por um mês, Frederico Aristides Soto recebeu o nome artístico de Tata Güines, assim batizado pela irmã daquele, Estela Rodríguez. Em 1950, então com 20 anos, Tata Güines deixou sua província natal, Matanzas, e seguiu rumo a Havana, onde começou a viver de pequenos trabalhos (entregador de jornais, engraxate). Contudo, persistiu em sua carreira musical, participando de apresentações musicais com diversos conjuntos: Orquesta Nueva América, Los jóvenes del Cayo, La Típica de Belesario Lopez… Tocava igualmente bem as claves, o bongô, o güiro, contrabaixo, congas, além de cantar. Chegou-lhe então a oportunidade de tocar no famoso cabaret de Havana "La Tropicana". Integrou o "Conjunto Camacho", inicialmente como contrabaixista, e posteriormente como percussionista, ocupando o lugar de Yeyito, ao lado de Mongo Santamaria. Tata Güines chegou até mesmo a apresentar o programa de rádio "La voz del Aire", na Rádio Cadena Azul, nessa época. Nos anos 1950, gravou os primeiros discos com Cachao, Frank Emilio, Guillermo Barreto, Gustavo Tamayo e . Em seguida, gravou discos com o grupo de Chico O' Farrill. Em 1952 entrou no grupo " Fajardo lá acima Estrellas" com quem ele realizou uma tournée na Venezuela em 1955, tocando em Caracas e seguidamente nos Estados Unidos. No Palladium, em New York, veio outro salto em sua carreira, ao tocar com e Machito, durante duas semanas. Com muito senso melódico, além da velocidade e destreza rítmica, Tata Güines impressionou grandes músicos do jazz estadunidense e foi chamado a participar de shows com Dizzy Gillespie, Maynard Ferguson e Chico Hamilton. Em 1957, após apresentação no Waldorf Astoria, Tata Güines consagrou-se como congueiro solista e foi apelidado pela imprensa especializada como "Mãos de Ouro". Nesse ano ele residiu em New York, lá permanecendo até 1959. Chegou a tocar com Josephine Baker, Frank Sinatra e Charlie Parker. Por conta do racismo que sofria nos Estados Unidos, Tata Güines retornou a Cuba em 1959, após a revolução cubana, afirmando que "A fama não ia além do palco(…) uma vez que você deixava o palco, havia aqueles cartazes que diziam 'apenas para brancos.'" Faleceu em decorrência de insuficiência hepática em fevereiro de 2008, aos 77 anos. (pt)
dbo:activeYearsEndYear
  • 2008-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1950-01-01 (xsd:gYear)
dbo:associatedBand
dbo:associatedMusicalArtist
dbo:background
  • non_vocal_instrumentalist
dbo:birthDate
  • 1930-06-30 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:deathDate
  • 2008-02-04 (xsd:date)
dbo:deathPlace
dbo:genre
dbo:instrument
dbo:recordLabel
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 15629596 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 9361 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1061424921 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:associatedActs
  • Cachao, Frank Emilio Flynn, Merceditas Valdés, Alfredo Rodríguez, Estrellas de Areito, Angá Díaz, Cubanismo (en)
dbp:background
  • non_vocal_instrumentalist (en)
dbp:birthDate
  • 1930-06-30 (xsd:date)
dbp:birthName
  • Federico Arístides Soto Alejo (en)
dbp:birthPlace
dbp:deathDate
  • 2008-02-04 (xsd:date)
dbp:deathPlace
  • Havana, Cuba (en)
dbp:genre
dbp:instrument
dbp:label
  • Seeco, Panart, EGREM (en)
dbp:name
  • Tata Güines (en)
dbp:occupation
  • Musician (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:yearsActive
  • 1950 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Tata Güines (Federico Aristides Soto Alejoà), surnommé « Le roi du tambour », est un percussionniste, contrebassiste et compositeur cubain né le 30 juin 1930 à Güines, (actuellement province de Mayabeque) (Cuba), et mort le 4 février 2008 à La Havane. (fr)
  • Tata Güines (nacido Federico Arístides Soto Alejo), percusionista cubano (30 de junio de 1930 - 4 de febrero de 2008) (es)
  • Federico Arístides Soto Alejo (June 30, 1930 – February 4, 2008), better known as Tata Güines, was a Cuban percussionist, bandleader and arranger. He was widely regarded as a master of the conga drum, and alongside Carlos "Patato" Valdés, influential in the development of contemporary Afro-Cuban music, including Afro-Cuban jazz. He specialized in a form of improvisation known as descarga, a format in which he recorded numerous albums throughout the years with Cachao, Frank Emilio Flynn, Estrellas de Areito, Alfredo Rodríguez and Jane Bunnett, among others. In the 1990s he released two critically acclaimed albums as a leader: Pasaporte and Aniversario. His composition "Pa' gozar" has become a standard of the descarga genre. (en)
  • Federico Arístides Soto Alejo (* 30. Juni 1930 in Güines; † 4. Februar 2008 ebenda), bekannt als Tata Güines, war ein kubanischer Perkussionist, Bandleader, Komponist und Arrangeur. Soto spielte bereits in seiner Kindheit Perkussionsinstrumente, insbesondere die Conga. Er war zunächst Kontrabassist in der Gruppe Ases del Ritmo, und wurde dann Mitglied der Partagás, der Band seines Onkels . Später gründete er ein eigenes Orchester, die Estrellas Nacientes und trat mit dem Orquesta Swing Casino auf. 1946 arbeitete er mit dem Ensemble von Arsenio Rodríguez zusammen. (de)
  • Tata Güines (geboren als Federico Aristides Soto y Alejoà) (30 juni 1930 - 4 februari 2008) was een Cubaanse percussionist op de conga's en componist. Hij was belangrijk in de eerste generatie van de . Güines verhuisde naar New York in 1957, en speelde daar met grote jazzartiesten zoals Dizzy Gillespie, Maynard Ferguson, en Miles Davis op Birdland. Als percussionist trad hij op met Josephine Baker en Frank Sinatra. Hij keerde terug naar Cuba in 1959 nadat Fidel Castro aan de macht kwam. Hij hielp mee de Cubaanse Revolutie te financieren van zijn verdiensten als muzikant. (nl)
  • Tata Güines właściwie Federico Aristides Soto y Alejoà (ur. 30 czerwca 1930 w Güines, zm. 4 lutego 2008 na Hawanie), kubański muzyk. Sławę zdobył grając na kongach. Urodził się w biednej czarnej dzielnicy w mieście Güines, na wschód od Hawany. Zanim zarobił pieniądze na prawdziwy instrument, grał na bębnach własnoręcznie zrobionych z opakowań po sałatce i skondensowanym mleku. Występował z największymi gwiazdami kubańskiej sceny - , , czy .W 1957 roku Güines przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie rozpoczął współpracę ze sławami jazzu, m.in. z Dizzym Gillespiem, Maynardem Fergusonem czy Milesem Davisem.Choć podobała mu się sława, jaką zdobył w USA, nie mógł przyzwyczaić się do amerykańskiego stylu życia. W jednym z wywiadów wspominał, że najbardziej bolał go rasizm, niezwykle widoczny w USA (pl)
  • Tata Güines era o nome artístico de Frederico Aristides Soto y Alejoà (Güines, 18 de Junho de 1930 - Havana, 4 de Fevereiro de 2008), um percussionista, contrabaixista e compositor cubano. Nascido em Güines, província de Matanzas (Cuba), Tata Güines era também conhecido como o "Rei das Congas" e "Mãos de Ouro", ganhando elogios por popularizar ritmos afro-cubanos para o mundo inteiro com o seu rufar impetuoso. Faleceu em decorrência de insuficiência hepática em fevereiro de 2008, aos 77 anos. (pt)
rdfs:label
  • Tata Güines (de)
  • Tata Güines (es)
  • Tata Güines (fr)
  • Tata Güines (pl)
  • Tata Guines (nl)
  • Tata Güines (pt)
  • Tata Güines (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:givenName
  • Federico Arístides Soto Alejo (en)
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Tata Güines (en)
is dbo:associatedBand of
is dbo:associatedMusicalArtist of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:associatedActs of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy