| dbo:abstract
|
- Tlustá Berta (německy Dicke Bertha) byl lidový název pro německý supertěžký moždíř ráže 42 cm vyvinutý v roce 1913 v Kruppových závodech v Essenu.Konstruktéři dali dělu jméno po majitelce závodu Bertě Krupp von Bohlen und Halbach (1886–1957). Toto jméno jednoho z největších německých děl za 1. světové války pak převzali i Spojenci. Oficiální název zbraně však zněl L/12 42-cm Type M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone, tedy Krátké 12kaliberní námořní dělo s ráží 42 cm (označení námořní dělo mělo zastřít skutečné určení zbraně). V pozdějším dobovém tisku se název „Tlustá Berta“ mylně používal i pro „pařížské“ dalekonosné dělo, použité v roce 1918 německou armádou k ostřelování Paříže. (cs)
- El Gran Berta (en alemany Dicke Bertha, literalment Berta la Grossa) és el nom d'un tipus de morter de setge —de 420 mm— desenvolupat per les indústries Krupp a Alemanya durant la Primera Guerra Mundial. La seva designació oficial va ser L/12 (canó calibre 12 en longitud) 42 cm tipus M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone (canó naval curt), nom que pretenia camuflar el propòsit real de l'arma. (ca)
- The 42-centimetre kurze Marinekanone 14 L/12 (short naval cannon), or Minenwerfer-Gerät (M-Gerät), popularly known by the nickname Big Bertha, was a German siege howitzer built by Krupp AG in Essen, Germany and fielded by the Imperial German Army from 1914 to 1918. The M-Gerät had a 42 cm (17 in) calibre barrel, making it one of the largest artillery pieces ever fielded. The M-Gerät designed in 1911 as an iteration of earlier super-heavy German siege guns intended to break modern fortresses in France and Belgium and entered production in 1912. Test firing began in early 1914 and the gun was estimated to be finished by October 1914. When the First World War broke out, the two M-Gerät guns, still prototypes, were sent to Liège, Belgium, and destroyed Forts Pontisse and Loncin. German soldiers bestowed the gun with the nickname "Big Bertha", which then spread through German newspapers to the Allies, who used it as a nickname for all super-heavy German artillery. The Paris Gun, a railway gun used to bomb Paris in 1918, has historically been confused for the M-Gerät. Due to losses from faulty ammunition and Allied counter-battery artillery, a smaller-calibre (30.5 cm (12.0 in)) gun called the Beta-M-Gerät was built and fielded from 1916 until the end of the war. It had a longer and heavier barrel that was mated to the M-Gerät's carriage but was found to be less effective than the base gun. (en)
- Dika Berta (germane: Dicke Bertha) estis germana kanono, uzita dum la unua mondmilito. Ĝi havis la atingopovon de 14 km, la pafaĵo pezis 930 kg el kiu 110 kg estis eksplodaĵo. Oni produktis de ĝi 10 ekzemplerojn, kun diametro de 420 mm. (eo)
- La Gran Berta (en alemán Dicke Bertha, literalmente Berta la Gorda) es el nombre de un tipo de obús de asedio —de 420 mm— desarrollado por las industrias Krupp en Alemania durante la Primera Guerra Mundial. Su designación oficial fue L/12 (cañón calibre 12 en longitud) 42 cm tipo M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone (cañón naval corto), nombre que pretendía camuflar el propósito real del arma. (es)
- Dicke Bertha (auch Dicke Berta, im Französischen Grosse Bertha) war der Spitzname mehrerer deutscher Geschütze, die zum ersten Mal im Ersten Weltkrieg eingesetzt wurden und dort zu den bekanntesten Waffen zählten. Im engeren Sinn bezieht sich der Spitzname nur auf das M-Gerät mit Räderlafette, jedoch wurde teilweise aufgrund der Kalibergleichheit auch der zur Marine gehörende 42-cm-Gamma-Mörser so bezeichnet. Es handelte sich in beiden Fällen um 42-cm-Mörser, die vom Rüstungskonzern Krupp entwickelt und gebaut wurden. Die beiden Geschütztypen wurden jeweils als Kurze Marine-Kanone bezeichnet, obwohl sie für den Einsatz an Land vorgesehen waren. Sie sollten zur Bekämpfung von Festungsanlagen dienen. Im Ersten Weltkrieg zeigte sich, dass die modernsten und stärksten Festungsbauwerke aus Stahlbeton den 42-cm-Granaten standhielten, während andere Konstruktionen durchschlagen wurden. (de)
- Berta Handia (alemanez: Dicke Bertha, hitzez hitz 'Berta lodia' esan nahi duena) setio-obus bat izan zen, 420 milimetroko kalibrea zuena. Krupp industria taldeak garatu zuen Alemanian Lehen Mundu Gerran. Fritz Rausenbergerrek diseinatu zuen eta Bertha Krupp oinordekoaren omenezko ezizena jarri zion. Askotan «Berta Handia» ezizena oker erabiltzen dute eta alemaniar beste artilleria-piezekin nahasten dituzte, batez ere «Langer Max» edota «» piezekin. Zinez, «Berta Handia» soilik 42 zentimetroko kalibrea zuen -Gerät pieza baino ez zen. (eu)
- La Grosse Bertha (en allemand : Dicke Bertha) est une très grosse pièce d'artillerie de siège utilisée par l'armée allemande lors de la Première Guerre mondiale. Il s'agissait d'un obusier de 420 mm de diamètre et de 16 calibres de long. Deux modèles furent construits : d'abord le 42-cm Kurze Marine-Kanone 12 (Gamma-Mörser) à partir de 1912, puis le 42-cm Kurze Marine-Kanone 14 (M-Gerät) à partir de 1914. En France, on a souvent désigné sous ce nom le mystérieux canon utilisé pour le bombardement de Paris en 1918 (Pariser Kanonen), mais il s'agit en fait d'un modèle bien différent (Ferngeschütz ou Kaiser-Wilhelm-Geschütz). (fr)
- La grande Berta (ufficialmente 42 cm M-Gerät 14 L/12) è un modello d'un pezzo d'artiglieria terrestre utilizzato dall'esercito tedesco durante la prima guerra mondiale. Spesso è erroneamente associato al cannone che bombardò Parigi in quello stesso periodo, il Parisgeschütz. (it)
- ディッケ・ベルタ（Dicke Bertha, 太っちょベルタ、大ベルタ）は、ドイツのクルップ社が設計・製造した、口径42cmの巨大榴弾砲である。第一次世界大戦においてドイツ帝国陸軍が使用した。ベルタとはクルップ社社長夫人ベルタ・クルップ・フォン・ボーレン・ウント・ハルバッハの名である。一般的には英米軍が呼んだ英語読みのビッグ・バーサの名で知られる（ビッグ・バーサは必ずしも42cm榴弾砲を指すわけではなく、ドイツの巨大砲一般に付けられたあだ名で、パリ砲もビッグ・バーサと呼ばれていた）。 (ja)
- M-Gerät – niemiecki ciężki z okresu I wojny światowej, produkowany przez zakłady zbrojeniowe Friedrich Krupp AG w Essen. Był powszechnie znany pod potoczną nazwą Dicke Bertha (pol. „Gruba Berta”), pochodzącą od imienia , właścicielki zakładów Friedrich Krupp AG w latach 1902–1943. Moździerz był jednym z najcięższych dział wykorzystanych na polach bitewnych I wojny światowej. Był też jednym z najcięższych tego typu maszyn w historii – cięższe były tylko moździerze samobieżne Karl i moździerze stałe. Został wyprodukowany w ilości około 30 sztuk w dwóch wersjach: stacjonarnej oznaczonej jako (niem.) (niem. Kurze Marine-Kanone 12 L/16 (Gamma-Gerät)) i ciągnionej „Typ M wz. 14” (niem. Kurze Marine-Kanone 14 (M-Gerät)). Pierwsza miała masę 150 t, zaś druga 42,6 t. Obydwie wersje powstawały w zakładach Friedrich Krupp AG pod kierunkiem profesora Rausenbergera, zaś pierwsze próby nowej broni zostały przeprowadzone na poligonie zakładów w Meppen. Kaliber „Grubej Berty” wynosił 420 mm. W ciągu godziny mogła wystrzelić 10 pocisków o masie 930 kg każdy na odległość 15 km. Pociski były w stanie przebijać ściany fortów i bunkrów o grubości 2,5 m oraz osłony pancerne o grubości 30 cm. Do obsługi moździerza potrzeba było setek żołnierzy (250 w przypadku wersji stacjonarnej i 100 w przypadku wersji ciągnionej). Niemcy w chwili wybuchu I wojny światowej dysponowali 5 moździerzami stacjonarnymi i 2 ciągnionymi. Użyto ich do burzenia fortów belgijskich (Liège, Namur) i francuskich. Zostały również wykorzystane do ostrzeliwania twierdzy Modlin, której broniła 105-tysięczna załoga rosyjska oraz do ostatecznego rozbicia wzniesionej przez Austriaków, a następnie opanowanej przez Rosjan, twierdzy Przemyśl. „Gruba Berta” jest często mylona z tzw. Paris-Geschütz (pol. „Działo paryskie”), które w 1918 roku zostało użyte do ostrzału Paryża. Polak z Wielkopolski służący w Armii Cesarstwa Niemieckiego podczas bitwy pod Verdun „Grubą Bertę” wspominał następująco (pisownia oryginalna): Grubą Bertę przysunęli [o około] 20 km bliżej frontu. Na skraju lasu zbudowano silne betonowe podłoże, na którym montuje się działo. W szerokim promieniu wokół działa umocniono teren betonem. Do działa doprowadzono szyny, po których dowozi się amunicję. Działo ma zaś potworne rozmiary. Sam wylot działa pomieścić może dorosłą osobę. Pociski do niego, wielkości prawie człowieka, dowozi się osobnemi wózkami wprost w paszczę kolosa. Obok działa ustawiono silne schrony i trawersy, chroniące załogę od pocisków nieprzyjaciela. W dalszym promieniu od działa ustawia się markowane armaty, dla zdezorientowania lotników. Cała pozycja zamaskowana drzewami i gałęziami. Specjalni fachowcy pracują nad budową już od kilku tygodni. Prace są prawie na ukończeniu i za dwa dni rozpoczną strzelać. [...] W oznaczonym dniu podsuwamy się na sam kraj góry, aby być świadkiem odstrzałów – to dla piechura coś ciekawego. Odszedł strzał! Głęboki głuchy odgłos rozdziera powietrze, a ogromna chmura dymu wznosi się ku górze. Zatykamy uszy i otwieramy usta, aby uchronić bębenki od uszkodzenia. Dla dezorientacji strzelają także markowane armaty, samym prochem i tworzą podobne chmury dymu. Co dziesięć minut odchodzi strzał. Częściej strzelać nie można. (pl)
- Dikke Bertha (Duits: Dicke Bertha) is de bijnaam van een Duitse houwitser. De officiële naam was Kurze Marine Kanone L/12 en had als codenaam M-Gerät. Dit wapen wordt vaak verward met de Lange Max. De Dikke Bertha is een latere en lichtere versie van de Duitse 42 cm Gamma Mörser. (nl)
- O kurze Marinekanone 14 L/12 de 420 mm (canhão naval curto), ou Minenwerfer-Gerät (M-Gerät), popularmente conhecido como Grande Berta ou Berta Gorda, era um obus de cerco alemão construído pela Krupp AG em Essen, Alemanha e utilizada pelo Exército Imperial Alemão de 1914 a 1918. O M-Gerät tinha um calibre de 420 mm, o que fazia dele uma das maiores peças de artilharia jamais utilizadas em guerra. Foi concebido em 1911 e entrou em produção no ano seguinte. Os disparos de teste começaram no início de 1914 e estimava-se que o obus estivesse disponível em outubro. Quando começou a Primeira Guerra Mundial, as duas armas M-Gerät disponíveis, ainda em protótipo, foram enviadas para Liège e utilizadas para arrasar os fortes Pontisse e Loncin. Os soldados alemães deram à poderosa peça de artilharia a alcunha de "Grande Bertha", que depois se espalhou, através dos jornais alemães, aos Aliados, que a utilizaram genericamente para designar todas as peças de artilharia alemã superpesadas, o que poderá explicar a confusão com o Canhão de Paris, utilizado em 1918, depois de todas as Grandes Bertas terem sido retirados de serviço. (pt)
- Tjocka Bertha (även Tjocka Berta; tyska: Dicke Bertha eller Dicke Berta) var en tysk mörsare med 42 cm kaliber. (Vissa källor klassificerar Tjocka Bertha som mörsare, andra som haubits. Enligt tysk terminologi var den en mörsare.) Den användes endast av tyska armén, första gången under första världskriget och var ett av krigets mest kända och brutala vapen. Den officiella beteckningen var egentligen "L/12 42-cm M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone". Den var nämligen en variant av en kustförsvarskanon som kortats för att bli tillräckligt lätt för att kunna dras av en Daimler-Benz artilleritraktor. (sv)
- «Большая Берта» или «Толстушка Берта» (нем. «Dicke Bertha») — немецкая 420-мм мортира. (ru)
- 大贝莎（ 德語：Dicke Bertha，或译为 大贝尔塔）是第一次世界大战期间德国使用的一种420毫米超重型榴弹炮，由克虏伯公司设计和制造。总共生产了十门。 (zh)
- Велика Берта (нім. Dicke Bertha — товста Берта) — популярна назва однієї із гармат моделі L/12, які використовувала Німеччина в Першій світовій війні. Походження назви невідоме. Існує непідтверджена документально версія, що свою назву гармата отримала на честь тогочасної власниці концерну «Крупп» — Берти Крупп. «Берта» була розроблена в 1904 році і побудована на заводах «Круппа» в 1914. Її калібр становив 420 мм, вага снарядів досягала 820 кг, а дальність пострілів — 15 км. Усього було побудовано чотири такі гармати, усі вони брали участь у знаменитій Верденській битві року (понад мільйон убитих і поранених).
* Вага: 42,6 тонни
* Калібр: 420 мм
* Снаряд: 820 кг
* Далекобійність: 15 км (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El Gran Berta (en alemany Dicke Bertha, literalment Berta la Grossa) és el nom d'un tipus de morter de setge —de 420 mm— desenvolupat per les indústries Krupp a Alemanya durant la Primera Guerra Mundial. La seva designació oficial va ser L/12 (canó calibre 12 en longitud) 42 cm tipus M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone (canó naval curt), nom que pretenia camuflar el propòsit real de l'arma. (ca)
- Dika Berta (germane: Dicke Bertha) estis germana kanono, uzita dum la unua mondmilito. Ĝi havis la atingopovon de 14 km, la pafaĵo pezis 930 kg el kiu 110 kg estis eksplodaĵo. Oni produktis de ĝi 10 ekzemplerojn, kun diametro de 420 mm. (eo)
- La Gran Berta (en alemán Dicke Bertha, literalmente Berta la Gorda) es el nombre de un tipo de obús de asedio —de 420 mm— desarrollado por las industrias Krupp en Alemania durante la Primera Guerra Mundial. Su designación oficial fue L/12 (cañón calibre 12 en longitud) 42 cm tipo M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone (cañón naval corto), nombre que pretendía camuflar el propósito real del arma. (es)
- Berta Handia (alemanez: Dicke Bertha, hitzez hitz 'Berta lodia' esan nahi duena) setio-obus bat izan zen, 420 milimetroko kalibrea zuena. Krupp industria taldeak garatu zuen Alemanian Lehen Mundu Gerran. Fritz Rausenbergerrek diseinatu zuen eta Bertha Krupp oinordekoaren omenezko ezizena jarri zion. Askotan «Berta Handia» ezizena oker erabiltzen dute eta alemaniar beste artilleria-piezekin nahasten dituzte, batez ere «Langer Max» edota «» piezekin. Zinez, «Berta Handia» soilik 42 zentimetroko kalibrea zuen -Gerät pieza baino ez zen. (eu)
- La grande Berta (ufficialmente 42 cm M-Gerät 14 L/12) è un modello d'un pezzo d'artiglieria terrestre utilizzato dall'esercito tedesco durante la prima guerra mondiale. Spesso è erroneamente associato al cannone che bombardò Parigi in quello stesso periodo, il Parisgeschütz. (it)
- ディッケ・ベルタ（Dicke Bertha, 太っちょベルタ、大ベルタ）は、ドイツのクルップ社が設計・製造した、口径42cmの巨大榴弾砲である。第一次世界大戦においてドイツ帝国陸軍が使用した。ベルタとはクルップ社社長夫人ベルタ・クルップ・フォン・ボーレン・ウント・ハルバッハの名である。一般的には英米軍が呼んだ英語読みのビッグ・バーサの名で知られる（ビッグ・バーサは必ずしも42cm榴弾砲を指すわけではなく、ドイツの巨大砲一般に付けられたあだ名で、パリ砲もビッグ・バーサと呼ばれていた）。 (ja)
- Dikke Bertha (Duits: Dicke Bertha) is de bijnaam van een Duitse houwitser. De officiële naam was Kurze Marine Kanone L/12 en had als codenaam M-Gerät. Dit wapen wordt vaak verward met de Lange Max. De Dikke Bertha is een latere en lichtere versie van de Duitse 42 cm Gamma Mörser. (nl)
- Tjocka Bertha (även Tjocka Berta; tyska: Dicke Bertha eller Dicke Berta) var en tysk mörsare med 42 cm kaliber. (Vissa källor klassificerar Tjocka Bertha som mörsare, andra som haubits. Enligt tysk terminologi var den en mörsare.) Den användes endast av tyska armén, första gången under första världskriget och var ett av krigets mest kända och brutala vapen. Den officiella beteckningen var egentligen "L/12 42-cm M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone". Den var nämligen en variant av en kustförsvarskanon som kortats för att bli tillräckligt lätt för att kunna dras av en Daimler-Benz artilleritraktor. (sv)
- «Большая Берта» или «Толстушка Берта» (нем. «Dicke Bertha») — немецкая 420-мм мортира. (ru)
- 大贝莎（ 德語：Dicke Bertha，或译为 大贝尔塔）是第一次世界大战期间德国使用的一种420毫米超重型榴弹炮，由克虏伯公司设计和制造。总共生产了十门。 (zh)
- Tlustá Berta (německy Dicke Bertha) byl lidový název pro německý supertěžký moždíř ráže 42 cm vyvinutý v roce 1913 v Kruppových závodech v Essenu.Konstruktéři dali dělu jméno po majitelce závodu Bertě Krupp von Bohlen und Halbach (1886–1957). Toto jméno jednoho z největších německých děl za 1. světové války pak převzali i Spojenci. Oficiální název zbraně však zněl L/12 42-cm Type M-Gerät 14 Kurze Marine-Kanone, tedy Krátké 12kaliberní námořní dělo s ráží 42 cm (označení námořní dělo mělo zastřít skutečné určení zbraně). (cs)
- The 42-centimetre kurze Marinekanone 14 L/12 (short naval cannon), or Minenwerfer-Gerät (M-Gerät), popularly known by the nickname Big Bertha, was a German siege howitzer built by Krupp AG in Essen, Germany and fielded by the Imperial German Army from 1914 to 1918. The M-Gerät had a 42 cm (17 in) calibre barrel, making it one of the largest artillery pieces ever fielded. (en)
- Dicke Bertha (auch Dicke Berta, im Französischen Grosse Bertha) war der Spitzname mehrerer deutscher Geschütze, die zum ersten Mal im Ersten Weltkrieg eingesetzt wurden und dort zu den bekanntesten Waffen zählten. Im engeren Sinn bezieht sich der Spitzname nur auf das M-Gerät mit Räderlafette, jedoch wurde teilweise aufgrund der Kalibergleichheit auch der zur Marine gehörende 42-cm-Gamma-Mörser so bezeichnet. (de)
- La Grosse Bertha (en allemand : Dicke Bertha) est une très grosse pièce d'artillerie de siège utilisée par l'armée allemande lors de la Première Guerre mondiale. Il s'agissait d'un obusier de 420 mm de diamètre et de 16 calibres de long. Deux modèles furent construits : d'abord le 42-cm Kurze Marine-Kanone 12 (Gamma-Mörser) à partir de 1912, puis le 42-cm Kurze Marine-Kanone 14 (M-Gerät) à partir de 1914. (fr)
- M-Gerät – niemiecki ciężki z okresu I wojny światowej, produkowany przez zakłady zbrojeniowe Friedrich Krupp AG w Essen. Był powszechnie znany pod potoczną nazwą Dicke Bertha (pol. „Gruba Berta”), pochodzącą od imienia , właścicielki zakładów Friedrich Krupp AG w latach 1902–1943. Polak z Wielkopolski służący w Armii Cesarstwa Niemieckiego podczas bitwy pod Verdun „Grubą Bertę” wspominał następująco (pisownia oryginalna): (pl)
- O kurze Marinekanone 14 L/12 de 420 mm (canhão naval curto), ou Minenwerfer-Gerät (M-Gerät), popularmente conhecido como Grande Berta ou Berta Gorda, era um obus de cerco alemão construído pela Krupp AG em Essen, Alemanha e utilizada pelo Exército Imperial Alemão de 1914 a 1918. O M-Gerät tinha um calibre de 420 mm, o que fazia dele uma das maiores peças de artilharia jamais utilizadas em guerra. Foi concebido em 1911 e entrou em produção no ano seguinte. Os disparos de teste começaram no início de 1914 e estimava-se que o obus estivesse disponível em outubro. Quando começou a Primeira Guerra Mundial, as duas armas M-Gerät disponíveis, ainda em protótipo, foram enviadas para Liège e utilizadas para arrasar os fortes Pontisse e Loncin. Os soldados alemães deram à poderosa peça de artilharia (pt)
- Велика Берта (нім. Dicke Bertha — товста Берта) — популярна назва однієї із гармат моделі L/12, які використовувала Німеччина в Першій світовій війні. Походження назви невідоме. Існує непідтверджена документально версія, що свою назву гармата отримала на честь тогочасної власниці концерну «Крупп» — Берти Крупп. «Берта» була розроблена в 1904 році і побудована на заводах «Круппа» в 1914. Її калібр становив 420 мм, вага снарядів досягала 820 кг, а дальність пострілів — 15 км.
* Вага: 42,6 тонни
* Калібр: 420 мм
* Снаряд: 820 кг
* Далекобійність: 15 км (uk)
|
