Nissan NV200
Nissan NV200 – samochód osobowo-dostawczy typu van klasy kompaktowej produkowany pod japońską marką Nissan od 2009 roku.
 Nissan NV200 | |
| Inne nazwy |
Nissan NV200 Vanette |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Luty 2009 |
| Okres produkcji |
od 2009 (Azja) |
| Miejsce produkcji |
|
| Poprzednik |
Nissan Vanette |
| Następca |
Nissan NV250 |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
4 i 5-drzwiowy van |
| Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4400-4725 mm (Świat) |
| Szerokość |
1695-1730 mm (Świat) |
| Wysokość |
1850-1867 mm (Świat) |
| Rozstaw osi |
2860-2965 mm (Świat) |
| Liczba miejsc |
2-7 |
| Ładowność |
771 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
Ashok Leyland STiLE |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Citroën Berlingo |
Historia i opis modelu
edytuj
Studyjną zapowiedzią nowego, kompaktowego modelu o osobowo-dostawczym charakterze był przedstawiony w 2007 roku prototyp Nissan NV200 Concept, którego światowa premiera miała miejsce podczas międzynarodowych targów samochodowych Tokyo Motor Show. Za projekt stylistyczny tego studium odpowiedzialne było europejskie biuro projektowe Nissana ulokowane w londyńskim Paddington[1]. Produkcyjny model, będący bezpośrednim rozwinięciem przedstawionej w Tokio koncepcji, zaprezentowany został pod koniec lutego 2009 roku - tuż przed światową premierą przed publicznością na marcowym Geneva Motor Show[2].
Samochód powstał w oparciu o modułową platformę ówczesnego aliansu Renault-Nissan, którą wykorzystano już wówczas wobec różnej wielkości konstrukcji jak Renault Clio, Dacia Logan czy Nissan Tiida[3]. Choć głównymi konkurentami dla NV200 są osobowo-dostawcze kombivany jak Fiat Doblò, Ford Transit Connect czt Peugeot Partner[2], to model Nissana zachował wobec rywali nietypowe proporcje typowe dla większych samochodów dostawczych[2]: wąskie, smukłe nadwozie z wysoko osadzonymi fotelami i nieznacznie wyodrębnioną przednią bryłą. Kanciaste, wysokie nadwozie pozwoliło na wygospodarowanie obszernego przedziału transportowego w wersji dostawczej. Z podłogą umieszczoną 520 mm nad ziemią i 1840 mm wysokości, Nissan NV200 był w 2009 roku najprzestronniejszym kompaktowym samochodem dostawczym w klasie[4].
W listopadzie 2009 roku Nissan NV200 otrzymał tytuł międzynarodowego Samochodu Dostawczego Roku 2010[5].
NV200 Evalia
edytujPoza odmianą dostawczą z pozbawionym przeszklenia przedziałem transportowym oraz wariantem osobowym typu mikrobus, w maju 2009 roku rodzinę wariantów poszerzył trzeci o bardziej komfortowym, osobowym charakterze. Na rodzimym rynku japońskim otrzymał on nazwę Nissan NV200 Vanette[6], wyróżniając się m.in. siedmioosobową kabiną pasażerską, bogatszym wyposażeniem, lakierowanymi zderzakami i jednoczęściową, odchylaną klapą bagażnika. Premiera europejskiego wariantu pod nazwą Nissan NV200 Evalia miała miejsce ponad 2 lata później, jesienią 2011 roku[7].
NV200 NYC Taxi
edytujWe wrześniu 2012 roku Nissan przedstawił specjalną odmianę NV200 zmodyfikowaną na potrzeby nowojorskich taksówek w wyniku wygranego przetargu[8]. Samochód zyskał wydłużony rozstaw osi, odstęp między drzwiami kierowcy a pasażera, przemodelowaną przestrzeń transportową na potrzeby przewozu osób, a także charakterystyczne żółte malowanie nadwozia. Samochód trafił do seryjnej produkcji w Meksyku nieco ponad rok później, w sierpniu 2013 roku[9].
Sprzedaż
edytujNissan NV200 powstał jako konstrukcja globalna, produkowana w różnych krajach w zależności od regionu zbytu. Rodzimy rynek zaopatrywała lokalna japońska fabryka[10], z kolei potrzeby europejskiego rynku zaspokajała ówczesna fabryka Nissana w hiszpańskiej Barcelonie[11]. W kwietniu 2010 joint-venture Dongfeng Nissan uruchomiło produkcję i sprzedaż na potrzeby rynku chińskiego[12], z kolei 2012 roku w Indiach[13] i Indonezji[14] rozpoczęto produkcję wariantu osobowego pod nazwą Nissan Evalia. W sierpniu 2013 roku zasięg rynkowy NV200 został poszerzony także o region Ameryki Północnej, na której potrzeby uruchomiono produkcję w meksykańskich zakładach Nissana w Jiutepec - pierw odmiany Taxi[15], a w 2014 roku także wariantu dostawczego pod nazwą Nissan NV200 SV[16].
Z biegiem lat staż rynkowy globalnego Nissana NV200 zaczął maleć równie szybko, jak się poszerzał. Zaledwie 3 lata po debiucie rynkowym w Indiach, w 2015 roku produkcja i sprzedaż została zakończona z powodu niewielkiej sprzedaży[17]. W 2019 roku produkcja spalinowego NV200 zakończyła się w Hiszpanii[18] z racji prezentacji następcy dedykowanego dla europejskiego rynku pod nazwą NV250. W 2021 roku zakończono produkcję w Meksyku z myślą o rynkach Ameryki Północnej[19].
Silniki
edytuj- R4 1.6l 16V 109KM
- R4 1.5l dCi 85KM
- R4 2.0l 16V 131 KM
- R4 1.5l dCi 110KM
e-NV200
edytuj Nissan e-NV200 Evalia | |
| Inne nazwy |
Nissan e-Evalia |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Listopad 2013 |
| Okres produkcji |
2014 – 2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Napęd | |
| Długość |
4400 mm |
| Szerokość |
1730 mm |
| Wysokość |
1867 mm |
| Rozstaw osi |
2965 mm |
| Liczba miejsc |
2-7 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Nissan e-EV200 został zaprezentowany po raz pierwszy w 2013 roku.
W styczniu 2012 roku zaprezentowane zostało studium zwiastujące poszerzenie gamy wariantów NV200 o odmianę w pełni elektryczną. Cechy wyglądu samochodu przedstawił prototyp Nissan e-NV200 Concept podczas targów samochodowych Detroit Auto Show w Stanach Zjednoczonych[20]. Premiera produkcyjnej wersji pod nazwą e-NV200 miała miejsce podczas targów Tokyo Motor Show półtora roku później, w listopadzie 2013 roku[21].
Pod kątem wizualnym samochód przeszedł obszerne modyfikacje w celu podkreślenia odrębnego charakteru i innego napędu e-NV200. Pojazd zyskał przeprojektowany pas przedni pozbawiony wlotów powietrza, z ostrzej zarysowanymi i większymi reflektorami, a także centralnie umieszczonym punktem ładowania pod logo firmowym[22]. Tylne lampy otrzymały nawiązujące do modelu Leaf srebrne wkłady, z kolei w kabinie pasażerskiej od elektrycznego hatchbacka zapożyczono koło kierownicy i elektroniczne zegary. Poza tym konsolę centralną przyozdobiły inne materiały wykończeniowe i ekran dotykowy systemu multimedialnego[23].
Warianty
edytujNissan e-NV200 trafił do sprzedaży zarówno w odmianie dostawczej, jak i osobowej z dodatkowym członem Evalia w nazwie[24]. Ponadto, wiosną 2020 roku gama wariantów nadwoziowych została poszerzona o powiększony o nazwie Nissan e-NV200 XL Voltia. Wyróżniła się ona dłuższym tylnym zwisem powiększającym długość do ponad 5 metrówi specyficzną, obszerną nadbudową na dachu w celu wygospodarowania znacznie większej przestrzeni transportowej o objętości 8 metrów sześciennych[25]. Samochód w tym wariancie trafił do flot europejskich flot kurierskich, w tym także do polskiego InPosta[26].
