Przejdź do zawartości

Paula Dunn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paula Dunn
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1964
Bradford

Wzrost

157 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
brąz Split 1990 sztafeta 4 × 100 m
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Edynburg 1986 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
srebro Edynburg 1986 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
srebro Auckland 1990 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
brąz Victoria 1994 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
brąz Victoria 1994 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Paula Dunn (przez pewien czas używała nazwiska Thomas, ur. 3 grudnia 1964 w Bradford[1]) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka, medalistka mistrzostw Europy, pięciokrotna medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów, olimpijka.

Na igrzyskach Wspólnoty Narodów reprezentowała Anglię, a na pozostałych dużych imprezach międzynarodowych Wielką Brytanię.

Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Dunn, Kathy Cook, Joan Baptiste i Heather Oakes) oraz srebrny medal w biegu na 100 metrów (ulegając jedynie Heather Oakes, a wyprzedzając Kanadyjkę Angellę Issajenko) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[2]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 7. miejsce w biegu na 100 metrów[3]. Zajęła 6. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[4]. Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[5].

Dunn odpadła w półfinałach biegu na 200 metrów i sztafety 4 × 100 metrów oraz w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze zajęła 4. miejsce w biegu na 60 metrów[6].

Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Stephi Douglas, Jennifer Stoute, Simmone Jacobs i Dunn), a także zajęła 5. miejsce w biegu na 200 metrów i 8. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland[2]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow[7].

Przez pozostałą część kariery lekkoatletycznej startowała pod nazwiskiem Thomas. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Douglas, Beverly Kinch, Jacobs i Thomas) oraz odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[8]. Na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów, a na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie zajęła 8. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów[9]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[10].

Zdobyła brązowe medal w biegu na 100 metrów (za Nigeryjkami Mary Onyali i Christy Opara-Thompson) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Douglas, Geraldine McLeod, Jacobs i Thomas), a także zajęła 4. miejsce w biegu na 200 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii[2]. Na swych czwartych mistrzostwach świata w 1995 w Gōteborgu odpadła w półfinale biegu na 200 metrów, ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów[11].

Dunn była mistrzynią Wielkiej Brytanii (WAAA) w biegu na 100 metrów w latach 1986–1989 i 1995 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1990, a także mistrzynią w biegu na 200 metrów w 1989 oraz brązową medalistką w 1994 i 1996[12]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów w mistrzostwach UK Championships w latach 1986–1988 i zdobyła srebrny medal w 1991, a w biegu na 200 metrów zwyciężyła w 1987 i 1988[13]. W halli była mistrzynią Wielkiej Brytanii w biegu na 60 metrów w 1988 i 1989 oraz brązową medalistką w 1987, 1991 i 1997[14].

Rekordy życiowe Pauli Dunn (Thomas)[15]:

  • bieg na 100 metrów – 11,15 s (23 sierpnia 1994, Victoria)
  • bieg na 200 metrów – 22,69 s (26 sierpnia 1994, Victoria)

Później była trenerką sportowców paraolimpijskich. W 2018 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)[16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Paula Dunn [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  2. a b c Paula Thomas [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 574, 577 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 495 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 247, 365 [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 507 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 512–513 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 582, 585 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 248, 365–366 [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  10. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 591, 595 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  11. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 248–249, 256, 366–367 [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  12. AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  13. UK Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  14. AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  15. Paula Thomas [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-18] (ang.).
  16. Dunn, Matthews and Warner named in New Year’s Honours list [online], Paralympics GB, 28 grudnia 2018 [dostęp 2020-09-18] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy