dbo:abstract
|
- Étienne de La Boétie, en occità Esteve de La Boetiá, (Sarlat e la Canedat (Perigord), 1 de novembre de 1530 - (Bordeus), 18 d'agost de 1563) va ser un escriptor, filòsof i polític francès del Renaixement. (ca)
- إتين دي لابويسيه (بالفرنسية: Étienne de La Boétie) (1 نوفمبر 1530, سارلا - 18 أغسطس 1563) كاتب وقاضي فرنسي وموجد النظرية الفوضوية، ومؤسس الفلسفة السياسية الحديثة في فرنسا، «ذُكر بأنه أعظم صديق وثيق لكاتب المقالات البارز ميشيل دي مونتين، في واحدة من أبرز الصداقات في التاريخ.» (ar)
- Étienne de La Boétie (1. listopad 1530, Sarlat-la-Canéda - 18. srpen 1563, Bordeaux) byl francouzský právník, humanista a politický filozof. (cs)
- O Ετιέν ντε Λα Μποεσί ή ντε Λα Μποετί (Étienne ή Estienne de La Boétie, 1 Νοεμβρίου 1530 – 18 Αυγούστου 1563) ήταν Γάλλος δικαστής, συγγραφέας και "ένας θεμελιωτής της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία". Είναι περισσότερο γνωστός ως φίλος του Μισέλ ντε Μονταίν, καθώς και για το ότι ήταν μια πρώιμη επιρροή για την αναρχική σκέψη. Τον 20ό αιώνα, αρκετοί Ευρωπαίοι αναρχικοί άρχισαν να παραπέμπουν στα έργα του Λα Μποεσί, μεταξύ των οποίων και οι , and . Ο επίσης τον αναφέρει στο βιβλίο του για να εξηγήσει την ιδέα του πώς να ξεφύγει η ανθρωπότητα από τον καπιταλισμό. O , βασικός υποστηρικτής της μη-βίας, τον αναφέρει συχνά. (el)
- Étienne de La Boétie [etjɛn də la bɔeˈsi] (* 1. November 1530 in Sarlat; † 18. August 1563 in Germignan) war ein französischer Hoher Richter, Gelegenheitsautor und enger Freund von Michel de Montaigne. (de)
- Stefano de LA BOESI (franclingve Étienne de La Boétie), naskiĝis en la 1-an de novembro 1530 kaj mortis pro pesto en la 18-an de aŭgusto 1563, estis franca verkisto, humanisto, juristo, anarkiisto kaj intima amiko de Mikaelo de Montanjo. Filo de partikulara lieŭtenanto de la reĝoficiro de Périgord kaj de familio de juĝistoj, Stefano de la Boétie kreskis en klera medio. Lia ĉirkaŭularo estis kompostita ĉefe de kultivitaj burĝoj. Malmultaj da informoj pri la plejparto de la vivo de la Boétie (sia infaneco, sia eduko, la fruaj jaroj de sia juĝofico) estas konservitaj. Kio estas certa, estas ke la Boétie estas ankoraŭ juna dum la morto de sia patro. La infano estas do instruita de sia onklo Estienne, kiu prenis la plejparton de la eduko de sia nevo. Li estas kvazaŭ vera patro, tio kio igis diri al Stefano "ke li ŝuldas al li sian instruadon kaj ĉion kio li estas kaj estus". Multenombraj aŭtoroj indikas ke La Boétie studis en Fakultato de Gviano ĉe Bordozo. Tamen la historiisto de tiu instituto neniam renkontis la nomo de La Boétie inter la studentoj de tiu institucio. Ĉe la fino de siaj humanstudoj, La Boétie plifortigas pasion por la malnova filologio, kiu atingas lin kiel ĝi atingas aliajn en lia centjaro. Li verkas francajn, latinajn aŭ grekajn versaĵojn. Li redaktas dudek-naŭ amajn sonetojn kaj fariĝas poste la tradukisto de verkoj de Plutarko, Vergilio kaj Aristotelo. Sekve li rekomencas sian juĝostudon ĉe la Universitato de Orleano. Ĉe la komenco de siaj universitataj studoj tiu dekokjara junulo -sole- skribas sian unuan verkon, kiu fariĝos poste la plej faman el siajn verkojn, la faman « Parolado de la Memvola Servuteco». Tiu verko ("Parolado pri memvola servuto" franclingve: Discours sur la servitude volontaire, esperantigita de Roland Levreaud) estis verkita en 1549, kaj publikigita unuafoje en 1576. En ĝi la aŭtoro klarigas, ke ĉiuj sklavoj mem kulpas pri sia situacio, ĉar ili ŝatas ĝin, kaj tute ne klopodas por forpeli sian subpremanton, kaj ili provizas mem la obeigistojn de la tirano. La Boétie akiris la respekton de Montaigne, kiu estis ĉe lia mortlito (eo)
- Étienne de La Boétie (Sarlat-la-Canéda, 1530eko azaroaren 1a - Germignan, Le Taillan-Médoc, 1563ko abuztuaren 18a) frantziar idazlea eta epailea izan zen. Bere erreferentzia ezagunenak bi hauek dira: alde batetik, unibertsitatean ikasle zela “” (frantsesez, Discours de la servitude volontaire ou le Contr'un) idatzi zuen; eta bestetik, Michel de Montaigneren lagun mina izan zen. Humanismo klasikoko eta zuzenbideko ikasketak burutu zituen, eta horren ondoren, hainbat lan egin zituen: lehenik, Henrike II. erregearen gorteko kontseilaria izan zen; bigarrenez, Bordeleko parlamentuan ere, kontseilari bezala aritu zen lanean; hirugarrenez, Frantziako Erlijio Gerrari amaiera ematea helburu zuten katoliko eta protestanteen arteko bake negoziazioetan parte hartu zuen; azkenik, aisialdian, humanismo klasikoko heziketari men eginez, bertsoak, olerkiak, sonetoak eta testu klasiko batzuen itzulpenak idatzi zituen. Artikulu honetan, aurrerago garatuko den moduan, lehen parrafoan aipatu diren bi erreferentziak lotuta doaz. Labur adierazita, hau da lotura: Étienne de La Boétieren testua, gaur arte iritsi izana, neurri handi batean, Montaigneri zor zaio. Berari esker publikatu zen testua, de La Boétie hil eta urte batzuetara, hain zuzen, 1572an urte-artean 1576an. Gaur arteko ibilbidean, testua hainbat hizkuntzatan itzuli da, horien artean euskara. Itzulpen hori, 2011n argitaratu zen. Mintzaldiari dagokionez, tiraniaren aurkako kritika zorrotza da. Hala ere, Étiennek testuan adierazten du, tirania ez dela posible herritarren borondatezko mendekotasunik gabe. Hau da, herritarrak, borondatez dira morroi; mendekotasun egoera indartzen dute borondatez. (eu)
- Étienne de La Boétie ([labɔesi], parfois [labwa'ti]) est un écrivain humaniste, un poète et un juriste français né le 1er novembre 1530 à Sarlat, ville du sud-est du Périgord, et mort le 18 août 1563 à Germignan, dans la commune du Taillan-Médoc, près de Bordeaux. La Boétie est célèbre pour son Discours de la servitude volontaire. À partir de 1558, il est l’ami intime de Montaigne, qui lui rend un hommage posthume dans ses Essais. La Boétie est mort jeune, à l'âge de 32 ans ; Montaigne a vécu jusqu'à 59 ans. (fr)
- Étienne de La Boétie (?·i) (Sarlat, 1 de noviembre de 1530 - Germignan, comuna de Le Taillan-Médoc cerca de Burdeos, 18 de agosto de 1563) fue un filósofo y trabajó como Magistrado en Burdeos Francia. Se interesó desde muy joven en los autores clásicos griegos y latinos. A los 18 años escribió Discours de la servitude volontaire ou le Contr'un («Discurso sobre la servidumbre voluntaria o el Contra uno») en 1548, no siendo publicado hasta 1572 por su mejor amigo Michel de Montaigne. El texto, si bien fue escrito en 1548 y pasó de mano en mano por ciertos sectores ligados a la política, por filósofos y escritores de renombre, no fue publicado hasta 25 años después de haber sido escrito por su autor. Después de cursar estudios de Derecho en la Université d'Orléans, se convierte en 1553 en consejero del Parlamento de Burdeos. A partir de 1560 participa junto a Michel de l'Hospital en diversas negociaciones para lograr la paz civil -predicando la tolerancia- en las guerras de religión que oponían a católicos y protestantes. El Discurso sobre la servidumbre voluntaria es una corta requisitoria de 18 páginas, contra el Absolutismo que sorprende por su erudición y solidez ya que quien lo escribió sólo tenía 18 años de edad. Al leer esta obra Michel de Montaigne quiere conocer al autor y de este encuentro nace una amistad que sólo acaba con la muerte de La Boétie. El texto de La Boétie plantea la cuestión de la legitimidad de cualquier autoridad sobre un pueblo y analiza las razones de la sumisión (relación dominación/ servidumbre). De esta manera el Discurso prefigura la teoría del contrato social e invita al lector a una minuciosa vigilancia siempre con la libertad como punto de mira. Los numerosos ejemplos sacados de la Antigüedad clásica que —como era costumbre en la época— aparecen en el texto, le permiten criticar, bajo una apariencia de erudición, la situación política de su tiempo. Si bien La Boétie fue un servidor del orden público, es considerado por algunos como un precursor intelectual de la desobediencia civil y del anarquismo. Murió por la peste en Germignan el 18 de agosto de 1563 a los 32 años. (es)
- Scríbhneoir daonnúil agus file Francach é Étienne de La Boétie, a rugadh 1 Samhain, 1530 i Sarlat, cathair in oirdheisceart Périgord, agus a d’éag 18 Lúnasa, 1563 i Germignan, i mbaile Taillan-Médoc, in aice le Bordeaux. Tá clú ar La Boétie mar gheall ar a Lascaine ar Sheirbhís Dheonach. Ó 1558 bhí sé ina dhlúthchara le Montaigne, a d’íoc ómós tar éis dó ina Aistí. (ga)
- Étienne de La Boétie (Sarlat, 1º novembre 1530 – Germignan, 18 agosto 1563) è stato un filosofo, scrittore, politico e giurista francese. È noto in particolare per il suo Discorso sulla servitù volontaria. (it)
- エティエンヌ・ド・ラ・ボエシ(フランス語: Étienne de La Boétie [etjɛn də la bɔesi]、また[bwati]、[bɔeti] 、1530年11月1日 - 1563年8月18日)は、フランスの裁判官、人文主義者。エティエンヌ・ド・ラ・ボエティやラ・ボエシーと表記されることもある。 (ja)
- 에티엔 드 라 보에티(Étienne de La Boétie, 1530년 11월 1일 - 1563년 8월 18일)는 프랑스의 판사이자 작가 그리고 프랑스 근대 정치철학의 창시자이다. 그는 철학자 몽테뉴의 친구로 《자발적 복종》(Discours de la servitude volontaire)을 집필하였다. (ko)
- Étienne or Estienne de La Boétie (French: [etjɛn də la bɔesi], also [bwati] or [bɔeti]; Occitan: Esteve de La Boetiá; 1 November 1530 – 18 August 1563) was a French magistrate, classicist, writer, poet, and political theorist, best remembered for his intense and intimate friendship with essayist Michel de Montaigne. His early political treatise Discourse on Voluntary Servitude was posthumously adopted by the Huguenot movement and is sometimes seen as an early influence on modern anti-statist, utopian, and civil disobedience thought. (en)
- Étienne de La Boétie (modern-Franse uitspraak: etjɛn də la bwa’ti, bɔe’ti) (Sarlat, 1 november 1530 – Germignan, gemeente Le Taillan-Médoc, 18 augustus 1563) was een Franse rechter, schrijver, politiek filosoof en een vriend van de filosoof Montaigne. Hij was de auteur van het Vertoog over de vrijwillige onderdanigheid (Discours de la servitude volontaire). (nl)
- Étienne de La Boétie (ur. 1 listopada 1530 w Sarlat, zm. 18 sierpnia 1563 w Le Taillan-Médoc) – francuski sędzia, pisarz oraz filozof polityczny, przyjaciel Michel de Montaigne’a i autor Rozprawy o dobrowolnej niewoli (Discours de la servitude volontaire). (pl)
- Étienne de La Boétie, eventualmente também referido como Estienne de La Boétie (Sarlat-la-Canéda, 1 de novembro de 1530 – Germignan, comuna de Taillan-Médoc, 18 de agosto de 1563) foi um humanista e filósofo francês, contemporâneo e amigo de Michel de Montaigne (este que em seu ensaio "Sobre a Amizade" faz uma homenagem a La Boétie). Poucos anos antes de morrer, aos 32 anos, Étienne de La Boétie deixou em testamento seus escritos a Montaigne, o qual, mais tarde, destacou os méritos nos Ensaios e em várias cartas, apontando este autor como um importante homem daquele século. Traduções de obras clássicas greco-romanas eram comuns entre os studia humanitatis, por isso entre os trabalhos de Étienne de La Boétie estão as traduções do grego para o francês de obras de Xenofonte e Plutarco — Étienne escreveu também algumas obras originais, a sua obra mais famosa é seu Discurso da Servidão Voluntária, escrita no século XVI, depois da derrota do povo francês contra o exército e fiscais do rei, que estabeleceram um novo imposto sobre o sal. A obra se mostra como uma espécie de hino à liberdade, com questionamentos sobre as causas da dominação de muitos por poucos, da indignação da opressão e das formas como vencê-las. Já no título aparece a contradição do termo servidão voluntária, pois como se pode servir de forma voluntária, isto é, sacrificando a própria liberdade de espontânea vontade? Na obra, o autor pergunta-se sobre a possibilidade de cidades inteiras submeterem-se à vontade de um só. De onde um só tira o poder para controlar todos? Isso só poderia acontecer mediante uma espécie de servidão voluntária. Ele afirma então que são os próprios homens que se fazem dominar, pois, caso quisessem sua liberdade de volta, precisariam apenas de se rebelar para consegui-la. Étienne afirma que é possível resistir à opressão, e ainda por cima sem recorrer à violência — segundo ele a tirania se destrói sozinha quando os indivíduos se recusam a consentir com sua própria escravidão. Como a autoridade constrói seu poder principalmente com a obediência consentida dos oprimidos, uma estratégia de resistência sem violência é possível, organizando coletivamente a recusa de obedecer ou colaborar. (pt)
- Этьен де ла Боэси (Боэти) (фр. Étienne de La Boétie [labɔesi], устаревшее написание фамилии La Boëtie; 1 ноября 1530, Сарла-ла-Канеда — 18 августа 1563, близ Бордо) — французский писатель и философ, гуманист, автор переводов Плутарха, Вергилия, Ксенофонта и Ариосто. Близкий друг Мишеля Монтеня, который называл его «вторым Бюде». За его выступления против абсолютизма и тирании и в поддержку и ненасильственного сопротивления его впоследствии называли «анархистом» и считали своим предшественником такие разные авторы, как ситуационист Рауль Ванейгем и либертарианец Лью Рокуэлл. Мюррей Ротбард считал его «основателем современной политической философии во Франции». (ru)
- Étienne de La Boétie /labɔesi/ eller /|labwa'ti/, född 1 november 1530, död 18 augusti 1563,var en fransk humanistisk författare, känd för sin Discours de la servitude volontaire (Avhandling om frivillig träldom). Han var nära vän till Michel de Montaigne, som uttalar sig uppskattande om honom i sina Essayer. (sv)
- Етьєн де ля Боесі (фр. Étienne de La Boétie, застар. Estienne de La Boëtie, окс. Esteve de La Boetiá; 1 листопада 1530, Сарлат — 18 серпня 1563, Жермінян, Ле-Таян-Медок біля Бордо) — французький письменник-гуманіст і поет. Автор «Міркування про добровільне рабство» (фр. Discours de la servitude volontaire). (uk)
- 艾蒂安·德·拉博埃西(法語:Étienne de La Boétie,法语发音:[etjɛn də la bɔesi] ();1530年11月1日-1563年8月18日;又译拉波埃西、拉波哀西)法国作家,法国政治哲学的奠基人、的重要代表人物。是米歇尔·德·蒙田最亲密的好友。 他出身良好,父亲是佩里戈尔总督的助理。拉波哀西幼失怙恃,早年跟一位当神父的叔叔学习,之后进了奥尔良大学,主修法律。他的老师之一是后来为新教信仰而殉道的。1548年,波尔多的抗盐税暴乱遭到镇压,一时民怨沸腾,撰有《》,该文也是启蒙主义所宣扬的自由、平等、博爱等观念的先声。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- Étienne de La Boétie, en occità Esteve de La Boetiá, (Sarlat e la Canedat (Perigord), 1 de novembre de 1530 - (Bordeus), 18 d'agost de 1563) va ser un escriptor, filòsof i polític francès del Renaixement. (ca)
- إتين دي لابويسيه (بالفرنسية: Étienne de La Boétie) (1 نوفمبر 1530, سارلا - 18 أغسطس 1563) كاتب وقاضي فرنسي وموجد النظرية الفوضوية، ومؤسس الفلسفة السياسية الحديثة في فرنسا، «ذُكر بأنه أعظم صديق وثيق لكاتب المقالات البارز ميشيل دي مونتين، في واحدة من أبرز الصداقات في التاريخ.» (ar)
- Étienne de La Boétie (1. listopad 1530, Sarlat-la-Canéda - 18. srpen 1563, Bordeaux) byl francouzský právník, humanista a politický filozof. (cs)
- Étienne de La Boétie [etjɛn də la bɔeˈsi] (* 1. November 1530 in Sarlat; † 18. August 1563 in Germignan) war ein französischer Hoher Richter, Gelegenheitsautor und enger Freund von Michel de Montaigne. (de)
- Étienne de La Boétie ([labɔesi], parfois [labwa'ti]) est un écrivain humaniste, un poète et un juriste français né le 1er novembre 1530 à Sarlat, ville du sud-est du Périgord, et mort le 18 août 1563 à Germignan, dans la commune du Taillan-Médoc, près de Bordeaux. La Boétie est célèbre pour son Discours de la servitude volontaire. À partir de 1558, il est l’ami intime de Montaigne, qui lui rend un hommage posthume dans ses Essais. La Boétie est mort jeune, à l'âge de 32 ans ; Montaigne a vécu jusqu'à 59 ans. (fr)
- Scríbhneoir daonnúil agus file Francach é Étienne de La Boétie, a rugadh 1 Samhain, 1530 i Sarlat, cathair in oirdheisceart Périgord, agus a d’éag 18 Lúnasa, 1563 i Germignan, i mbaile Taillan-Médoc, in aice le Bordeaux. Tá clú ar La Boétie mar gheall ar a Lascaine ar Sheirbhís Dheonach. Ó 1558 bhí sé ina dhlúthchara le Montaigne, a d’íoc ómós tar éis dó ina Aistí. (ga)
- Étienne de La Boétie (Sarlat, 1º novembre 1530 – Germignan, 18 agosto 1563) è stato un filosofo, scrittore, politico e giurista francese. È noto in particolare per il suo Discorso sulla servitù volontaria. (it)
- エティエンヌ・ド・ラ・ボエシ(フランス語: Étienne de La Boétie [etjɛn də la bɔesi]、また[bwati]、[bɔeti] 、1530年11月1日 - 1563年8月18日)は、フランスの裁判官、人文主義者。エティエンヌ・ド・ラ・ボエティやラ・ボエシーと表記されることもある。 (ja)
- 에티엔 드 라 보에티(Étienne de La Boétie, 1530년 11월 1일 - 1563년 8월 18일)는 프랑스의 판사이자 작가 그리고 프랑스 근대 정치철학의 창시자이다. 그는 철학자 몽테뉴의 친구로 《자발적 복종》(Discours de la servitude volontaire)을 집필하였다. (ko)
- Étienne or Estienne de La Boétie (French: [etjɛn də la bɔesi], also [bwati] or [bɔeti]; Occitan: Esteve de La Boetiá; 1 November 1530 – 18 August 1563) was a French magistrate, classicist, writer, poet, and political theorist, best remembered for his intense and intimate friendship with essayist Michel de Montaigne. His early political treatise Discourse on Voluntary Servitude was posthumously adopted by the Huguenot movement and is sometimes seen as an early influence on modern anti-statist, utopian, and civil disobedience thought. (en)
- Étienne de La Boétie (modern-Franse uitspraak: etjɛn də la bwa’ti, bɔe’ti) (Sarlat, 1 november 1530 – Germignan, gemeente Le Taillan-Médoc, 18 augustus 1563) was een Franse rechter, schrijver, politiek filosoof en een vriend van de filosoof Montaigne. Hij was de auteur van het Vertoog over de vrijwillige onderdanigheid (Discours de la servitude volontaire). (nl)
- Étienne de La Boétie (ur. 1 listopada 1530 w Sarlat, zm. 18 sierpnia 1563 w Le Taillan-Médoc) – francuski sędzia, pisarz oraz filozof polityczny, przyjaciel Michel de Montaigne’a i autor Rozprawy o dobrowolnej niewoli (Discours de la servitude volontaire). (pl)
- Étienne de La Boétie /labɔesi/ eller /|labwa'ti/, född 1 november 1530, död 18 augusti 1563,var en fransk humanistisk författare, känd för sin Discours de la servitude volontaire (Avhandling om frivillig träldom). Han var nära vän till Michel de Montaigne, som uttalar sig uppskattande om honom i sina Essayer. (sv)
- Етьєн де ля Боесі (фр. Étienne de La Boétie, застар. Estienne de La Boëtie, окс. Esteve de La Boetiá; 1 листопада 1530, Сарлат — 18 серпня 1563, Жермінян, Ле-Таян-Медок біля Бордо) — французький письменник-гуманіст і поет. Автор «Міркування про добровільне рабство» (фр. Discours de la servitude volontaire). (uk)
- 艾蒂安·德·拉博埃西(法語:Étienne de La Boétie,法语发音:[etjɛn də la bɔesi] ();1530年11月1日-1563年8月18日;又译拉波埃西、拉波哀西)法国作家,法国政治哲学的奠基人、的重要代表人物。是米歇尔·德·蒙田最亲密的好友。 他出身良好,父亲是佩里戈尔总督的助理。拉波哀西幼失怙恃,早年跟一位当神父的叔叔学习,之后进了奥尔良大学,主修法律。他的老师之一是后来为新教信仰而殉道的。1548年,波尔多的抗盐税暴乱遭到镇压,一时民怨沸腾,撰有《》,该文也是启蒙主义所宣扬的自由、平等、博爱等观念的先声。 (zh)
- O Ετιέν ντε Λα Μποεσί ή ντε Λα Μποετί (Étienne ή Estienne de La Boétie, 1 Νοεμβρίου 1530 – 18 Αυγούστου 1563) ήταν Γάλλος δικαστής, συγγραφέας και "ένας θεμελιωτής της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία". Είναι περισσότερο γνωστός ως φίλος του Μισέλ ντε Μονταίν, καθώς και για το ότι ήταν μια πρώιμη επιρροή για την αναρχική σκέψη. (el)
- Stefano de LA BOESI (franclingve Étienne de La Boétie), naskiĝis en la 1-an de novembro 1530 kaj mortis pro pesto en la 18-an de aŭgusto 1563, estis franca verkisto, humanisto, juristo, anarkiisto kaj intima amiko de Mikaelo de Montanjo. La Boétie akiris la respekton de Montaigne, kiu estis ĉe lia mortlito (eo)
- Étienne de La Boétie (?·i) (Sarlat, 1 de noviembre de 1530 - Germignan, comuna de Le Taillan-Médoc cerca de Burdeos, 18 de agosto de 1563) fue un filósofo y trabajó como Magistrado en Burdeos Francia. Se interesó desde muy joven en los autores clásicos griegos y latinos. A los 18 años escribió Discours de la servitude volontaire ou le Contr'un («Discurso sobre la servidumbre voluntaria o el Contra uno») en 1548, no siendo publicado hasta 1572 por su mejor amigo Michel de Montaigne. El texto, si bien fue escrito en 1548 y pasó de mano en mano por ciertos sectores ligados a la política, por filósofos y escritores de renombre, no fue publicado hasta 25 años después de haber sido escrito por su autor. (es)
- Étienne de La Boétie (Sarlat-la-Canéda, 1530eko azaroaren 1a - Germignan, Le Taillan-Médoc, 1563ko abuztuaren 18a) frantziar idazlea eta epailea izan zen. Bere erreferentzia ezagunenak bi hauek dira: alde batetik, unibertsitatean ikasle zela “” (frantsesez, Discours de la servitude volontaire ou le Contr'un) idatzi zuen; eta bestetik, Michel de Montaigneren lagun mina izan zen. (eu)
- Étienne de La Boétie, eventualmente também referido como Estienne de La Boétie (Sarlat-la-Canéda, 1 de novembro de 1530 – Germignan, comuna de Taillan-Médoc, 18 de agosto de 1563) foi um humanista e filósofo francês, contemporâneo e amigo de Michel de Montaigne (este que em seu ensaio "Sobre a Amizade" faz uma homenagem a La Boétie). Poucos anos antes de morrer, aos 32 anos, Étienne de La Boétie deixou em testamento seus escritos a Montaigne, o qual, mais tarde, destacou os méritos nos Ensaios e em várias cartas, apontando este autor como um importante homem daquele século. (pt)
- Этьен де ла Боэси (Боэти) (фр. Étienne de La Boétie [labɔesi], устаревшее написание фамилии La Boëtie; 1 ноября 1530, Сарла-ла-Канеда — 18 августа 1563, близ Бордо) — французский писатель и философ, гуманист, автор переводов Плутарха, Вергилия, Ксенофонта и Ариосто. Близкий друг Мишеля Монтеня, который называл его «вторым Бюде». (ru)
|