Sprzedaż
edytujPodobnie jak wariant spalinowy, e-NV200 trafił do sprzedaży na rynkach globalnych. W przeciwieństwie do niego jednak, za główne zakłady produkcyjne obrano nie rodzimą dla Nissana w Japonię, lecz zakłady produkcyjne Nissan Iberica w hiszpańskiej Barcelonie z myślą o potrzebach rynku europejskiego, jak i krajów globalnych[27]. W maju tego samego roku zdecydowano się odejść od tej reguły, lokując produkcję e-NV200 także w nowo wybudowanych zakładach Nissana w Indonezji[28].
W 2021 roku końca dobiegła produkcja i sprzedaż zarówno w Indonezji, jak i na rynku europejskim w związku z likwidacją tutejszych fabryk odpowiednio w Purwakarcie i Barcelonie[29]. Na rynku europejskim samochód otrzymał bezpośredniego następcę w postaci dedykowanej dla tego regionu konstrukcji produkowanej we Francji, modelu Townstar EV[30].
Dane techniczne
edytujNissan e-NV200 był drugim po Leafie samochodem elektrycznym oferowanym m.in. w Europie, dzieląc z nim kluczowe elementy układu napędowego[31]. Do napędzania elektrycznego vana został silnik elektryczny o mocy 109 KM, osiągający 254 Nm maksymalnego momentu i 100 km/h w 14 sekund. Początkowy wariant wyposażony był w baterię o pojemności 24 kWh, która pozwalała przejechać na jednym ładowaniu ok. 170 kilometrów w cyklu miejskim[32]. W 2017 roku wprowadzona została większa bateria o pojemności 40 kWh, która wydłużyła zasięg do ok. 270 kilometrów[33].
Przypisy
edytuj- ↑ Nissan NV200 concept (2007): first official pictures. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ a b c Nissan NV200 - premiera w Genewie. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan NV200: niezwykła kombinacja – Onet.pl Moto – 14.04.2010. [dostęp 2010-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-25)].
- ↑ Nissan NV200 - mały kombivan. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ NISSAN NV200 MIĘDZYNARODOWYM VANEM ROKU 2010. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan NV200 Vanette: rozpoczęto sprzedaż w Japonii. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Zwycięzca rodzinnego wyścigu. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan NV200 NYC Taxi - taksówka przyszłości? [wideo]. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan NV200 NYC Taxi. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan NV200 is the International Van of the Year 2010. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan to produce the NV200 van in Barcelona. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan March and NV200 Featured at 2010 Beijing International Automobile Exhibition. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan India confirms launch date for Evalia; Touch down on September 26. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan Evalia Sudah Dipesan 1.000 Unit. [dostęp 2022-03-26]. (indonez.).
- ↑ MEXICO: Nissan NV200 New York taxi production starts. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ The 2014 Nissan Lineup: Charting the Changes. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Production of the Nissan Evalia comes to a stop in India - Report. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan NV200 van to only be produced as electric van. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan Confirms Plan to Abandon North American Commercial Van Market. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan e-NV200 Concept. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ 2014 Nissan e-NV200 revealed, debuts in Tokyo. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ e-NV200: Electric Motor and Battery. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan e-NV200 van review. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan e-NV200 Evalia, test i recenzja – Elektryczny van do jazdy po mieście. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan e-NV200 XL Voltia w Europie – w Polsce też będzie dostępny. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan e-NV200 XL Voltia. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ e-NV200: Barcelona for the World. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan celebrates 2nd Indonesian plant and 2nd all electric vehicle. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Official: Nissan Cutting Global Production And Lineup By 20%, Closing Barcelona And Indonesia Plants. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Nissan replaces e-NV200 with new Townstar EV, a modified Renault Kangoo. [dostęp 2022-03-26]. (ang.).
- ↑ Elektryczny Nissan e-NV200 za 132,8 tys. zł. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan e-NV200 wszedł do produkcji. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).
- ↑ Nissan e-NV200: elektryczny dostawczak z zasięgiem 280 km. [dostęp 2022-03-26]. (pol.).