| dbo:abstract
|
- Lužické hory (německy Lausitzer Gebirge) jsou geomorfologický celek a nevelké pohoří na severu Česka a východě Německa, které jsou vymezené přibližně městy Nový Bor, Česká Kamenice, Krásná Lípa, Varnsdorf, Žitava, Hrádek nad Nisou, Jablonné v Podještědí a Cvikov. Nacházejí se v západní části Krkonošsko-jesenické subprovincie. Hory sousedí na západě s Děčínskou vrchovinou, na severu vedle Žitavské pánve také se Šluknovskou pahorkatinou, na východní straně s Ještědsko-kozákovským hřbetem. Na jihu ohraničují Lužické hory Ralská pahorkatina spolu s Českým středohořím. Německá část hor se nazývá Zittauer Gebirge (tedy Žitavské hory) a na česko-německé hranici leží nejvyšší hora pohoří, Luž, která je v Německu nejvyšším bodem na východ od Labe. Geologicky jsou Lužické hory tvořeny hlavně svrchněkřídovými pískovci, kterými v třetihorách na četných místech proniklo žhavé magma, jež utuhlo ve formě znělcových a čedičových hornin. Hlavní hřeben Lužických hor tvoří 3 až 6 km široký Lužický hřbet, který probíhá jižně od lužické poruchy od vrchu Spravedlnost po Horní Sedlo. V hřebenu se uplatňují izolované dominanty rozložitých znělcových a trachytových, vzácněji čedičových kup spojené do málo výrazného hřebene. Druhou částí je Kytlická hornatina která má pestrý georeliéf. Tvoří ji vysoké geovertikály neovulkanických suků, hluboce zaříznutá kaňonovitá území a četné drobnější tvary zvětrávání a odnosu skalních hornin. Lužickými horami prochází hlavní evropské rozvodí mezi Baltským a Severním mořem, proto zde nejsou významnější vodní toky a plochy. Dle Quittovy klasifikace patří česká část Lužických hor do mírně teplé oblasti MT2. Nejvýznamnějším ekosystémem hor jsou lesy. Z pohledu ochrany přírody patří většina území Lužických hor do CHKO Lužické hory, malá část severně od České Kamenice se nachází v CHKO Labské pískovce. Na německé straně hor navazuje CHKO Žitavské hory (LSG Zittauer Gebirge). V Lužických horách je prapůvod českého sklářství a ve středověku zde byla bohatá hornická činnost. Lužické hory jsou hojně turisticky navštěvované, převážně na německé straně jsou skalní města s řadou horolezeckých cest, jsou zde zříceniny či zbytky hradů a bohatá lidové architektura prezentovaná hlavně podstávkovými domy. (cs)
- جبال لوساتيا (بالألمانية: Lausitzer Gebirge) (بالتشيكية: Lužické hory) هي مجموعة جبال تقع ضمن سلسلة جبال السوديت الغربية على الحدود الجنوبية الشرقية لألمانيا مع جمهورية التشيك. تقع هذه الجبال في منطقة لوساتيا، وتعد استمراراً لسلسلة جبال الخام غربي وادي الإلبه. يدعى الجانب الألماني من هذه الجبال باسم Zittau Mountains (ar)
- Das Lausitzer Gebirge (tschechisch Lužické hory) liegt im Südosten Sachsens und in Nordböhmen (Tschechien) zwischen Böhmischer Schweiz und Jeschkengebirge. Den deutschen Anteil bildet das Zittauer Gebirge. Nordwestlich anschließend breitet sich die hügelige Landschaft des Lausitzer Berglandes aus. Nach Südwesten schließt sich unmittelbar das Böhmische Mittelgebirge an, nach Süden das Böhmische Becken. Das Gebiet steht in Tschechien als ChKO Lužické hory unter Naturschutz. Das Zittauer Gebirge besitzt den Status eines Landschaftsschutzgebietes und wurde im Jahr 2007 als Naturpark ausgewiesen. (de)
- Das Zittauer Gebirge (tschech. Žitavské hory), früher auch Lausitzer Kamm genannt, ist der deutsche Teil des sich an der sächsisch-böhmischen Grenze erstreckenden Lausitzer Gebirges im äußersten Südosten Sachsens. Es ist maximal 792,6 m ü. NHN hoch und gehört zum Gebirgszug der Sudeten. (de)
- Luzacia montaro (ĉeĥe: Lužické hory, germane: Lausitzer Gebirge) situas en la nordo de Ĉeĥio kaj en la sudoriento de Germanio, proksime al la punkto, kie renkontiĝas la limoj de Ĉeĥio, Germanio kaj Pollando (respektive la historiaj regionoj Bohemio, Saksio kaj Silezio). La montaron apudas kaj la urbo Česká Lípa en sudokcidento, Bohemia mezmontaro en sudo, Elba Grejsmontaro en nordokcidento, la urboj Zittau kaj Liberec en nordoriento. La rivero Niso, kiu trafluas Liberec kaj preterpasas Zittau, apartigas Luzacian montaron dis de la proksima Izera montaro. Sudoriente najbaras Jeŝteda montaro, ĉeĥe: Ještědské Pohoří, (nomita laŭ la monto Ještěd; 1012 m), kiun tradicie oni rigardis parton de Luzacia Montaro. Ĉiukaze ambaŭ formas parton de la sudetaj montaroj kaj konsistas grandaparte el grejso kaj parte ankaŭ el bazalto, kiuj apogas sin je granita soklo de antaŭkambria origino. La plej altaj montoj estas (sorabe kaj ĉeĥe: Luž; 793 m, esperante: ) kaj (germane: Finkenkoppe; 792 m). Pliaj konataj altaĵoj estas (Tannenberg; 774 m), (Kleiß; 760 m) kaj der Hochwald (750 m), kiuj origine estis vulkanoj. La germanan parton de Luzacia Montaro oni kutime diferencigas je du partoj kaj nomas ilin Lausitzer Bergland kaj Zittauer Gebirge. (eo)
- Les monts de Zittau, naguère appelés crête de Lusace (tchèque Žitavské hory), constituent le versant allemand des monts de Lusace qui, au sud-est de la Saxe, dessinent la frontière naturelle entre Saxe et Bohême. Ils culminent à 793 m et se rattachent à la chaîne des Sudètes. Le mésogéochore des monts de Zittau s'étend sur 46,87 km2. (fr)
- The Lusatian Mountains (Czech: Lužické hory; German: Lausitzer Gebirge; Polish: Góry Łużyckie) are a mountain range of the Western Sudetes on the southeastern border of Germany with the Czech Republic. They are a continuation of the Ore Mountains range west of the Elbe valley. The mountains of the northern, German, part are called the Zittau Mountains. (en)
- Les monts de Lusace (en tchèque : Lužické hory) s'étendent de la Saxe à la Bohême septentrionale (en République tchèque), entre la Suisse tchèque et les monts de Ještěd. Les monts de Zittau (au sud de la ville frontalière de Zittau) en constituent le versant allemand. Au nord ils se prolongent par les ; immédiatement au sud-ouest, par les préalpes de Bohême. En République tchèque, la région est classée en réserve naturelle sous le nom de ChKO Lužické hory ; quant aux monts de Zittau, ils possédaient en Allemagne le statut de zone naturelle (Landschaftsschutzgebiet) jusqu'à ce qu'en 2007 ils deviennent un parc naturel (le 100e de l'Allemagne). (fr)
- I Monti di Zittau (in tedesco Zittauer Gebirge, in passato chiamati anche Catena lusaziana, Lausitzer Kamm, in ceco Žitavské hory) sono una catena montuosa della Sassonia sud-orientale, in Germania. Parte dei Monti lusaziani, si estende nel territorio del circondario di Görlitz, all'estremo sud-est del Land, al confine con la Boemia. Essi costituiscono la parte più elevata della parte tedesca della regione dell'Alta Lusazia. (it)
- 루사티아 산맥(독일어: Lausitzer Gebirge, 체코어: Lužické hory)은 독일과 체코의 엘베 강 동쪽이 접경하는 서부 에 걸쳐 있는 산맥으로, 엘베 강 서쪽에 위치한 에르츠 산맥의 연장이다. 산맥의 북부는 독일에 위치하며, 으로 불린다. 루사티아 산맥은 북쪽으로는 실레지아, 남쪽으로는 보헤미아와 모라비아에 이르고 동쪽으로는 모라비아 고개에서 카르파티아 산맥과 이어지는 의 서부로의 확장이다. 북서쪽으로는 루사티아 고원과 인접해 있다. 최고봉은 라우슈 봉(793m)이다. (ko)
- I Monti lusaziani (in ceco: Lužické hory, tedesco: Lausitzer Gebirge, in Germania chiamati Zittauer Gebirge) sono una catena montuosa dell'Europa, al confine sud-orientale della Germania e della Repubblica Ceca, a est del fiume Elba. I Monti lusaziani fanno parte del gruppo montuoso dei Sudeti Occidentali, che sono la porzione occidentale della catena dei Sudeti. Sono posizionati nel territorio della Lusazia e, per la maggior parte, della Boemia a est dei Monti dei Giganti. La cima più alta è la Luž (tedesco: Lausche), 793 m. Tra le altre principali cime ci sono il Pěnkavčí vrch (Finkenkoppe) 792 m, la Jedlová (Tannenberg) 774 m, il Klíč (Kleis) 760 m, lo Hvozd (Hochwald) 750 m e lo Studenec (Kaltenberg) 736 m. (it)
- Het Zittauer Gebergte of het Zittaugebergte (Duits: Zittauer Gebirge, Tsjechisch: Žitavské hory), voorheen ook de Lausitzer Kam genoemd (Duits: Lausitzer Kamm), is het Duitse deel van het Lausitzer Gebergte dat zich uitstrekt langs de Saksisch-Boheemse grens. (nl)
- Het Lausitzergebergte (Tsjechisch: Lužické hory, Pools: Góry Łużyckie, Duits: Lausitzer Gebirge) is een onderdeel van het gebergte de Westelijke Sudeten, aan de zuidoostelijke grens van Duitsland met Tsjechië. Het Lausitzergebergte is een voortzetting van het Ertsgebergte ten westen van het Elbedal. Het Zittauer Gebergte is een aanduiding voor het noordelijke, in Duitsland gelegen deel van het Lausitzergebergte. (nl)
- Os montes Lusácios (em tcheco/checo: Lužické hory e em alemão: Lausitzer Gebirge) são uma cadeia montanhosa dos Sudetos ocidentais, localizadas fronteira sudeste da Alemanha com a República Checa, a leste do rio Elba. O pico mais alto é o monte Luž (Lausche) com 793 metros de altitude. (pt)
- Góry Łużyckie (332.31) (czes. Lužické hory, górnołuż. Łužiske horiny, niem. Zittauer Gebirge, Lausitzer Gebirge) – pasmo górskie w Sudetach, oddzielone Bramą Łużycką od leżących na wschód Gór Izerskich, leżące w Czechach i częściowo w Niemczech, między miastami Uściem nad Łabą, Żytawą a Libercem. Na północy graniczą z Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim (Kotliną Żytawską) i Pogórzem Łużyckim, od wschodu z Grzbietem Jesztedzkim, od południa z Wyżyną Ralską i Średniogórzem Czeskim, a od zachodu z Górami Połabskimi. Najwyższym szczytem jest Luż (czes. Luž, górnołuż. Łysa, niem. Lausche) 793 m n.p.m. Inne ważne szczyty: Pěnkavčí vrch (niem. Finkenkoppe) 792 m n.p.m.; Jodłowa (czes. Jedlová, niem. Tannenberg) 774 m n.p.m.; Klucz (czes. Klíč, niem. Kleis) 760 m n.p.m.; Hwozd (czes. Hvozd, niem. Hochwald); 750 m n.p.m.) i Studenec (niem. Kaltenberg; 736 m n.p.m.). Zbudowane z górnokredowych piaskowców, spod których na północnym wschodzie odsłaniają się skały metamorficzne proterozoiczne i paleozoiczne oraz skały osadowe permskie i jurajskie. W wielu miejscach starsze skały są poprzebijane kominami trzeciorzędowych bazaltów i fonolitów, z których są zbudowane najwyższe szczyty. Przez grzbiet Gór Łużyckich przebiega dział wodny oddzielający zlewisko Morza Bałtyckiego i Północnego. W centralnej części gór znajduje się kilka niewielkich jezior oraz kilka sztucznych zbiorników wodnych. Na podłożu bazaltowym rosną bogate lasy bukowo-jodłowe. Na podłożu piaskowcowym rosną ubogie buczyny. W cieplejszych miejscach zachowały się płaty dąbrów podgórskich. W dolinach potoków występują lasy łęgowe jesionowo-olchowe z bogatą roślinnością zielną. Obecnie duże połacie gór porastają wtórnie wprowadzone przez człowieka bory świerkowe z sosną wejmutką i modrzewiem. Już od XIII wieku w Górach Łużyckich rozwijało się szklarstwo, natomiast od XV wieku rozwijało się górnictwo i hutnictwo, które z przerwami funkcjonowało do 1911 r. (pl)
- Лужицкие горы (чеш. Lužické hory, нем. Lausitzer Gebirge) — горный хребет в Западных Судетах, на границе Германии и Чехии. Лужицкие горы являются продолжением на восток расположенных западнее долины Эльбы Рудных гор. Они протянулись от Усти-над-Лабем мимо Циттау до Либерца; в северной (германской) части они носят название Циттауэр-Гебирге. К северу от них находится , к югу — . По хребту Лужицких гор проходит водораздел Балтийского и Северного морей. Высочайшей вершиной Лужицких гор является (792 м). (ru)
- Циттауэр-Гебирге (нем. Zittauer Gebirge, чеш. Žitavské hory) — горы средней высоты в Германии, на юго-востоке Саксонии, германская часть расположенных вдоль саксонско-чешской границы Лужицких гор. Наивысшие точки — Лауше (Lausche, Луж, Luž, 792 м) и Хохвальд (Гвозд, 749 м). На горе Ойбин находятся развалины крепости и монастыря целестинцев. (ru)
- Zittauer Gebirge är ett bergsområde i sydöstra Tyskland vid gränsen mot Tjeckien, närmare bestämt den tyska delen av ett större bergsområde som kallas Lausitzer Gebirge (tjeckiska: Lužické hory) och som i sin tur är en del av Sudeterna. Regionen utgör en vattendelare mellan floder som flyttar mot Nordsjön och floder mot Östersjön. Kända floder som har sin källa i bergsområdet är Neisse (över floden Oder till Östersjön) och Spree (över floderna Havel och Elbe till Nordsjön). De högsta topparna är Lausche (793 meter över havet) och Hochwald (749 m). Vid dessa berg finns skog med flera arter lövträd men i övriga delar av Zittauer Gebirge växer vanligen arter av gran- eller tallsläktet. Liksom det angränsande Elbsandsteingebirge ger Zittauer Gebirge många tillfällen för bergsklättring. Tidigare var regionen känd som vintersportcentrum men på grund av snöfattiga vintrar sedan 1990-talet har antalet besökare minskat kraftigt under den kalla årstiden.
* Vy mot berget Hochwald
* Toppar för bergsklättring
* Regionens järnväg med smalspår (sv)
- Lausitzer Gebirge är en bergskedja i Tjeckien. Den ligger i den norra delen av landet, 80 km norr om huvudstaden Prag. Inlandsklimat råder i trakten. Årsmedeltemperaturen i trakten är 7 °C. Den varmaste månaden är augusti, då medeltemperaturen är 18 °C, och den kallaste är januari, med −6 °C. (sv)
- Лужицькі гори (чеськ. Lužické hory, нім. Lausitzer Gebirge) — гірський хребет у Західних Судетах, на кордоні Німеччини та Чехії. Лужицькі гори є продовженням на схід розташованої західніше долини Ельби Рудних гір. Простягнулися від Усті-над-Лабем повз Ціттау до Лібереця; у північній (німецькій) частині вони носять назву . На північ від них знаходиться , на південь — . По хребту лужицьких гір проходить вододіл Балтійського та Північного морів. Найвищою вершиною лужицьких гір є 793 м). Найвища вершина чеських Лужицьких гір — Єдлова (774 м). (uk)
- 盧薩蒂亞山脈是歐洲的山脈，橫跨德國和捷克，處於厄爾士山脈中的延伸部分，屬於蘇台德山脈的一部分，最高點海拔高度793米。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- جبال لوساتيا (بالألمانية: Lausitzer Gebirge) (بالتشيكية: Lužické hory) هي مجموعة جبال تقع ضمن سلسلة جبال السوديت الغربية على الحدود الجنوبية الشرقية لألمانيا مع جمهورية التشيك. تقع هذه الجبال في منطقة لوساتيا، وتعد استمراراً لسلسلة جبال الخام غربي وادي الإلبه. يدعى الجانب الألماني من هذه الجبال باسم Zittau Mountains (ar)
- Das Lausitzer Gebirge (tschechisch Lužické hory) liegt im Südosten Sachsens und in Nordböhmen (Tschechien) zwischen Böhmischer Schweiz und Jeschkengebirge. Den deutschen Anteil bildet das Zittauer Gebirge. Nordwestlich anschließend breitet sich die hügelige Landschaft des Lausitzer Berglandes aus. Nach Südwesten schließt sich unmittelbar das Böhmische Mittelgebirge an, nach Süden das Böhmische Becken. Das Gebiet steht in Tschechien als ChKO Lužické hory unter Naturschutz. Das Zittauer Gebirge besitzt den Status eines Landschaftsschutzgebietes und wurde im Jahr 2007 als Naturpark ausgewiesen. (de)
- Das Zittauer Gebirge (tschech. Žitavské hory), früher auch Lausitzer Kamm genannt, ist der deutsche Teil des sich an der sächsisch-böhmischen Grenze erstreckenden Lausitzer Gebirges im äußersten Südosten Sachsens. Es ist maximal 792,6 m ü. NHN hoch und gehört zum Gebirgszug der Sudeten. (de)
- Les monts de Zittau, naguère appelés crête de Lusace (tchèque Žitavské hory), constituent le versant allemand des monts de Lusace qui, au sud-est de la Saxe, dessinent la frontière naturelle entre Saxe et Bohême. Ils culminent à 793 m et se rattachent à la chaîne des Sudètes. Le mésogéochore des monts de Zittau s'étend sur 46,87 km2. (fr)
- The Lusatian Mountains (Czech: Lužické hory; German: Lausitzer Gebirge; Polish: Góry Łużyckie) are a mountain range of the Western Sudetes on the southeastern border of Germany with the Czech Republic. They are a continuation of the Ore Mountains range west of the Elbe valley. The mountains of the northern, German, part are called the Zittau Mountains. (en)
- Les monts de Lusace (en tchèque : Lužické hory) s'étendent de la Saxe à la Bohême septentrionale (en République tchèque), entre la Suisse tchèque et les monts de Ještěd. Les monts de Zittau (au sud de la ville frontalière de Zittau) en constituent le versant allemand. Au nord ils se prolongent par les ; immédiatement au sud-ouest, par les préalpes de Bohême. En République tchèque, la région est classée en réserve naturelle sous le nom de ChKO Lužické hory ; quant aux monts de Zittau, ils possédaient en Allemagne le statut de zone naturelle (Landschaftsschutzgebiet) jusqu'à ce qu'en 2007 ils deviennent un parc naturel (le 100e de l'Allemagne). (fr)
- I Monti di Zittau (in tedesco Zittauer Gebirge, in passato chiamati anche Catena lusaziana, Lausitzer Kamm, in ceco Žitavské hory) sono una catena montuosa della Sassonia sud-orientale, in Germania. Parte dei Monti lusaziani, si estende nel territorio del circondario di Görlitz, all'estremo sud-est del Land, al confine con la Boemia. Essi costituiscono la parte più elevata della parte tedesca della regione dell'Alta Lusazia. (it)
- 루사티아 산맥(독일어: Lausitzer Gebirge, 체코어: Lužické hory)은 독일과 체코의 엘베 강 동쪽이 접경하는 서부 에 걸쳐 있는 산맥으로, 엘베 강 서쪽에 위치한 에르츠 산맥의 연장이다. 산맥의 북부는 독일에 위치하며, 으로 불린다. 루사티아 산맥은 북쪽으로는 실레지아, 남쪽으로는 보헤미아와 모라비아에 이르고 동쪽으로는 모라비아 고개에서 카르파티아 산맥과 이어지는 의 서부로의 확장이다. 북서쪽으로는 루사티아 고원과 인접해 있다. 최고봉은 라우슈 봉(793m)이다. (ko)
- Het Zittauer Gebergte of het Zittaugebergte (Duits: Zittauer Gebirge, Tsjechisch: Žitavské hory), voorheen ook de Lausitzer Kam genoemd (Duits: Lausitzer Kamm), is het Duitse deel van het Lausitzer Gebergte dat zich uitstrekt langs de Saksisch-Boheemse grens. (nl)
- Het Lausitzergebergte (Tsjechisch: Lužické hory, Pools: Góry Łużyckie, Duits: Lausitzer Gebirge) is een onderdeel van het gebergte de Westelijke Sudeten, aan de zuidoostelijke grens van Duitsland met Tsjechië. Het Lausitzergebergte is een voortzetting van het Ertsgebergte ten westen van het Elbedal. Het Zittauer Gebergte is een aanduiding voor het noordelijke, in Duitsland gelegen deel van het Lausitzergebergte. (nl)
- Os montes Lusácios (em tcheco/checo: Lužické hory e em alemão: Lausitzer Gebirge) são uma cadeia montanhosa dos Sudetos ocidentais, localizadas fronteira sudeste da Alemanha com a República Checa, a leste do rio Elba. O pico mais alto é o monte Luž (Lausche) com 793 metros de altitude. (pt)
- Лужицкие горы (чеш. Lužické hory, нем. Lausitzer Gebirge) — горный хребет в Западных Судетах, на границе Германии и Чехии. Лужицкие горы являются продолжением на восток расположенных западнее долины Эльбы Рудных гор. Они протянулись от Усти-над-Лабем мимо Циттау до Либерца; в северной (германской) части они носят название Циттауэр-Гебирге. К северу от них находится , к югу — . По хребту Лужицких гор проходит водораздел Балтийского и Северного морей. Высочайшей вершиной Лужицких гор является (792 м). (ru)
- Циттауэр-Гебирге (нем. Zittauer Gebirge, чеш. Žitavské hory) — горы средней высоты в Германии, на юго-востоке Саксонии, германская часть расположенных вдоль саксонско-чешской границы Лужицких гор. Наивысшие точки — Лауше (Lausche, Луж, Luž, 792 м) и Хохвальд (Гвозд, 749 м). На горе Ойбин находятся развалины крепости и монастыря целестинцев. (ru)
- Lausitzer Gebirge är en bergskedja i Tjeckien. Den ligger i den norra delen av landet, 80 km norr om huvudstaden Prag. Inlandsklimat råder i trakten. Årsmedeltemperaturen i trakten är 7 °C. Den varmaste månaden är augusti, då medeltemperaturen är 18 °C, och den kallaste är januari, med −6 °C. (sv)
- Лужицькі гори (чеськ. Lužické hory, нім. Lausitzer Gebirge) — гірський хребет у Західних Судетах, на кордоні Німеччини та Чехії. Лужицькі гори є продовженням на схід розташованої західніше долини Ельби Рудних гір. Простягнулися від Усті-над-Лабем повз Ціттау до Лібереця; у північній (німецькій) частині вони носять назву . На північ від них знаходиться , на південь — . По хребту лужицьких гір проходить вододіл Балтійського та Північного морів. Найвищою вершиною лужицьких гір є 793 м). Найвища вершина чеських Лужицьких гір — Єдлова (774 м). (uk)
- 盧薩蒂亞山脈是歐洲的山脈，橫跨德國和捷克，處於厄爾士山脈中的延伸部分，屬於蘇台德山脈的一部分，最高點海拔高度793米。 (zh)
- Lužické hory (německy Lausitzer Gebirge) jsou geomorfologický celek a nevelké pohoří na severu Česka a východě Německa, které jsou vymezené přibližně městy Nový Bor, Česká Kamenice, Krásná Lípa, Varnsdorf, Žitava, Hrádek nad Nisou, Jablonné v Podještědí a Cvikov. Nacházejí se v západní části Krkonošsko-jesenické subprovincie. Hory sousedí na západě s Děčínskou vrchovinou, na severu vedle Žitavské pánve také se Šluknovskou pahorkatinou, na východní straně s Ještědsko-kozákovským hřbetem. Na jihu ohraničují Lužické hory Ralská pahorkatina spolu s Českým středohořím. Německá část hor se nazývá Zittauer Gebirge (tedy Žitavské hory) a na česko-německé hranici leží nejvyšší hora pohoří, Luž, která je v Německu nejvyšším bodem na východ od Labe. (cs)
- Luzacia montaro (ĉeĥe: Lužické hory, germane: Lausitzer Gebirge) situas en la nordo de Ĉeĥio kaj en la sudoriento de Germanio, proksime al la punkto, kie renkontiĝas la limoj de Ĉeĥio, Germanio kaj Pollando (respektive la historiaj regionoj Bohemio, Saksio kaj Silezio). La montaron apudas kaj la urbo Česká Lípa en sudokcidento, Bohemia mezmontaro en sudo, Elba Grejsmontaro en nordokcidento, la urboj Zittau kaj Liberec en nordoriento. La rivero Niso, kiu trafluas Liberec kaj preterpasas Zittau, apartigas Luzacian montaron dis de la proksima Izera montaro. Sudoriente najbaras Jeŝteda montaro, ĉeĥe: Ještědské Pohoří, (nomita laŭ la monto Ještěd; 1012 m), kiun tradicie oni rigardis parton de Luzacia Montaro. Ĉiukaze ambaŭ formas parton de la sudetaj montaroj kaj konsistas grandaparte el grejs (eo)
- I Monti lusaziani (in ceco: Lužické hory, tedesco: Lausitzer Gebirge, in Germania chiamati Zittauer Gebirge) sono una catena montuosa dell'Europa, al confine sud-orientale della Germania e della Repubblica Ceca, a est del fiume Elba. I Monti lusaziani fanno parte del gruppo montuoso dei Sudeti Occidentali, che sono la porzione occidentale della catena dei Sudeti. Sono posizionati nel territorio della Lusazia e, per la maggior parte, della Boemia a est dei Monti dei Giganti. (it)
- Góry Łużyckie (332.31) (czes. Lužické hory, górnołuż. Łužiske horiny, niem. Zittauer Gebirge, Lausitzer Gebirge) – pasmo górskie w Sudetach, oddzielone Bramą Łużycką od leżących na wschód Gór Izerskich, leżące w Czechach i częściowo w Niemczech, między miastami Uściem nad Łabą, Żytawą a Libercem. Na północy graniczą z Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim (Kotliną Żytawską) i Pogórzem Łużyckim, od wschodu z Grzbietem Jesztedzkim, od południa z Wyżyną Ralską i Średniogórzem Czeskim, a od zachodu z Górami Połabskimi. (pl)
- Zittauer Gebirge är ett bergsområde i sydöstra Tyskland vid gränsen mot Tjeckien, närmare bestämt den tyska delen av ett större bergsområde som kallas Lausitzer Gebirge (tjeckiska: Lužické hory) och som i sin tur är en del av Sudeterna. Liksom det angränsande Elbsandsteingebirge ger Zittauer Gebirge många tillfällen för bergsklättring. Tidigare var regionen känd som vintersportcentrum men på grund av snöfattiga vintrar sedan 1990-talet har antalet besökare minskat kraftigt under den kalla årstiden.
* Vy mot berget Hochwald
* Toppar för bergsklättring
* Regionens järnväg med smalspår (sv)
|
