Глюкоза
Глюко́за, або вінагра́дны цу́кар — монацукрыд з групы гексоз.
Самы пашыраны ў прыродзе вуглявод, трапляецца ў свабодным стане (у мёдзе, пладах, кветках і іншых органах раслін, у тканках жывёл і чалавека). У жывых клетках глюкоза служыць галоўнай крыніцай энергіі. У выніку паслядоўнага шэрагу рэакцый акіслення глюкоза ператвараецца ў розныя вытворныя цукроў меншай даўжынёй ланцуга і ў канчатковым выніку распадаецца да вуглякіслага газу і вады. Распад глюкозы можа ісці і па іншаму (другаснаму) шляху з утварэннем D-глюкуронавай кіслаты, якая садзейнічае абясшкоджванню некаторых чужародных рэчываў у арганізме, і L-аскарбінавай кіслаты (вітаміну C).
Прэпарат глюкозы выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці, медыцыне, ветэрынарыі і інш.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Белы А. Глюкоза // Праект «Наша ежа»
 | |
|---|---|
| Агульныя | |
| Геаметрыя | |
| Пентозы | |
| Гексозы | |
| Дыцукрыды | |
| Поліцукрыды | |
| Глікозамінагліканы | |
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |