menovateľ

menovateľ (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mat. mianownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. meno n, meniny ż lm, menovec m, menovkyňa ż

czas. menovať ndk./dk.

przym. menný, meninový, menovitý

przysł. menne, menovite

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: zlomok • čitateľ • menovateľ • zlomková čiara

źródła: