About: Dentil

An Entity of Type: settlement, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A dentil (from Lat. dens, a tooth) is a small block used as a repeating ornament in the bedmould of a cornice. Dentils are found in ancient Greek and Roman architecture, and also in later styles such as Neoclassical, Federal, Georgian Revival, Greek Revival, Renaissance Revival, Second Empire, and Beaux-Arts architecture. Dentillation refers to use of a course of dentils.

Property Value
dbo:abstract
  • Zubořez, také dentil nebo dentikul (z lat. dens – zub, denticulus – zubec) je ozdobný pás pravidelných kostek (kvádříků) a mezer na spodní straně kamenné římsy. Vyskytuje se v iónském a korintském slohu ve starověkém Řecku. Byl velmi oblíben v římské architektuře (Pantheon aj.) Objevuje se i na stavbách období klasicismu v 19. a 20. století. Na římsách románských staveb bývají kvádříky postaveny na koso a vystupují jako trojboké hranolky. Podle Vitruvia vznikl zubořez jako kamenná nápodoba dřevěných stropních trámků, které přesahovaly přes kladí. (cs)
  • الدَنْطيْل أحد النتؤات المستطيلة الصغيرة المرصوفة مثل صف من الأسنان في الجزء الأدنى من طُنُف أو إفريز. (ar)
  • Dentiklo estas ornamaĵo tre uzata en greka arkitekturo klasika, romia arkitekturo kaj novklasika arkitekturo. La dentikloj estas formataj el ortangulaj eroj praktikataj sur granda listelo. Ili celas rompi la trajtojn de horizontala lumo de modluro kaj projekcii tranĉitajn ombrojn super la elstaraĵo produktita de la kornico de entablementoj de ionaj aŭ korintia stiloj. Plej ofte ili estas de alto duobla de ĝis longo kaj estas separitaj unuj disde aliaj pere de vacuo aŭ metatomo de longo egala al la duono de la dentiklo. Laŭ Francisko Azorín Dentiklo estas malgranda prismeto uzata envicigita kiel arkitektura ornamo, ĉe kornicoj, modluroj, arkivoltoj, k.c. Kaj li indikas etimologion el la latina denticulus, el dento. (eo)
  • A dentil (from Lat. dens, a tooth) is a small block used as a repeating ornament in the bedmould of a cornice. Dentils are found in ancient Greek and Roman architecture, and also in later styles such as Neoclassical, Federal, Georgian Revival, Greek Revival, Renaissance Revival, Second Empire, and Beaux-Arts architecture. Dentillation refers to use of a course of dentils. (en)
  • Der Zahnschnitt oder auch Zahnschnittfries ist ein abstrakt geometrischer Fries; der Begriff wird für zwei unterschiedliche Formtypen verwendet: (de)
  • En arquitectura clásica un dentellón o dentículo (del latín: dens, diente) es un pequeño bloque usado como ornamento repetitivo en el saliente de la cornisa. El arquitecto romano Vitruvio (iv. 2) decía que representaban la terminación de vigas o cabios, como se encuentran en su forma más desarrollada en los templos jónicos del Asia Menor, las tumbas de Licia y los pórticos y tumbas del Imperio aqueménida, que simulan en piedra la típica estructura de madera, dejando pocas dudas sobre su origen. El ejemplo más antiguo es el que se encuentra en la tumba de Darío el Grande, aproximadamente 500 a. C., esculpido en la roca, y copiando el pórtico de su palacio. Su primer empleo en Atenas se halla en la cornisa de las cariátides en el pórtico del Erecteión (480 a. C.). Cuando más tarde se utiliza en la saliente de la cornisa de la linterna de Lisícrates, las dimensiones son mucho más pequeñas. En los últimos templos jónicos, como el de Priene, se mantiene aún el tamaño grande. El dentellón fue la principal decoración de las cornisas en el período romano y en el renacimiento italiano.Como regla general, la proyección del dentellón es igual a su ancho, y los espacios intermedios equivalen a la mitad del ancho. (es)
  • Le mot denticule peut désigner : * en histoire naturelle, des excroissances cutanées en dentine, présentes chez les poissons chondrichtyens, parfois imbriquées comme des écailles placoïdes ; * en histoire de l'architecture, des motifs ornementaux très utilisés dans l'architecture grecque classique, l'architecture romaine et l'architecture néoclassique. Ces denticules sont formés de découpures rectangulaires pratiquées sur un large listel. Ils sont destinés à rompre les traits de lumière horizontale d’une moulure d’entablement et à projeter des ombres découpées en dessous de la saillie produite par la corniche des entablements d’ordre ionique ou corinthien. D’ordinaire ils sont de hauteur double de leur largeur et séparés les uns des autres par un vide ou métatome d’une largeur égale à la moitié du denticule. (fr)
  • I dentelli sono piccoli blocchi usati come ornamento ripetuto nella modanatura sotto una cornice. Dentelli si trovano nelle architetture classiche greche e romane e anche in stili successive, come l'Architettura Beaux-Arts, il Neoclassicismo, l', lo stile revival coloniale britannico, l'Architettura neogreca e nell'Architettura del Secondo impero. (it)
  • De tandlijst is een versiering waarbij in een muur uitstekende stenen zijn aangebracht. Het werd onder andere toegepast in de Ionische en de Korinthische orde. Ter versiering van een uitspringende kroonlijst, werd hieronder een rij blokjes geplaatst, de tandlijst. Volgens Vitruvius waren deze blokjes terug te voeren op de uiteinden van de daksparren (asseres) uit de tijd dat tempels nog grotendeels van hout waren gemaakt. Incidenteel werden in de Romeinse architectuur ook tandlijsten bij de Dorische orde toegepast. Voorbeelden hiervan zijn het Theater van Marcellus en de Thermen van Diocletianus. * (nl)
  • Tandsnitt är inom arkitekturen en typ av ornament i form av en rad kuber placerade under en gesims. Ornamentet utvecklades på de joniska och korintiska kolonnordningarna. (sv)
  • Dentículo (do latim "denticulu", "dentinho"), na arquitetura clássica, é um pequeno bloco utilizado como ornamento repetitivo presente na parte inferior de uma cornija. O arquiteto romano Vitrúvio (iv. 2) afirma que um dentículo representa o fim de um caibro (asser) e, como este tipo de ornamento ocorre de forma mais pronunciada nos templos jônicos da Ásia Menor, nos e nos pórticos e túmulos da Pérsia, onde ele representa claramente a reprodução em pedra de uma construção em madeira, há pouca dúvida sobre sua origem. O mais antigo exemplar está no túmulo de Dario, o Grande, c. 500 a.C., recortado na rocha e no qual o pórtico de seu palácio está representado. O primeiro emprego em Atenas é na cornija do pórtico ou tribuna suportado por cariátides do Erecteu (480 a.C.). Quando foi introduzido depois na parte inferior da cornija do , os dentículos já eram de dimensões bem menores. Nos templos subsequentes na Jônia, como é o caso dos templos em Priene, grandes dentículos ainda eram comuns. O dentículo era a principal característica decorativa utilizada na parte inferior da cornija pelos romanos e durante o renascimento italiano. Coo regra geral, a projeção do dentículo é igual à sua largura, o que lhe dá uma aparência quadrada, e os intervalos entre eles equivalem à metade de seu lado. Em alguns casos, a faixa projetada não teve os sulcos projetados efetivamente esculpidos para separar os dentículos, como no Panteão, em Roma, e, por isso, esta forma é chamada de faixa dentícula. Num pórtico do Mosteiro de Estúdio (Studion), em Constantinopla (Istambul), o dentículo e o intervalo entre eles são iguais e o intervalo é esticado de cima para baixo, uma forma conhecida como "dentículo veneziano", que foi copiado do dentículo bizantino de Santa Sofia. Neste caso, porém, ele não mais fazia parte da parte inferior da cornija: sua utilização em Santa Sofia era decorar o molde projetado dos mármores encrustados e os dentículos eram recortados de forma alternada de ambos os lados do molde. (pt)
  • Денти́кулы (от лат. denticulus — зубец), или «ордерные сухарики» — ряд небольших прямоугольных выступов, расположенных в виде орнамента на карнизе здания и выполняющих роль декора. Встречаются в ионическом, коринфском ордере, а также в римском варианте дорического ордера. Прообразом дентикулов послужили торцы часто расположенных поперечных деревянных балок плоского глинобитного перекрытия в архитектуре Ионии. Дентикулы встречаются как в архитектуре Древней Греции, так и в её более поздних интерпретациях времён классицизма и неоклассицизма. (ru)
  • Денти́кули (зубчики, сухарики) (від лат. denticulus — зубець) — декоративний мотив у вигляді кубиків на карнизах іонічного, коринфського, композитного і одного з варіантів римсько-доричного ордера. Прообразом дентикул були виступи поперечних дерев'яних балок глинобитних перекриттів в архітектурі Іонії. В архаїчних будівлях дентикули мали круглий переріз. Починаючи з епохи Відродження використовується і в декорі творів ужиткового мистецтва. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 1642342 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 4571 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1090942825 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Zubořez, také dentil nebo dentikul (z lat. dens – zub, denticulus – zubec) je ozdobný pás pravidelných kostek (kvádříků) a mezer na spodní straně kamenné římsy. Vyskytuje se v iónském a korintském slohu ve starověkém Řecku. Byl velmi oblíben v římské architektuře (Pantheon aj.) Objevuje se i na stavbách období klasicismu v 19. a 20. století. Na římsách románských staveb bývají kvádříky postaveny na koso a vystupují jako trojboké hranolky. Podle Vitruvia vznikl zubořez jako kamenná nápodoba dřevěných stropních trámků, které přesahovaly přes kladí. (cs)
  • الدَنْطيْل أحد النتؤات المستطيلة الصغيرة المرصوفة مثل صف من الأسنان في الجزء الأدنى من طُنُف أو إفريز. (ar)
  • A dentil (from Lat. dens, a tooth) is a small block used as a repeating ornament in the bedmould of a cornice. Dentils are found in ancient Greek and Roman architecture, and also in later styles such as Neoclassical, Federal, Georgian Revival, Greek Revival, Renaissance Revival, Second Empire, and Beaux-Arts architecture. Dentillation refers to use of a course of dentils. (en)
  • Der Zahnschnitt oder auch Zahnschnittfries ist ein abstrakt geometrischer Fries; der Begriff wird für zwei unterschiedliche Formtypen verwendet: (de)
  • I dentelli sono piccoli blocchi usati come ornamento ripetuto nella modanatura sotto una cornice. Dentelli si trovano nelle architetture classiche greche e romane e anche in stili successive, come l'Architettura Beaux-Arts, il Neoclassicismo, l', lo stile revival coloniale britannico, l'Architettura neogreca e nell'Architettura del Secondo impero. (it)
  • Tandsnitt är inom arkitekturen en typ av ornament i form av en rad kuber placerade under en gesims. Ornamentet utvecklades på de joniska och korintiska kolonnordningarna. (sv)
  • Денти́кулы (от лат. denticulus — зубец), или «ордерные сухарики» — ряд небольших прямоугольных выступов, расположенных в виде орнамента на карнизе здания и выполняющих роль декора. Встречаются в ионическом, коринфском ордере, а также в римском варианте дорического ордера. Прообразом дентикулов послужили торцы часто расположенных поперечных деревянных балок плоского глинобитного перекрытия в архитектуре Ионии. Дентикулы встречаются как в архитектуре Древней Греции, так и в её более поздних интерпретациях времён классицизма и неоклассицизма. (ru)
  • Денти́кули (зубчики, сухарики) (від лат. denticulus — зубець) — декоративний мотив у вигляді кубиків на карнизах іонічного, коринфського, композитного і одного з варіантів римсько-доричного ордера. Прообразом дентикул були виступи поперечних дерев'яних балок глинобитних перекриттів в архітектурі Іонії. В архаїчних будівлях дентикули мали круглий переріз. Починаючи з епохи Відродження використовується і в декорі творів ужиткового мистецтва. (uk)
  • Dentiklo estas ornamaĵo tre uzata en greka arkitekturo klasika, romia arkitekturo kaj novklasika arkitekturo. La dentikloj estas formataj el ortangulaj eroj praktikataj sur granda listelo. Ili celas rompi la trajtojn de horizontala lumo de modluro kaj projekcii tranĉitajn ombrojn super la elstaraĵo produktita de la kornico de entablementoj de ionaj aŭ korintia stiloj. Plej ofte ili estas de alto duobla de ĝis longo kaj estas separitaj unuj disde aliaj pere de vacuo aŭ metatomo de longo egala al la duono de la dentiklo. (eo)
  • En arquitectura clásica un dentellón o dentículo (del latín: dens, diente) es un pequeño bloque usado como ornamento repetitivo en el saliente de la cornisa. El arquitecto romano Vitruvio (iv. 2) decía que representaban la terminación de vigas o cabios, como se encuentran en su forma más desarrollada en los templos jónicos del Asia Menor, las tumbas de Licia y los pórticos y tumbas del Imperio aqueménida, que simulan en piedra la típica estructura de madera, dejando pocas dudas sobre su origen. (es)
  • Le mot denticule peut désigner : * en histoire naturelle, des excroissances cutanées en dentine, présentes chez les poissons chondrichtyens, parfois imbriquées comme des écailles placoïdes ; * en histoire de l'architecture, des motifs ornementaux très utilisés dans l'architecture grecque classique, l'architecture romaine et l'architecture néoclassique. Ces denticules sont formés de découpures rectangulaires pratiquées sur un large listel. Ils sont destinés à rompre les traits de lumière horizontale d’une moulure d’entablement et à projeter des ombres découpées en dessous de la saillie produite par la corniche des entablements d’ordre ionique ou corinthien. D’ordinaire ils sont de hauteur double de leur largeur et séparés les uns des autres par un vide ou métatome d’une largeur égale à la (fr)
  • De tandlijst is een versiering waarbij in een muur uitstekende stenen zijn aangebracht. Het werd onder andere toegepast in de Ionische en de Korinthische orde. Ter versiering van een uitspringende kroonlijst, werd hieronder een rij blokjes geplaatst, de tandlijst. Volgens Vitruvius waren deze blokjes terug te voeren op de uiteinden van de daksparren (asseres) uit de tijd dat tempels nog grotendeels van hout waren gemaakt. * (nl)
  • Dentículo (do latim "denticulu", "dentinho"), na arquitetura clássica, é um pequeno bloco utilizado como ornamento repetitivo presente na parte inferior de uma cornija. O arquiteto romano Vitrúvio (iv. 2) afirma que um dentículo representa o fim de um caibro (asser) e, como este tipo de ornamento ocorre de forma mais pronunciada nos templos jônicos da Ásia Menor, nos e nos pórticos e túmulos da Pérsia, onde ele representa claramente a reprodução em pedra de uma construção em madeira, há pouca dúvida sobre sua origem. O mais antigo exemplar está no túmulo de Dario, o Grande, c. 500 a.C., recortado na rocha e no qual o pórtico de seu palácio está representado. O primeiro emprego em Atenas é na cornija do pórtico ou tribuna suportado por cariátides do Erecteu (480 a.C.). Quando foi introduzi (pt)
rdfs:label
  • دنطيل (ar)
  • Zubořez (cs)
  • Zahnschnitt (de)
  • Dentiklo (eo)
  • Dentellón (es)
  • Dentil (en)
  • Denticule (fr)
  • Dentelli (architettura) (it)
  • Tandlijst (nl)
  • Dentículo (pt)
  • Дентикул (ru)
  • Tandsnitt (sv)
  • Дентикули (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy