trutka

trutka (język polski)

trutka (1.1) na szczury

wymowa:

IPA: [ˈtrutka], AS: [trutka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pokarm zawierający substancję trującą, wykładany w celu pozbycia się szkodników

(1.2) pot. porcja trutki (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trutka	trutki
dopełniacz	trutki	trutek
celownik	trutce	trutkom
biernik	trutkę	trutki
narzędnik	trutką	trutkami
miejscownik	trutce	trutkach
wołacz	trutko	trutki

przykłady:

(1.2) Wyłożyłeś tam już trutki?

składnia:

kolokacje:

(1.1) trutka na myszy / szczury

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trujak mzw, trucizna ż, trucie n, truciciel m, trucicielka ż

czas. truć ndk., zatruwać ndk., zatruć dk.

przym. trujący

ims. trujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poison
• białoruski: (1.1) атрута ż
• duński: (1.1) gift w
• rosyjski: (1.1) отрава ż

źródła: