Etzenraderhuuske
| Etzenraderhuuske | ||
|---|---|---|
| ||
| Locatie | Etzenrade, Nederland | |
| Coördinaten | 50° 59′ NB, 5° 58′ OL | |
| Algemeen | ||
| Kasteeltype | Voorhoeve van voormalige waterburcht | |
| Bouwmateriaal | baksteen met accenten in mergel | |
| Eigenaar | Sjra Schoffelen | |
| Huidige functie | woonhuis met atelier | |
| Herbouwd in | 1710, restauratie 1972 | |
| Monumentale status | Rijksmonument | |
| Monumentnummer | 22801 | |
| Kaart | ||
  | ||
Etzenraderhuuske, ook wel het Huisken of, onterecht, kasteel Etzenrade genoemd, is een oude boerderij uit 1710 in de gelijknamige buurtschap Etzenrade in de Nederlandse provincie Limburg.
Het Etzenraderhuuske dient te worden onderscheiden van de Etzenraderhof, een ander pand in de buurtschap.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Etzenraderhuuske
[bewerken | brontekst bewerken]De benaming "kasteel Etzenrade" voor het Etzenraderhuuske is niet juist. Het Etzenraderhuuske is de kasteelhoeve van het voormalig kasteel dat waarschijnlijk reeds voor de 18e eeuw is afgebroken.
Het kasteel stond aan de voet van het Plateau van Doenrade. In een moerassig gebied iets noordelijker stroomt de Roode Beek, die de grens met Duitsland vormt en die de Etzenrather Mühle aandrijft.
De op 1710 gedateerde gevelsteen van het Etzenraderhuuske suggereert dat kort voor die tijd het kasteel en de kasteelhoeve door brand of op andere wijze zijn verwoest. Alleen de hoeve zou daarna grondig zijn gerenoveerd.
Het Etzenraderhuuske is opgetrokken uit bakstenen om een binnenhof. Het pand heeft een hoge ingang met een klokgevel.
Tegenwoordig is het Etzenraderhuuske een rijksmonument en wordt het gebruikt als woonhuis en beeldhouwatelier.
Kasteel Etzenrade
[bewerken | brontekst bewerken]In de 13e eeuw werd kasteel Etzenrade reeds genoemd als een leen van Valkenburg. In 1299 werd door Dirk van Einighausen een kapel gesticht, wat erop wijst dat het kasteel reeds enige betekenis had.
Van de bouwgeschiedenis van het kasteel is weinig bekend. Het laatste deel van de kasteelruïne zijn rond 1880, zonder nader onderzoek, opgeruimd.
De kasteelruïne lag in 1840 ten noorden van de U-vormige bouwhoeve binnen een rechthoekige omgrachting. Aan de noordzijde van de omgrachte hoofdburcht lag een veel groter, omgracht eiland, dat als tuin in gebruik zal zijn geweest. De bouwhoeve was in het begin van de 19e eeuw niet meer omgracht. Aan de noord- en de westzijde was een dubbele gracht met daartussen een singel of wal.
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Informatie over rijksmonumentnummer 22801
- Dbnl over Etzenrade
- Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 219
- Habets, J., 'De leenen van Valkenburg' in: Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg, 22(1885), p. 125-132
- Krüll, W.J., Bibliografie van de geschiedenis van de Zuid-Limburgse kastelen en landhuizen, Heerlen, 1982, nummer 73
- Janssen de Limpens, K.J.Th., Leen- en laathoven in de Maaslandse territoria vóór 1795, (Werken uitgegeven door Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap, nr. 6) Maastricht, 1974, p. 54 (nr. 204)
- Marres, W. en J.J.F.W. van Agt, Zuid-Limburg, uitgezonderd Maastricht, Den Haag, staatsdrukkerij, Deel V (provincie Limburg), derde stuk in De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst, 1962, p. 301-302
- De Provincie Limburg (2 delen), Deel VII in Voorlopige Lijst der Nederlandsche Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, 1926, p. 160
- Schoffelen, V., 'Het etzenraderhuisken' in: Jaarboek van de heemkundevereniging De Veersjprunk, 1993, p. 43-49
· 
· 